Stoppen met studeren of doorgaan? Maar dan wel 1 jaar verliezen
 

Hallo,

Ik ben nu 5 weken onderweg op mijn hogeschool. Ik kom van de havo. Ik ben nu aan het twijfelen om door te gaan met deze studie of te gaan stoppen.

Het begon zo in 4 en 5H. Toen begon ik geschiedenis erg leuk te vinden. Ik begon toen te zoeken naar een HBO studie geschiedenis. Ik vond alleen de lerarenopleiding geschiedenis.
Toen ik dat zag, klikte ik het venster meteen dicht. Ik dacht: Lerarenopleiding? dat nooit, en lachte het met m'n vrienden weg. Mijn tweede keus was economie, maar dat vond ik lang niet zo leuk als geschiedenis, laten we zeggen dat geschiedenis een 10 is en dan is economie een 6.
Dus ik koos commerciële economie.

Ik ben nu wel van mening verandert, het lijkt me best leuk om later leraar te worden op een middelbare school(mijn eigen middelbare natuurlijk :D)
Nu ben ik dus aan het kijken voor studies, en ik kom erachter dat er ook geschiedenis studies op de universiteit zijn, waar je geen leraar mee wordt! Je hoeft later niet eens les te gaan geven.

Nu 5 weken later, kom ik erachter dat ik commerciële economie toch niet leuk vind. Geschiedenis is en blijft mijn passie. Mijn school heeft geen lerarenopleiding geschiedenis en ik heb al lopen bellen naar de scholen die het wel hebben, of ik nog kan instromen, maar helaas: het enige instroommoment is in september. Ik moet dus wachten tot volgend jaar september.

Een andere optie dan nu te stoppen is deze:
Ik kan deze opleiding met tegenzin afmaken en met heel veel moeite mijn Propedeuse halen. Dan kan ik meteen naar de universiteit alsnog geschiedenis studeren. Alleen de kans dat ik door motivatiegebrek deze propedeuse haal schat ik op 5%.

Mijn ouders zeiden dat ik mocht stoppen als ik zelf wil, maar nu het erop aankomt zeggen ze beiden, ja probeer het nog maar even, het jaar is zo voorbij.
En het grootste punt waarom m'n ouders willen dat ik blijf studeren is omdat ik dan geen 1 jaar verlies, want als ik nu besluit te stoppen doe ik tot september 2013 niets.

Ik ben nog nooit blijven zitten, ik was 17 toen ik de havo haalde.

Ik denk dat ze te ouderwets zijn, ik zit met mensen van 22 in de klas en ik ben 17!
Ik denk niet dat als ik 18 ben en dan begin met m'n studie die ik vanuit m'n hart wil er iets ergs aan de hand is.

Ik denk dat ik het m'n ouders vertel in de herfstvakantie, en ik heb op vrijdag 12 oktober nog een gesprek met de studentendecaan.

Dus, is het erg als ik een jaar verlies? dan ben ik 18 wanneer ik begin met studeren, in plaats van 17.
Dat is zou geen probleem moeten zijn toch?

Graag wil ik jullie bedanken voor het lezen van het hele stuk en, laat een reactie achter als je een tip hebt, of als je iets wilt zeggen.

Is er laatst niet een soortgelijke kwestie naar voren gebracht? Door jou? Waar wil je gaan studeren?

Als het ,verloren jaar' echt gaat om de leeftijd (en niet over zaken als studiefinanciering), is dat echt geen probleem. Als je 17/18/19 bent loop je sowieso wel in lijn met het gemiddelde; in mijn eerste studiejaar zaten er ook al enkele medestudenten bij van 21, 22 jaar oud. Sowieso zou ik mij daar absoluut niet druk over maken.

Zover ik uit jouw verhaal opmaak zul je met een Havo-diploma bij mijn weten echter niet op de universiteit aan de slag kunnen. Ook zul je met een HBO-P commerciële economie niet kunnen instromen op WO Geschiedenis bij mijn weten, omdat het totaal verschillende studierichtingen zijn. Wellicht zou je kunnen kijken of je het jaar nu kunt afbreken, om elders nog je VWO dit jaar te kunnen halen (2-in-1-jaar), maar ik weet niet welke mogelijkheden er daarvoor bestaan. In dat opzicht heb je dan ook geen verloren jaar.

Je kan met elke HBO-propedeuse instromen op elke gewenste opleiding op de universiteit.
Dat heb ik gelezen, bij de universiteit van Leiden en Amsterdam, dus van dat feit ben ik wel zeker. Nu ik dit weet, dat het niet erg is als ik 1 jaar niets doe, ga ik denk ik stoppen in de herfstvakantie.

:confused:

"Ik kan deze opleiding met tegenzin afmaken en met heel veel moeite mijn Propedeuse halen. Dan kan ik meteen naar de universiteit alsnog geschiedenis studeren. Alleen de kans dat ik door motivatiegebrek deze propedeuse haal schat ik op 5%."

Je had je P toch nog niet?

