Mijn moeder haat me
 

Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Elke keer als ik mijn moeder zie zegt ze: Er komt ook niks uit je handen! Je kunt ook echt helemaal niks! Net zei ze zelfs: Ga maar een week met je vriendinnen op vakantie.Sodemieter toch een keer op! Toen ze dat zei werd ik boos en gooide een paar dingen die op tafel lagen op de grond. Mijn moeder zei: Doe eens normaal! en ze pakte mijn arm beet en trapte me. Ik ben hierna boos weggerend en ben dit gaan schrijven. De laatste dagen zit ik alleen maar te huilen op mijn kamer. Ze zegt steeds dat ze me niet kan uitstaan. Ook zei ze net: misschien ben je wel gehandicapt en moeten we naar een psychiater. Ik weet het echt niet meer!! Wat moet ik doen???

Hoe oud ben je? Je moeder kan veel zeggen, maar dan laat dat vooral zien hoe zij (niet) functioneert en gefrustreerd is. Wat doet je vader als dit gebeurt (als je die tenminste gewoon hebt)? En heb je verder nog broers of zussen? Misschien kun je er eens over praten met een vertrouwenspersoon op school. In elk geval echt heel erg naar.

Lok je dit zelf uit of doet ze gewoon echt voor geen reden gemeen tegen je? Het kan wel zijn dat ze die dingen roept tijdens een ruzie uit frustratie of zo. Ik zou haar eens vertellen dat dit je dwars zit en dat het je kwetst wat ze allemaal naar je roept.

Ik ben 15 jaar en mijn vader doet als hij mijn moeder weer eens naar me ziet schreeuwen gewoon met mijn moeder mee terwijl hij niet eens weet waar het over gaat. Hij zegt dan vaak: Doe nou eens wat, als we wat vragen doe je het nooit!

Maar hoe is het verder thuis dan? Hoe gaat het met klusjes doen en hoevaak zijn deze ruzies er?

Je moeder haat je niet. Echt niet. Ondanks alles zijn de intenties vaak goed, en het beter om dat te denken als ze boos is dan te denken dat ze je haat. En ja het is moeilijk, ik weet er alles van, tóch de reden erachter blijven zien. Als mensen boos zijn zeggen ze nu eenmaal dingen die ze nooit tijdens een normaal gesprek zouden zeggen.
En waarschijnlijk heeft ze er heel veel spijt van, en het is dan ook totaal onacceptabel. Maar reageer er niet op door verdrietig te zijn of ook boos te worden.

Zodra je vader of moeder iets naar zegt kun je zeggen dat je het een nare opmerking vindt en het je verdrietig maakt. Wees eerlijk, dat zorgt ervoor dat ruzies niet nergens op gaan slaan.

Is je moeder altijd al zo geweest of is er soms iets met haar gebeurd, waardoor ze haar frustraties op jou is gaan afgereageren?

Mijn moeder is altijd al zo geweest.

Wat dom dat ze zo tegen je praat. Je moet haar misschien eens vragen wat ze van je verwacht en hoe je daaraan kunt voldoen, zonder al te emotioneel te worden. Ik ben benieuwd wat ze daarop zou antwoorden. Succes!

Deze vraag is niet rottig bedoeld, maar heeft ze misschien gelijk? Komt er inderdaad niks uit je handen? Kan het zijn dat dat haar echt frustreert?

Ik en mijn moeder hebben gepraat en het is opgelost! Bedankt allemaal voor jullie reacties! x

Mooi zo, maar ik vraag me toch af wat er precies aan de hand was. :o Als je dat wilt vertellen natuurlijk.

Je moet trouwens wel onthouden dat je moeder je echt niet haat. Frustraties en andere problemen kunnen de spanningen behoorlijk doen oplopen en mensen kunnen dan nog wel eens ontploffen en het afreageren op de mensen die het dichtst bij ze staan, maar moeders haten hun kinderen niet (uitzonderingen daargelaten). ;)

Mijn moeder reageerde veel af op mij, want ze slaapt slecht, is in de overgang en heeft daardoor nogal veel last van opvliegers ;) . Het lag ook wel een beetje aan mij want ik doe te weinig vindt ze. Ik wist niet dat ze dat vond en ineens begon ze het naar me te schreeuwen. Ik leeg gewoon de vaatwasser als het me gevraagd wordt, dek de tafel en ga af en toe naar de supermarkt. Als mijn moeder in zo'n bui is en ze ziet de volle vaatwasser voor zich, wordt ze meestal meteen boos en zegt dan tegen mij: Waarom heb je de vaatwasser niet geleegd! Je doet ook nooit iets!! Wist ik veel dat die geleegd moest worden ;) . mja, het is nu iig opgelost en ik zal proberen meer uit mezelf te doen en vaker aan mijn moeder vragen of ik wat voor haar kan doen. Mijn moeder zal proberen om dingen ''normaal'' aan mij te vragen i.p.v. het naar me te schreeuwen, haha.

Wat goed van je. Mijn moeder werd, als ze vroeger wel eens ongesteld was, wel eens echt heel erg boos en chagrijnig naar mij toe, en dan wist ik me echt geen raad met de situatie. Maar soms ligt het ook gewoon helemaal niet aan jezelf en is de ander gewoon boos om iets anders en krijg je zelf de volle laag. Dan moet je eigenlijk je schouders ophalen en gewoon denken: whatever, maar dat is wel moeilijk als het je eigen familie is. Succes ermee!

Maar in een eerder bericht zei je dat je moeder altijd al zo is geweest?:confused: Je hoeft het niet te zeggen als je niet wil, maar als het waar is wat je zegt moet dat echt stoppenl. Zoek hulp bij vrienden/familieleden/mentor/ school oid.