Alsof er een muur om me heen is gebouwt
 

Hallo iedereen, ik wil graag mijn verhaal kwijt. Dit word niet makkelijk maar ik ga het gewoon proberen.

Altijd al heb ik het gevoel gehad alsof er een muur om me heen is gebouwt. Ik kan niet logisch nadenken, ik kan vaak niet eens nadenken, ik voel minder als normaal, ook minder emoties, dingen kunnen me even niks schelen. Gisteren had ik dit heel erg toen ik met vrienden iets ging doen, maar na een tijdje had ik ineens het gevoel dat ik vrijer was en toen voelde ik pas wat ik normaal altijd in me had zitten maar nooit echt direct voelde: ik voelde me buitengesloten, en ik voelde dat ik voor mezelf moest opkomen. Ik schrok ineens veel minder snel, ik was een stuk stabieler en gewoon minder bang. (ik heb normaal veel sociale angsten)

Nu heb ik ook dat heldere en voel ik dat ik boos op mezelf ben en dat voelt goed. Eindelijk iets anders dan onzekerheid en zwakte.

Heeft iemand ditzelfde gevoel wel eens? Ik ben altijd bang geweest dat ik gek ben omdat ik dit zo voel.

Hoe komt het dat je het gevoel hebt , dat je voor je zelf een muur om je eigen heen hebt gebouwd?

ik denk dat dat komt omdat ik elke dag angstig ben en mezelf zo probeer te beschermen

Waar Ben je dan zo bang voor?

Die muur is niet om je heen gebouwd, die muur heb je zelf opgebouwd. En alleen jij kunt hem afbreken. Dat je erkent dat ie bestaat, is al heel wat.

Je bent boos op jezelf en dat voelt fijner dan je zwak voelen. Maar het een sluit het ander niet uit, en boos worden op jezelf voor iets waar je niet echt voor kiest of voor je lol doet, is niet handig. Ik denk dan ook dat het gevoel van 'goh wat fijn, dit boos zijn op mezelf' maar van korte duur zal zijn. Goed dat er verandering is in je leven, maar zorg ook dat je het in de gaten houdt. Ga bijvoorbeeld (met en zonder muur) na waarom je op een bepaalde manier reageert, en of je dat wel wil. Dat je losser kwam bij vrienden, is alleen maar goed. Probeer van daaruit te bouwen naar steeds opener zijn.

En het is allemaal vaag wat hier staat, maar je zult echt meer moeten delen willen mensen een gerichter advies kunnen geven.

Het is inderdaad niet echt heel duidelijk, maar het is een best ingewikkeld en vaag verhaal waarom ik bang ben denk ik, met veel tussenweggetjes. Maar ik ben in ieder geval bang voor mensen. Of niet echt bang voor mensen maar meer bang voor wat ze van me vinden, ik ben bang afgekeurd te worden en omdat ik dat nog niet zo lang weet en me sinds een tijdje pas echt richt op het aanpakken van mijn eigen gedachten heb ik mezelf behoorlijk in een hoekje weten te drijven de afgelopen jaren. Daardoor heb ik soms zelfs moeite om naar buiten te gaan.

@Lusi Je hebt gelijk, ik weet ook dat ik de enige ben die de muur af kan breken maar het lijkt soms net alsof hoe langer ik ermee bezig ben, hoe minder hoop er is dat het ooit nog goed komt met me. Ik vind het al fijn dat je zo'n advies voor me hebt. Het gaat alleen niet alleen om dat boos zijn gevoel, het gaat vooral om het gevoel dat ik op dat moment niet in een waas leefde, wat ik nu weer meer heb. Alleen nu voel ik me weer wel wat beter op een andere manier.

Hey Keys, alles komt goed. Altijd. Daar moet je je geen zorgen om maken. De vraag is meer: hoe ga je het goed laten komen? Wat interesseert je en wat is voor jou een goede manier om je probleem te bestrijden? Waar haal jij enige kracht uit?

Ik ben nu al een paar weken bezig met een cursus en heb daarbij een zelfhulp boek gekregen wat me tot zover wel een beetje helpt. Nu ik ook eindelijk een bijbaan heb (vandaag heb ik mijn eerste werkdag gehad) denk ik dat dat me afleiding en zelfvertrouwen kan geven. Verder zou ik zonder muziek en mijn familie nergens zijn gekomen. Dit klinkt allemaal wel alsof al mijn problemen morgen allemaal als sneeuw zijn voor de zon maar dat is dan weer net niet. Maar oke, dit is alles wat ik nodig heb om er bovenop te komen denk ik. Hoop ik.

Als je werkelijk een muur om je heen hebt gebouwd
dan is de top maar een traag begin
durf die onderste stenen weg te halen
dan stort de rest vanzelf in.

Als je op de weg naar boven bent, moet je daar ook gewoon mee doorgaan en proberen niet terug te vallen. Verder wat de muur betreft, die zul je echt moeten slechten ja.

Of aan de andere kant, niet doen! Lekker laten staan. Ik heb nog eens gekeken naar wat er gebeurt als je muren afbreekt: dan ligt er veel rommel op de grond. Weet je wat je beter kunt doen? Een paleis met open deuren. (y)

kan een forumbaas dan niet éventjes de laatste 't' door een 'd' veranderen? :( com onnn

Sorry hoor, maar is dit advies serieus? Hoe kun je iemand vertellen dat het sowieso goed komt? En als zij besluit het te verwoorden als muur, het negatieve, dan kun je proberen eromheen te kletsen zoals je maar wil, maar het beperkt haar. Open deuren, hoera, maar ze ziet nu de volledige muur als kut.


Keys, als je inziet wat er beter kan en ook nog eens let op dat je het niet té positief inschat, dan gaat het wel lukken. Het is vooral heel belangrijk nu al te weten dat er ook weer een moment komt dat je het ietsje minder ziet zitten. Op dat moment, bijv. dat het werken je een dagje zwaar valt, moet je terugdenken aan nu.

Nog even los van de haast onomstotelijke waarheid van 'alles komt goed', met welke premisse wil jij beginnen met een hulpvraag? 'We werpen een munt op en als het kop is, geluk, als het munt is, jammer voor jou'? Of als je buiten het lot redeneert: 'als je niet goed genoeg je best goed, zal het alleen maar kut blijven'? Noem me raar, maar ik vind een positieve instelling toch het beste begin.

'Je kunt er omheen kletsen zoals je wilt.' Natuurlijk. Je hanteert zelf dezelfde metafoor. Lijkt me ook handig, want dan weten we waar we het over hebben. Natuurlijk is de muur beperkend. Maar de standaard-'breek hem dan af' is kort door de bocht, hoewel uiteindelijk misschien waar. Zonde van alle eerdere moeite. Mij lijkt het idee dat je zoveel mogelijk in stand houdt tot je op een punt komt dat je tevreden bent. De hele muur slopen is nergens voor nodig als je aan wat deuren en ramen genoeg hebt.

Ik heb het superdruk gehad de afgelopen dagen dus ik kon niet eerder reageren.
Ik vind dat jullie allemaal gelijk hebben op jullie eigen manier. Het is een kwestie van geloven in dat het goed komt, blijven proberen, positief zijn en er alle moeite in steken wat nodig is. Op het moment gaat het wel wat minder maar iedereen heeft toppen en dalen in zijn leven. Bedankt voor jullie reacties in ieder geval!

ja, T = D?