Gegijzeld door je moeder
 

Ik wil hier toch even (anoniem) mijn stoom afblazen, al 2 nachten geen oog dichtgedaan en na de zoveelste ruzie begin ik het toch echt even aan mijn hart te voelen.

Ik ben opgegroeid in een nogal beschermende omgeving, waarin vooral mijn moeder mij in alle gemakken voorzag en beschermende. Dit is vooral in de eerste levensjaren belangrijk maar inmiddels ben ik 22 en behandeld mijn moeder me nog steeds als een klein kind.

Het probleem is dat ze erg bezorgd is wat op mij erg benauwd overkomt. Ik mag geen voorkeuren aandragen of een eigen mening hebben, alles wordt mij als het ware opgedrongen. Diverse malen heb ik al geprobeerd om de discussie met haar aan de gaan maar alles wordt gewoon weggelachen en weg-genegeerd.

Misschien wordt het dan tijd om op je zelf te gaan wonen?

Wil je nog iets bereiken met dit topic? Anders kan je beter in het Lucht-Je-Hart-Topic posten en je stoom afblazen.

Verder: is het geen idee om op jezelf te gaan wonen?

Ben je in de gelegenheid om op jezelf te wonen? Kán het op dit moment?

Niet je eigen voorkeuren mogen aandragen of je eigen mening mogen hebben is niet normaal. Ter vergelijking: ik ben al sinds ik op m'n 18e op kamers ging eigen baas

In mijn ogen is de bedoeling van opvoeding dat jij op eigen benen leert staan. Dat is voor jou nou moeilijk, omdat je maar weinig je neus stoot, zo lijkt het. Voorkeuren en meningen zijn juist wat het leven leuk maakt, maar ook wat van jou als mens verwacht wordt. Zeker als je al 22 bent.

Heb je met afgelopen verkiezingen zelf mogen stemmen?

Dat wel. Maar het probleem is dat ik dit al meerdere malen heb aangekaart maar ik word gewoon genegeerd. Soms erkent ze het wel een beetje maar gaat ze gewoon door.

De enige reden waarom ik nog niet met haar voorgoed wil breken is het feit dat ze m'n was doet en er financieel voordeel aan heb. Het klinkt hard maar toch is het zo.

Je bent 22 en kunt nog niet op eigen benen staan, nooit gedacht aan werk?

En de was kun je ook niet zelf doen, :facepalm:

Beetje jammer dit.

De facepalm is wel op zijn plaats hier. Met deze instelling kun je meteen door naar het kasplantjescentrum in het ziekenhuis.

Het wordt tijd dat je ballen kweekt en eens zegt waar het op staat. Ja, dan doet moeke je was niet meer. NOES!!11 Dan vergaat de wereld vast en zeker. Wat geldelijk gewin betreft: wie betaalt, die bepaalt. Als jij nou eens naar een uitzendbureau stapt en zegt 'hoi ik wil werk' (vertel de rest maar niet wat ze komen niet meer bij van het lachen) dan kan jij vast jouw energie en tijd omzetten in geld. Dan ga je vanaf dan op jezelf wonen.

De geheime derde optie heeft ook te maken met ballen kweken: spreek je moeder er eens serieus op aan. Niet op de laffe manier die je nu doet. Keil voor de grap een pan soep met Kerst door het keukenraam naar buiten. Of scheer je wenkbrauwen af. Ik denk dat er dan niks meer weggelachen wordt.

Als ik gedachtes had om voorgoed met iemand te breken, zou het argument of die persoon de was voor mij zou doen helemaal niet meer tellen. Die twee dingen kan je toch niet naast elkaar leggen. En dan hier een beetje komen jammeren maar er vervolgens wel lekker gebruik van maken als het jou uitkomt.

Kom op zeg, je bent 22. Zoek eigen woonruimte en houd je eigen broek omhoog.

Je bent 22, ga lekker op jezelf wonen.

Schitterend topic.

Je kan je moeder niet (meer) veranderen, punt.
Jouw voorkeuren zijn leuk, maar misschien ook niet de beste keus. Als je wil doen wat je zelf leuk vindt, zul je het gewoon moeten doen en niet vragen. Als DAT een conflict oplevert zul je het huis uit moeten.

Wat heeft dit met de topictitel gegijzeld door je moeder te maken? :o Of ben ik nu dom dat het ergens anders over gaat.

Groter drama ervan maken dan het feitelijk is. 'Gebrek aan kloten' had er moeten staan.

O oke dankje.

Ik vind je moeder wel te beschermend voor een 22jarige, maar zo lang je in haar huis woont maakt zij de regels.

Op jezelf gaan wonen.

Daarom zo snel mogelijk uit huis!

moeder laten voor wat het is, ga het huis uit, of bij vrienden wonen, niet in de gedoe blijven zitten lijkt me!

Op jezelf wonen ?
studentenhuis?
met vrienden samen wonen ?

:D

Ik vind het ook wel lachwekkend dat het over "voorgoed breken" met moeders gaat. Joh, ga gewoon op kamers en bezoek je moeder eens in de twee weken, ik lees niets dat ook maar een vage aanleiding tot een definitieve breuk is. Ga lekker op jezelf wonen, als tegen het einde van je geld de maand nog niet op is, ga je terug naar mammie en eet je daar een paar dagen de koelkast leeg, zo doen genoeg mensen van je leeftijd het. (y)

Wat ik ook wel typisch vind is dat ze wel zelfstandigheid wil, wel wil breken met zijn/har moeder en zich niet wil aanpassen aan de regels, maar niet op kamers gaat omdat hij/zij niet kan wassen? beetje scheef lijkt me

Haal je stoute schoenen onder het stof vandaan, zoek een baan en ga zelfstandig worden. Precies zoals iedereen hier boven mij je al heeft aanbeveeld. Je zit nu continue op je moeders lip en dat gaat inderdaad niet vanzelf goed komen. Een beetje ruimte tussen jullie twee kan dus geen kwaad en zal jullie beide alleen maar goed doen.

Gewoon hartstikke dit. Op jezelf wonen. Zodra ik de kans krijg om hier weg te gaan zou ik dat ook doen, en dat wassen kan ik zelfs zelf wel doen. Financieel komt 't ook vast wel goed. 't Gaat hier toch om jouw welzijn (en dat van je moeder, als dat er toe doet). Gewoon wegwezen. Dat zelf wassen e.d. is gewoon beetje laksheid, wat mij betreft.