Durf niet klaar te komen
 

Ik heb nu bijna 5 maand een vriend. Maar ik durf niet klaar te komen bij hem. Omdat ik alle controle kwijtraak (wat logisch is, ja) raak ik in paniek. Ik ben één keer klaargekomen door/bij hem en sindsdien nooit weer omdat ik het verschrikkelijk vind. Hij heeft me sindsdien nog een paar keer gevingerd, alleen dan liet ik hem stoppen vóórdat ik klaarkwam. Alleen de laatste keer had hij door dat ik élke keer echt op het randje me terugtrok. En toen hebben we erover gepraat, en hij stelde voor om te 'oefenen'. En natuurlijk heb ik toegestemd, want ik wil het zelf ook gewoon durven. Alleen ik word al onrustig als ik terugdenk aan hoe ik me die eerste/enige keer voelde..
Wat kan ik hieraan doen?

Nou ja, wat is alle controle kwijtraken en waar maak je je precies druk om? Ben je bang dat de buren een moord vermoeden, of dat je hem aan alle kanten openkrabt? Ik denk dat seks wel een bepaalde manier van overgave veronderstelt en ik hoop dat je daar in zekere zin ook van kan genieten. Omdat ik niet precies weet wat je concrete probleem is kan ik er niet echt iets over zeggen. Controle kwijtraken tijdens je orgasme lijkt me vrij logisch namelijk.

Ja, ik weet dat het normaal is om controle kwijt te raken. Daarom snap ik ook niet waar ik last van heb.
En mijn vraag is: hoe kom ik van die paniek af? Want paniek hoort nou weer niet bij een orgasme.
Ik ben nu eigenlijk bang om weer zo in paniek te raken. (Die ene keer lag ik jankend op bed mn vriend weg te slaan omdat ik gewoon bang was geworden van die paniekaanval.)

Kun je wel klaarkomen als je het zelf doet, in zijn bijzijn? En hoe zit het met allebei een stukje van het werk doen? Of kun je het wel hebben wanneer hij duidelijke aanwijzingen volgt, wanneer hij meer of minder mag doen? Ook al laat hij jou klaarkomen, dan nog bepaalt hij niet alles, he?

Ik doe het nooit zelf met hem erbij, ik denk ook niet dat dat lukt. Maar ik deed het eerst nooit, maar omdat ik hier best wel mee zat ging ik het bij mezelf gewoon doen als ik alleen was en dan kan ik ook wel gewoon klaarkomen.
Maar ik geniet ook wel als hij me vingert, tót het moment dat ik bijna klaarkom.

En wat als je afspreekt dat je een keer klaarkomt bij hem, maar dat je dan zelf de regie in handen houdt? Want misschien kun je wel klaarkomen in zijn bijzijn als hij zich er niet mee bemoeit en je zelf zorgt dat je klaarkomt en wanneer precies (en hij niet meer doet dan toevallig aanwezig zijn)?

Dus dat ik het zelf doe?
Ik weet niet. Ik vind het een heel raar idee.
Maar misschien werkt het wel, al denk ik van niet.

Onspannen is het allerbelangrijkste, als je dit kunt bereiken ben je al over de helft.
En inderdaad, als je jezelf bevredigd en je kunt komen dan weet je wat je lichaam doet en heb je misschien geen last van paniekaanvallen.
Succes met oefenen op jezelf.
Seks is ook niet gebaseerd op de "daad" zelf, het gaat om genieten.. Geniet je ervan als hij komt?

Het is misschien toch fijn een tussenvariant te vinden voordat jij je helemaal kunt ontspannen. Zie je het niet zitten om het zelf af te maken, dan kun je heel sterk aanwijzingen geven als je paniek hebt. En dan hoef je niet direct hup weer alle kleren aan te trekken, misschien besef je drie minuten later wel dat de paniek nergens voor nodig was en probeer je hetn og eens.

Ik kan mezelf wel laten komen maar met mn vriend erbij heb ik wel gewoon die paniekaanval. Als hij het doet is het orgasme ookheftiger. Tenminsten, die ene keer dan heheh.

Dat heb ik sowieso niet gedaan, alles direct weer aan..
Ik ben volgens mij gewoon bang voor wat er na zal komen ofzo..
Ik heb al met andere dingen (qua lichamelijk contact) gehad dat ik in paniek raakte, of in ieder geval heel erg begon te stressen..

Practice makes perfect.. Gewoon blijven oefenen/proberen, dan komt het (hopelijk voor jou) vast wel goed..
Geduld is een schone zaak, met veel begrip vanuit je vriend moet het goedkomen..
Echte kant en klare "oplossingen" zijn er volgens mij niet, het moet ergens vnadaan komen die paniekaanvallen, misschien zul je moeten kijken in je verlden en daar mee beginnen met oplossingen zoeken?

