toch weer die dip, hoe kom ik eruit
 

ik heb heel lang last gehad van zelfmoordgedachtes en zelfmoordneigingen, maar dat is al heel lang weg..

ik zit nu op een verpleegkundige school (eerste jaar) en daar kwam het onderwerp zelfmoord aan bod.

op dat moment zelf kroop ik in mezelf, een dag erna voelde ik me weer wat depri en kwam zelfmoord ook weer boven.

we hebben elke donderdag hebben we individuele gesprekken met onze slb'er (soort mentor) ik heb al wel verteld dat ik de psychiatrie in wil.. omdat ik zelf hulp heb gehad. (m'n slb'er was erbij) ik ben nu heel bang dat mijn slb'er en naar gaat vragen..

"moet" ik dan ook vertellen over de zelfmoordgedachtes enzo??
en als ik het "moet" vertellen, hoe dan??

tips en trics enzo zijn altijd welkom (heel graag)

Je moet het vertellen , niet er mee rond blijven lopen

Ik denk dat het goed is om er over te praten met iemand die je vertrouwt. Als dat je slb'er is, prima. Als dat juist iemand anders is, ook prima. De uiteindelijke keuze voor wat je later gaat doen hoef je nu nog niet te maken, dus in zo verre is er nog geen man overboord. maar een terugval krijgen is niet meer dan menselijk, en daar moet je wel wat mee doen om te voorkomen dat je terug bij af raakt.

Praat er in ieder geval met iémand over. Als je het op gaat kroppen maak je het jezelf alleen maar moeilijker en raak je nog dieper in de put. Ik weet niet of je therapie hebt gehad om van je zelfmoordgedachten af te komen, maar ik denk dat het slim is om er met iemand over te hebben hoe je met dit soort terugvallen om moet gaan.