Lief of bot......?
 

Deze mail kreeg ik laatst van mijn beste vriendin, waar ik al eerder een topic over heb gestart.

Maar ik kan hem niet echt op zijn waarde schatten, lief of bot-...?

Chiel, het is juist dat ik denk dat er miscommunicatie ontstaat als we elkaar zien. In een brief of per email kan ik altijd goed bedenken wat ik moet zeggen, en dat wil ik ook. Het is heus niet dat ik je eng vind, dat weet je zelf ook en je moet niet zo verongelijkt doen want daar heb je niks aan. Ik hoop dat je verder met me wil schrijven. Ik vond je vorige email niet zo uitnodigend en heb daarom even gewacht met terugschrijven. Nu ik hem weer lees zie ik dat ik het mis had. Sorry daarvoor. De enige reden dat ik je emailde was omdat ik gewoon hoop dat het goed met je gaat, je betekent nog steeds heel veel voor me en dat zal nooit weggaan. De jaren die wij samen hebben doorgebracht zal ik niet vergeten. Maar mensen groeien ook uit elkaar, en daar is, vind ik, niks ergs aan. Want ik zal van je blijven houden, tot schrijfs.

ik vind hem behoorlijk bot....

ze wil je inpakken met een lieve toon maar eigenlijk zegt ze gewoon recht in je gezicht dat ze je nooit meer wilt zien.

Een laffe manier vind ik het. Zeg dan recht in iemands gezicht waar het op slaat.....

Hmz.. ik weet het niet.. het lult er eigenlijk een beetje omheen.. Een beetje van ik zit helemaal niet fout hoor want ik zeg dat ik van je hou en dat soort dingen. Alsof ze iets probeert goed te praten ofzow.. ook tegen zichzelf..

Nja.. kvinnem niet echt lief neej, best bot

Ik vind hem eigenlijk helemaal niet bot. Mensen groeien inderdaad uit elkaar, daar heeft ze gelijk in. Maar ze laat weten dat ze graag nog met je door blijft schrijven en dat ze gewoon op papier goed haar gedachten kan beschrijven..
Alleen dat geen normale aanhef heeft vind ik een beetje raar.. Ik vind het meevallen, maar ik denk dat het anders was geweest als ik zo'n email had gekregen..

Je moet wteen dat we in de zomer van 2001 samen op vakantie zijn geweest. dat dpoe je alleen als je goed met iemand bevriend bent. Dan maak je me niet wijs dat je een paar maanden daarna compleet uit elkaar bent gegroeid.

Idd ik vind het wel heel erg apart dat het dan in een keer zo over is. Ik bedoel het kan over gaan maar dan gaat dat geleidelijk. En als zij het al had zien aankomen dat het eventueel wel kon gaan gebeuren was ze toch niet met je mee op vakantie gegaan? blijkbaar zat het toen nog allemaal goed bij haar. En is er ineens een knop bij haar om geslagen. Maar het kan ook dat ze met je mee is gegaan om van je te profiteren..... maar dat vermoed ik niet want tot zo'n minne actie zijn maar weinig mensen in staat!

tja, ze komt me niet echt aardig over. k bedoel, ze zegt wel dat ze van je houdt, maar ze toont niet echt interesse. k weet niet.

Ik vind het een beetje tegenstrijdig hoor..
ze zegt op het einde dat ze van je houdt enzo, maar de brief komt wel weer vrij bot over.. dus wat ze nou eigenlijk wil of bedoelt begrijp ik niet helemaal..
maargoed, ken natuurlijk de gehele situatie waar jullie in verkeren niet he..

hij's niet bot maar lief is ie ook niet

hij's dus gewoon niet lief :P

mja nahja.. dan zie je dr maar nooit meer, maar ze moet niet verwachten dat jij altijd met open armen gaat staan als zij daar opeens behoefte aan heeft..

Nou.. ik heb dus hetzelfde meegemaakt met mijn (ex) beste vriend.
Ik ben niet samen met hem op vakantie gegaan, maar ik was echt super close met hem.. we aten elke week bijelkaar, logeren, we belden non-stop, maar op een gegeven moment belde hij mij niet meer. Hij zei dat hij mijn levenswijze niet kon waarderen en dat we uit elkaar gegroeit waren... :(
Toen hebben we enorme ruzie gehad, omdat ik het niet begreep. We spraken elkaar een periode niet, en ik begon te accepteren dat we misschien inderdaad uit elkaar gegroeit waren.
Tegenwoordig zijn we nog steeds vrienden, we bellen af en toe, maar niet meer zoals vroeger. Ik beschouw hem als een vriend, maar ik weet niet dat ik nooit op hem kan bouwen, want hij kan mij zo laten vallen als hij het niet meer ziet zitten.
Ik vind dit niet erg, want ik kan je vertellen dat je niet zoveel waarde aan vriendschap moet hechten, want vriendschap is een woord, niet meer en niet meer.
klinkt cliche: vrienden kun je krijgen, maar familie heb je.
Maar het is waar. mijn broer, zus zijn mijn beste vrienden.... om mijn vrienden geef ik veel, maar ik zal ook nooit voor hen mijn leven wagen (net zoals zij dat ook niet voor mij zouden doen), bij mijn familie zou ik niet eens twijfelen.

