Telkens als ik dit boek lees of eraan denk, slaan mijn gedachten volledig op hol als ik ga nadenken over de passage waarin de jongere Henry van de oudere Henry leert hoe hij een slot kan openen. De oudere Henry weet dat omdat hij in zijn jeugd dat van een oudere versie van hemzelf geleerd heeft, maar die weet dat dus omdat hij in zijn jeugd... enzovoorts. Echt fantastisch om over na te denken ;) Of vonden jullie dat juist een minder punt aan het boek, dat het eigenlijk juist spaak loopt?

Ik vind dat inderdaad ook erg leuk, lekker je hersenen in de knoop denken over (on)mogelijkheden. Geweldig. Een van mijn favoriete stukjes was dat die zieke vriend vraagt of hij nog leeft in de toekomst, ahh, brak mijn hart een beetje.

Het is sowieso echt een superzielig boek, heb beide keren zo ongeveer moeten huilen. Dat einde ook! Het is op zich wel een ordinair liefdesverhaal en zo, maar hm, door dat tijdreisaspect wordt het dan weer speciaal.

Ja, inderdaad. Ik moest beide keren huilen toen hij haar op ging zoeken als oud vrouwtje. Oh man.

Het idee van reizen door de tijd is een interessant idee, maar maakt het wel moeilijk om dingen blij elkaar te houden om alles te begrijpen. Het eerste hoofdstuk lijkt er op dat vóórdat het tijdreizen begint (dus het heden voor Henry) dat Clare in zijn leven komt. Door het (latere) tijdreizen van Henry weet Clare dus dingen die nog niet voor Henry zelf bekend zijn. Het grootste deel van het verhaal vind ik goed gaan, maar sommige stijldingen (zoals de overdrijving van het aantal sloten in de deur van Henry's kamer) vind ik dan weer iets minder. Het uitwisselen van 'onderdelen' (dus eerst een stukje van de een, dan weer een stukje van de ander) is een beetje arbitrair, maar zal later in het verhaal ongetwijfeld nog meer moeten om steekhoudend te zijn. Wellicht is het een stijl waar ik even aan moet wennen, want het meeste dat ik lees gaat in één perspectief en dan ook nog eens lineair. Beide dingen zitten er niet in dit boek. Al met al vind ik het tot nu toe best aardig en ik kijk uit naar het lezen van het volgende hoofdstuk. Als ik het me goed herinner, gaat het volgende hoofdstuk over een eerdere fase in de tijd? Dat wordt nog wat!

Hmm wat maf tot nu toe, maar het spreekt me wel aan. Ik snap er nog niet al te veel van, hoe het zit met die tijdstoornis en het elkaar al gekend hebben. En die Henry die enerzijds niet weet wie Clare is, maar anderzijds wel volledig snapt in welke situatie ze verkeren.. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat, of eigenlijk hoe het nou precies zit. En ik vind de wijze van vertellen tot dusver wel leuk, dat je het dus van 2 kanten ziet. Kan me wel voorstellen dat dat op den duur ook irritant kan zijn, omdat je dingen 2x 'meemaakt'. To be continued!

In wat @Balance zegt kan ik me wel vinden, ik vond het in eerste instantie ook wat ingewikkeld, ik heb er zelfs twee tijdlijnen bij getekend in een poging om iets beter te begrijpen dat Clare Henry wel kent, maar hij haar nog helemaal niet, maar ik denk dat ik het nu wel een beetje door begin te krijgen. De manier van vertellen heeft me tot nu toe eigenlijk niet gestoord, ik vind het wel fijn dat je het verhaal van twee kanten ziet.

Ik vind de plot heel zwak, en de schrijfstijl van de auteur vind ik melodramatisch en te gedetailleerd. Verder kan ik er niks over zeggen, behalve dat ik het heul stom vond dat de foto van de schrijfster op de achterkant gedrukt was, beschrijving van Claire kwam namelijk overeen met uiterlijk van de schrijfster :mad: en dat was natuurlijk heel storend

@Vesta, van die foto op de achterkant; dat was precies wat ik dacht toen Clares rode haar genoemd werd! :P
Verder begin ik me inmiddels mateloos aan Henry te irriteren, maar ik weet nu wel bijna zeker dat hij dood gaat (dat vermoedde ik omdat iedereen zei dat het zo'n zielig verhaal was, maar nu begint ie ook zo'n soort hoofdpersoon te worden die dood gaat. En die zijn meestal irritant)
Toch blijft het een goed boek.

Grote fout gemaakt: delen van de film gezien! Dat in combinatie met de in mijn ogen steeds stroevere stijl van de auteur maakt doorlezen moeilijker. Ik vind het idee nog steeds interessant, maar de uitwerking in het verhaal wordt bijzonder complex met alle terug- en vooruitverwijzingen. Moet zeggen dat ik steeds minder zin in lezen krijg.