Liefdes Verdriet, hardest feeling in the world ;(
 

hier zijn vast al tientallen topics over maar toch...

Ik had een relatie van iets minder dan een half jaar en ze was werkelijk 'the love of my life', van de een op de andere dag zag zij het niet meer zitten en maakte het uit..... Het is me nooit helemaal duidelijk geworden waarom. Het is nu al weer een paar maanden uit, maar ik denk nog heel veel aan haar en mis haar erg.

ik ben er nu achter hoe erg je iemand kan missen, ookal had je nog helemaal niet zo lang een relatie.
Hoe gaan/gingen jullie om met liefdesverdriet ?

veel dingen doen waarbij je niet zoveel aan haar hoeft te denken ga leuke dingen doen, of als je een sport doet dat je je daar weer meer mee bezig houd enz.

Liefdesverdriet is de reden waarom ik aan mijn eerste baantje was begonnen. Nieuwe mensen leren kennen, heel de tijd bezig zijn, geld verdienen en dat geld aan leuke en gezellige dingen uitgeven. Vooral zoveel mogelijk niet met hem bezig zijn was voor mij de oplossing. En vooral niet proberen te begrijpen waarom het uit is maar het proberen te accepteren.

Voor minder ernstig liefdesverdriet was het voor mij ook heel goed om de kroeg in te gaan en te dansen. Op de een of andere manier merken mensen dat je net single bent en proberen ze je dan massaal te versieren. Dat was behoorlijk goed voor mijn ego.

Inderdaad, met sport laat je andere gevoelens los en concentreer je je daadwerkelijk op de sport. Toch denk ik dat het helpt om er zoveel mogelijk over te praten. Soms moet je dromen loslaten, en er zijn altijd mensen om je heen die je daar bij kunnen helpen. Wees jezelf en doe wat jij leuk vindt. Liefdesverdriet is moeilijk om mee om te gaan inderdaad.

Er is natuurlijk geen manier waarmee het liefdesverdriet patsboem ineens weg is. Maar afleiding zoeken, leren relativeren en accepteren dat het nu eenmaal over is zijn in het algemeen de beste methodes. Erover praten helpt ook wel.

Drugs.

Die persoon een tijdje niet zien of spreken werkt ook best goed. In het begin heel kut want je wilt hem juist nog terug, maar daardoor vergeet je hem wel makkelijker.

:D

Zoek meteen een ander als vangnet, dat leidt ook goed af.

Nog even ter geruststelling, liefdesverdriet is bij lange na niet het ergste gevoel ter wereld.

En daarbij blijven mensen meestal toch echt alleen samen als ze iemand zien als the love of their lives, denken dat dat nog mogelijk is. Het is dus ook niet zo uniek dat je haar zo zag, dat komt best veel voor en toch best vaak gaat het over.

Voor pubers wel dacht ik.

Nee, ook niet voor pubers.

Dat is geen geruststelling, dat is een subjectieve statement. Verder meen ik in onderzoeken gelezen te hebben dat liefdesverdriet juist een van de zwaarste psychologische klappen kan zijn. Vaak nog harder dan het overlijden van een dierbare.

Dus!

lekkere geruststelling ook... "denk je dat je je nu het allerkutst ooot voelt? haha nee joh je gaat je om onduidelijke redenen nog veeeel kutter voelen :)"

Het overlijden van een dierbare is zo ernstig ook nog niet. Je geliefde verkracht en verminkt zien worden zal je een stuk langer blijven achtervolgen. Om maar een voorbeeld te noemen.

En ja, ik vind het altijd een geruststelling dat dingen nog veel erger kunnen. Dat betekent dat je het zo slecht nog niet hebt.

Fijn voor jou, maar wat je nu doet is het ontkennen van de gevoelens van de TS en hem erger in het vooruitzicht stellen.

Ik ben oprecht benieuwd naar welke onderzoeken dat zijn, aangezien ik geneigd ben om het met Volk eens te zijn.

Ik ook, echter ben ik de bron al lang kwijt.

Verder blijft het subjectief. Het is niet echt iets waar je het mee eens of mee oneens kan zijn. De één is jaren verdrietig om een gebroken hart, de ander haalt z'n schouders op als zijn moeder overlijdt. Ik wilde puur even aanstippen dat het verliezen van je liefde wel degelijk flink wat schade kan doen.

Hoewel dat waarschijnlijk eerder betrekking heeft op de al wat stabielere en serieuzere relaties dan om de gemiddelde jeugdfling waar de ts het over heeft.

Ik ontken zijn gevoelens niet, juist niet. Ik probeer hem een lichtpuntje te laten zien, dat het zo erg nog niet is. Iemand proberen te laten relativeren heeft niks met het ontkennen van gevoelens te maken.

Liefdes verdriet is heel vervelend, en het vervelendste is nog dat je er moeilijk vanaf komt.
Het is een kwestie van tijd en geloof me het komt goed!

Ik heb 2 maanden verkering gehad, die jongen was echt men alles, ging vreemt, en ik heb het uit gemaakt.
Ik was er echt kapot van, maar als je vriendje vreemt gaat kan ik hem niet meer vertrouwen!
Ik zeg natuurlijk niet dat jou meisje is vreemt gegaan, maar probeer voor veel afleiding te zorgen!
Misschien dat je er geen behoefte aan hebt, maar ga lekker met je vrienden naar een grote stad, kan je
de hele dag leuke meiden kijken. Ikzelf ga altijd sporten als ik me klote voel.
Dingen die je van haar nog hebt: misschien een valenteinskaartje of id. verbranden, of in een envelop doen, dichtplakken, en afronden. Als je alle herrinnering van haar door je hele kamer verspreid hebt liggen wordt je doodongelukkig omdat je dan steeds aan haar denkt! maar wat Henk001 zegt is echt waar! geef het tijd, en alles komt goed! veel sterkte en succes! ik hoop dat je snel van je verdriet af bent!!

Er is geen manier dat het in 1 keer weg is. Dit is zelfs wetenschappelijk bewezen (biologische stofjes in lichaam).
Wat je kan proberen is afleiding zoeken. De eerste weken (zeker bij een lange relatie) zijn het lastigst en gebeurd het heel vaak dat je ziek en/of misselijk bent. Je moet hier gewoon even doorheen, en daarna zo veel mogelijk afleiding zoeken. Hier boven zijn er al veel dingen daarvoor genoemd.
Wat ook vaak helpt is je oude relatie niet teveel op te zoeken. Dan denk je er ook minder aan.

Ik hoop dat je snel van je verdriet af bent!

Ik zou in ieder geval proberen die persoon niet tegen te komen en de foto's en alles verwijderen, je kan het niet goed verwerken als je er telkens aan herrinerd wordt ;o
over tijd gaat de liefdesverdriet wel weg, misschien pas na een hele tijd maar je komt echt wel een leuker persoon tegen ^^