Zelfvertrouwen gaat 't putje in.
 

't Gaat al een paar maanden niet erg goed met me. Ik slaap slecht, ben gespannen, huil veel, ben vaak misselijk, gauw moe, etc. Na afwachten en daarna toch maar bloedprikken zegt de dokter dat misselijk en moe komen door een of andere infectie en dat alles wel weer overgaat.

Mijn moeder denkt echter dat mijn problemen voornamelijk psychisch zitten. Mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld gaan namelijk een beetje het putje in/zitten daar al.
Ik heb mijn hele zelfbeeld opgebouwd op mijn vriend denk ik. In de onderbouw van de middelbare zat ik ook niet lekker in mijn vel, en toen kwam in de vierde mijn vriend, die me opeens het gevoel gaf dat ik wel iemand was om trots op te zijn. Dus altijd als ik bij hem ben, voel ik me best goed en heb ik het gevoel vrij veel aan te kunnen. Maar eerst zag ik hem elke dag, en nu alleen nog in het weekend (door studie). Gevolg: maandag-vrijdag voel ik me beroerd, dof, en heb ik nergens zin in. Op school (een studie die ik best interessant vind) probeer ik te doen alsof er niks aan de hand is, maar elke keer als ze beginnen over hun vriendjes (zit in een klas met alleen maar meiden) zit ik bijna te huilen. Ik voel me gewoon niet compleet zonder hem, en dat kan niet gezond zijn. Maar ik weet niet wat ik hieraan kan doen, hoe ik uit deze vicieuze cirkel kom. Mam begon over psycholoog/iemand die je zelfvertrouwen op kan boosten, maar dit zie ik echt niet zitten.

Weet iemand wat ik kan doen?

Meestal is het geen boost voor je zelfvertrouwen als je vaak misselijk en moe bent. Dus ik denk dat het in ieder geval met elkaar samenhangt. Maar dat je leven zo veel aan je vriend hangt is niet goed. In ieder geval zou je kunnen kijken of je doordeweeks geregeld wat met je vriend kan doen. Natuurlijk moet je ook dingen naast je studie doen die je leuk vind (sport of andere hobby's). Nu kan ik me voorstellen dat een infectie, welke vermoeidheid tot gevolg heeft, dit niet makkelijk maakt. Sport is echter wel voor een hele hoop mensen een goede manier om van moeheid af te komen en natuurlijk om afleiding te zoeken.

Zorgen dat je door de week afleiding hebt (met iets wat je echt leuk vindt) is een hele goede tip. Als je gauw (psychisch) moe bent, zou je juist er voor moeten zorgen dat je ook lichamelijk moe raakt. Dan zijn je lijf en je gedachten weer meer op een lijn, kun je vaak beter slapen en dan kun je je beetje bij beetje wat beter gaan voelen.
Paar er ook met je vriend over, misschien heeft hij nog wel ideeën waardoor jij je doordeweeks beter voelt. En anders kun je toch een psycholoog proberen. Dat lijkt misschien eng of overdreven, maar een paar gesprekken zijn misschien al genoeg om nieuwe inzichten op te doen.

@Daantjes: Leuke dingen doen met mijn vriend doordeweeks gaat bijna nooit, hij zit voor z'n studie op kamers aan de andere kant van het land.

@Hawahaai: Ik ben doordeweeks veel tijd kwijt aan school (reizen, lesuren, voorbereiden), maar ik sport 2x in de week en dat is dan nog wel gezellig. Ik ben 'vroeger' door mijn ouders naar een aantal psychologen gestuurd, maar dat hielp allemaal niet, waren zeer vage mensen. Dus ik ben mijn vertrouwen in psychologen een beetje kwijt zeg maar ;).

Maar je moet ook kijken welke psycholoog er bij je past. Naar iemand gaan met wie je geen klik hebt, schiet ook niet op.
Het gaat er uiteindelijk om dat je je gedachten leert bijsturen, op welke manier dan ook.

Mee eens.. belangrijker dat het goedkomt dan op welke manier.

Hmmm, je mist hem dus zo erg, dat het je zelfvertrouwen ondermijnt. Je klinkt me erg afhankelijk van hem. Het klinkt wel erg lief en schattig, maar het zal wel erg zwaar wegen op je. Ken je hem niet a avond ongeveer 5 a 10 minuutjes bellen of zo? Misschien helpt dat je wel. Of plan af en toe eens een erg romantisch weekendje samen :3
Ook is het ERG belangrijk, dat je minimaal 3 dingen hebt in je leven die jou recht houden. Voorbeeld:
1 liefje
2 beste vriendin
3 mijn voornaamste hobby
Zodat als er 1 van wegvalt, je kan optrekken aan het andere. Heb je een beste vriend(in) waarmee je kan praten over het gemis? Of waarmee je ’s avonds af en toe eens iets kan gaan doen. Zodat je je niet meer eenzaam voelt?
Als voor de psycholoog, naar een psycholoog gaan is geen schande, dat je er naar toe gaat betekent zeker niet dat je gek bent. Als het je echt te veel wordt, kan die jou zeker helpen.

Lieve groetjes,

ShySora

jij moet jezelf als individueel zien, dat jij alleen ook sterk bent, jij houdt heel veel van je vriend, dat kan ik uit je post lezen, er is niks mis mee met je verlangen om bij hem te zijn;) maar jij bent dus misselijk alleen, misschien moet je eens kijken waar het vandaan komt? heb je misschien last van verlatingsangst of angst om alleen te zijn? Ik heb wel een aantal tips om daar mee leren om te gaan & een goed leerproces van te maken in je leven:

1.Als je er klaar voor bent, op jezelf gaan wonen, hier leer je heel veel van, dan heb je geen mensen om je heen, natuurlijk kun je wel een huisdier nemen om het gevoel te vervangen

2.Niet op jezelf gaan, maar een huisdier kopen om mee te knuffelen

3.Eens op vakantie gaan op jezelf, al is het maar 1 dag, of je gaat eens alleen naar de bioscoop, leren dat jij zelf ook alleen plezier kunt hebben (ook al voelt dat onwennig in het begin)

4.Kijk eens naar de film Eat, Pray Love , dat is een mooie film over alleen op vakantie gaan en dat Julia Roberts geweldige dingen meemaakt

5.Kijk leuke comedies of series als je je zo voelt, ga lekker ontspannen of schrijf het van je af :)

Heel veel succes, en de tip op jezelf gaan, als het nog te vroeg is, misschien is het dan iets voor straks, het is vast een super goede ervaring :)