Ja, ik weet dat dat moet. Maar bij het idee eraan voel ik me al onprettig. En het komt dus ook echt alleen van mijn kant, mijn vriend heeft er echt wel begrip voor. Sinds dat gesprek erover hebben we het niet weer geprobeerd..

En ja, ik heb ook al nagedacht over oorzaken, zeg maar in mn verleden, alleen .. ik weet het niet? Ja, misschien was er ooit iets gebeurd/gezegd, maar wat gewoon al te lang geleden is en dat ik het dus niet meer bewust weet.

Relax, en niet zo heel erg er mee bezig zijn. Stress kills.

Hmmm, weet ik.
Maar het frustreerd me gewoon. Ik wil het gewoon 'kunnen'.

Paradoxaal genoeg maak je het er jezelf misschien juist moeilijk mee. Waar ben je bang voor dat er na komt dan? Weet je dat voor jezelf?

Nee, dat weet ik dus niet.
Dat is juist het stomme -.-

Gewoon proberen is zeker geen optie :o

want? xd

Hoe bedoel je?

Gewoon. Hoezo is het geen optie? Wat moet ik dan doen?
Of was het sarcastisch xD?

Nee, het was een vraag, of uit gaan proberen wat er gebeurt kan ja of nee :) Dat lijkt me de meest directe manier om er achter te komen.

Ooh.
Ja, maar dat durf ik dus net niet. Ik weet niet wát er kan gebeuren, maar ik ben er wel bang voor.

Dus is je angst ongegrond en ga je de volgende keer bij hem klaarkomen :)
Totdat je merkt dat de angst inderdaad nergens op slaat en het uiteindelijk weggaat.

Maar er is wel een reden. Want die eerste keer kwam ik klaar & ik werd bang. Voor wat? Geen idee. Maar ik heb geen zin om elke keer nadat ik klaarkom weer doodsbang te zijn :p

Ja, zo werkt het leven dus niet hè! :p Als je bij iedere eerste slechte ervaring opgeeft, kom je niet zo ver. Ik weet niet of je je rijbewijs al hebt bijvoorbeeld, maar het duurt echt wel een tijdje voordat je fatsoenlijk kunt rijden en de weg op mag. Dat is de tijd en moeite wel waard. Als je nu meer dan een handvol slechte ervaringen hebt, kun je zeggen dat het een patroon is en kom je er ook meer achter wat er nu precies achter je angst zit. Nu ben je een keer bang geweest. Bot gezegd; so what? Wat zegt jou dat dit de volgende keer weer gebeurt? Dat weet je niet, dus kun je evengoed jezelf richten op een positieve ervaring, want je zegt zelf dat je vriend begripvol is en er samen met jou uit wil komen, dus zo slecht heb je het niet getroffen. Ik zou het toch nog eens een paar kansen geven en niet toegeven aan iets dat onbekend is en misschien helemaal nooit meer voorkomt! (y)

Nee oke. Je hebt gelijk.
Maar ja. Ik vind het gewoon eng -.-

waarom zou het de volgende keer weer zo gaan? je weet nu dat het heftiger is, dus waarom zou je dan weer in paniek raken? je weet nu toch wat je kan verwachten?

Ja maar dat voelde ik ook wel aankomen dat die keer heftiger werd. En dat had ik van te voren ook wel bedacht dat dat heel goed zou kunnen gebeuren.
En ik denk daarom ook niet dat de paniek door de heftigheid komt..

Heeft je vriend ook een acc op deze site want deze lijkt wel een beetje waar die van hem over gaat

Wat? Wat is 'deze'?

Begrijpelijk, maar er is helaas maar één ding dat je er aan kan doen. Het op een zuipen zetten Het rustig blijven proberen.

Ik denk dat het weinig zin heeft om te achterhalen wat de oorzaak is van die ene paniekaanval. Afgezien van dat het heel vervelend is om je zo angstig te voelen, is er verder toch niets gebeurd die ene keer? de kamer is niet ingestort, niemand heeft je pijn gedaan, het enige wat er gebeurde was dat je bang was. Dat is heel naar, maar het doet jou verder geen kwaad. klaarkomen is niet gevaarlijk of iets dergelijk, sterker nog: het is heel lekker.
Dus probeer het willen voorkomen van die angst een beetje los te laten, want bang zijn om bang te worden heeft helemaal geen zin.

:') zuipen werkt ook niet xD

nee oke. Bedankt allemaal. Ik probeer het gewoon. Denk ik.