Muziek van de liefde
 

Dit is de eerste keer dat ik een gedicht schrijf. dus het kan niet echt logisch zijn

de reden voor dit gedicht is omdat ik met iets zit de liefde , ik weet niet wat ik er mee aan moet.


hier is het dan.

ik luister De muziek van de liefde staat aan,

de muziek van de liefde zoekt een weg naar m'n hart,
om het te vertellen dat het zo moet gaan,

de muziek van de liefde en m'n hart vinden elkaar,

de muziek van de liefde wilt een verhaal vertellen,

m'n hart wil het niet horen,
is te bang om het te horen,
gekwetst te worden door de muziek van de liefde,

de muziek van liefde en m'n hart kijken elkaar aan,
er wordt gevochten tot dat de eerste tranen vallen,

de muziek wint het en m'n hart breekt.

de muziek van de liefde roept me,

maar ik hoor het niet,
ik wil het niet horen,
te bang om te horen,
om gekwetst geworden door de muziek van de liefde,

Er zit wel een gevoel achter en dat telt.. van je eigen afschrijven is altijd positief (:

Dat dacht ik ook maar als ik het nu lees moet ik er van huilen (ik weet is kinderachtig) ik heb het voor me zelf te krachtig opgeschreven .

Nee hoor, niks mis mee. Je bent nu voor jezelf bezig, je zit ergens mee en schrijft erover, dat doet iets met je.. zelftherapie heet dat ;]
Dit is juist een politieve ervaring voor jezelf. Waarschijnlijk ook de reden dat veel dichters schrijven.
Misschien moet je dit vaker doen.

Respect(y)