Dag.
Met een HBO propedeuse instromen op de universiteit is nog steeds mogelijk, maar er zijn geruchten dat de overheid die sluiproute af wil schaffen omdat uit statistieken blijkt dat veel van deze studenten het niveau van de universiteit niet aankunnen. Dus als je dit wil doen dan is het verstandig om eerst contact op te nemen met de universiteit waar je dan zou willen gaan studeren.
Mocht je gaan stoppen dan zou je ook kunnen denken aan het halen van je VWO via een VAVO of via een particuliere school (Luzac, Parkendaal of het James Boswell-instituut van de Universiteit van Utrecht).
Overleg dit maar eens met je decaan. En wellicht is een bezoek aan een studiekeuzecoach of een telefoontje naar de studiekeuzetelefoon ook nog een optie. Misschien moet je zelfs nog wel even doorzoeken om echt bij de juiste studie terecht te komen en deze coaches kunnen je daarmee helpen. Want wat wil je gaan doen als je klaar bent met je studie? Is geschiedenis daar dan de juiste studie voor? Wat maakt geschiedenis zo'n leuke studie voor jou? Welke onderwerpen vind je het meest interessant? En in hoeverre kun je die onderwerpen ook na je eerste jaar in je huidige studie inbrengen via minors?
Veel succes met je zoektocht. En heerlijk dat je zo jong bent en de wereld aan je voeten ligt ;-)
Groet,
Marline Tjeenk Willink
StudiekeuzeOpMaat

Ik heb geleerd om echt te doen wat je zelf wilt. Dit raad ik ook zeker aan jou aan. Je moet verder gaan in iets waar jij je toekomst in ziet. Denk bij jezelf na wat jouw dromen en jouw passies zijn, en ga daar mee verder. Als je besluit om geschiedenisleraar te gaan doen, moet je dat zeker doen. Opzich zou het geen probleem moeten zijn dat je een jaar stopt, maar zorg er wel voor dat je niet alleen maar thuis zit niks te doen. Het is namelijk ideaal om een extra zakcentje te verdienen. Achttien jaar is een prima leeftijd om te beginnen op het HBO. Het is zelfs nog erg jong. Ikzelf begon ook als zeventien jarige op het HBO, en begon ook met mensen in de klas die allemaal ouder waren dan twintig.

Wel is het handig om alles door te spreken met je decaan, deze heeft er namelijk wel veel verstand van als het goed is. Goed overleg is altijd belangrijk. Succes met je keuze!

Hoi!

Ik zou me ook helemaal geen zorgen maken over een verloren jaar!
Zelf ben ik in HAVO4 blijven zitten, en ik baal er nog steeds niet van dat ik nu al in het eerste jaar van een HBO opleiding had kunnen zitten. Ik beschouw het niet als een verloren jaar, maar juist als extra handige tijd om beter te kunnen onderzoeken wat ik nou echt wil!

Er zijn nogal wat dingen die mij leuk lijken namelijk! Waaronder geschiedenis, waar ik ook een grote interesse voor heb bijvoorbeeld! Als geschiedenis jou nu echt leuk lijkt, zou ik daar gewoon voor gaan! Luister naar je hart zou ik dan zeggen! Ik vind het belangrijk dat je uiteindelijk iets kiest wat je ook echt leuk vind. En als je daar dan nu pas achter komt, is dat zo gek nog niet.

Ik ken docenten die nu nog tegen mij zeggen dat ze niet precies weten wat ze willen! Dus dat jij het nu al weet, daar ben ik ook wel een tikkeltje jaloers op eigenlijk.

Veel succes in ieder geval!

Hm, okée. Ergens vind ik het niet logisch, maar als het zo is, is het zo. Desalniettemin zul je dan wel dit jaar toch moeten afmaken én gelijk je P moeten halen, omdat je anders geen Propedeuse hebt. Met alleen een Havo-diploma kom je geen universiteit binnen.

Ja, maar ik hoef niet meteen naar de universiteit. Deze studie vind ik niets en wil dus stoppen. Dan begin ik volgend jaar september met de HBO lerarenopleiding GS en dan haal ik mijn P. Dan kan ik naar de universiteit.

Bedankt! Dit geeft me wel support om gewoon te stoppen.
Het is meer namelijk dat ik twijfel om te stoppen omdat mijn ouders sinds ik begon aan 5H, een hele route hebben uitgestippeld hoe ik moet gaan studeren. Daarom voel ik met nogal rot als ik nu stop. Mijn ouders vinden het "verloren jaar" een obstakel om mij te laten stoppen (uiteindelijk beslis ik zelf). Na 5H zeiden mijn ouders dat ik zelf mocht kiezen of ik zou willen gaan studeren. Uiteindelijk werd het meer en meer moeten, maar ik dacht studeren is wel nodig, dus ik zei niets. Maar nu zeggen ze steeds, ja bijt maar ff door zodat je je P haalt en dan kan je doen wat je leuk vind op de universiteit. Maar ze snappen niet dat ik nooit niet mijn P ga halen op deze studie.

In ieder geval heb ik deze vrijdag het gesprek met die studieloopbaan begeleider, dus die zal me ook wel advies geven.

Kijk, die schakel kwam nog niet eerder duidelijk naar voren, dat kan inderdaad :) . In dat geval gewoon doen. En laat je niet door je ouders totaal leiden in wat je wel en niet moet studeren. Het gaat om jouw eigen keuze, jouw studie, jouw toekomst. Goodluck (y) .

Jep. Heb het zojuist aan mijn ouders vertelt. Ze reageerden wel positief. Ik moet nu gaan werken. YEAH!! ben wel blij nu!

Echt?? Wat super voor je!! :D