Veel sterkte met je vriendschap....

hee goed stukje tekst.

hmm wel gelijk hoor, vrienden hecht ik waarde aan maar toch is de band met mijn familie sterken, daarvoor zijn niet zoveel woorden nodig maar toch geen ik helemaal jniet om mijn andere familie bedoel nu dus niet mijn ouders broer en zus.

Ik weet hiervan trouwens ook nog wel een verhaal.. 2 vriendinnen van mij, waren beste vriendinnen geworden, gingen ineens heel veel en close met elkaar om enzo..

Toen was 1 van de 2 op vakantie geweest, en belde de ander helemaal niet toen ze trug kwam. Uiteindelijk belde ze dat de vriendschap te snel was gegaan en dat ze wat minder met dr om wou gaan en dergelijke.

Nummer 2, die dus niet op vakantie was, belde mij daarna huilend op en vertelde het verhaal. Nog altijd is ze diep gekwetst door wat er toen is gebeurd, en kan niet met die ander omgaan zonder weer boos te worden eigenlijk.

Mja, khoop voor jullie dat het niet zo afloopt.. Maar die dingen schijnen dus wel eens te gebeuren met vriendschappen :(

En dan nog even een reactie op schatjuh112.. Ik ben het niet helemaal met je eens. Ik heb 1 vriendin, en die ken ik al meer dan 14 jaar.. Voor haar zou ik mn leven wel riskeren, ze voelt bijna als familie eigenlijk. En die vriendschap zal ook niet snel kapot gaan, want we zien elkaar helemaal niet zo veel, en we spreken elkaar helemaal niet zo veel, bellen amper etc. Maar als we elkaar zien is het leuk, en we weten precies wat we van elkaar kunnen verwachten. Als 1 van ons het moeilijk heeft is de ander er altijd.. Dus voor niet elke vriendschap geldt wat jij zegt..
En dan nog, ik heb een broertje van 9.. ja, ik hou van hem het meeste dan van iedereen.. maar mn beste vriend is het niet...

Kzou dan toch erg eenzaam worden als ik niet op mn vriendschappen zou rekenen...

ik word er zeker niet eenzaam van.... ik accepteer het gewoon.
ik ben zelf thuis de jongste en misschien dat ik daarom beter met mijn oudere broer en zus kan opschieten.

Ik heb zelf ook twee goede vriendinnen waarmee ik nu 10 jaar vriendinnen ben, ik geef enorm veel om hen, maar met mijn broer en zus heb ik meer. die begrijpen mij, en weten precies hoe ik in elkaar zit. Ik hoef hen niet te vertellen hoe ik over het leven denk, zij denken hetzelfde, en voelen ook hetzelfde als ik...

Dit geldt natuurlijk niet voor iedereen, maar voor mij geld dit wel, en ik denk dat mensen er meer bij stil moeten staan wat je familie nou eigenlijk betekent, en wat vrienschap nou eigenlijk betekent.

ik wil hier aan toevoegen dat de brief niet lijkt te kloppen. Het is alsof ze hele alinea's er tussen uit heeft gelaten. de brief lijkt een beetje afgeraffeld.

Ik vind em eigelijk zeer bot...
Echt... Zou het erg vinden moest ik zo'n brief krijgen :(

In iedergeval zeker niet lief

Ik ga ook niet meer terugschrijven denk ik.

Wat is er nu bot aan deze mail? Niks toch?
Het moet toch niet altijd poeslief zijn.
Ze wil toch nog mailen en ze hoopt dat het goed met je gaat, so?
Verder weten wij niks van jullie vriendschapsrelatie dus kunnen wij toch niet zomaar oordelen over enkele woorden?

En dat vrienden uit elkaar groeien is gewoon een feit als een ander, mensen veranderen nu eenmaal.

Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens, maar zoals ik hierboven ook al zei: Als je zelf zo'n mailtje (die niet persé bot, maar wel afstandelijk is) krijgt, vind je dat ook niet zo leuk, denk ik.
Verder is ze eerlijk, verteld ze geen leugens en wil ze nog met je mailen..

Ik heb die brief ook nog eens gelezen..
Ik ben er nog niet over uit of het nou bot is of juist niet...
Het is iig niet geweldig vriendelijk en liefdevol, Ik vind het nog steeds tegenstrijdig..
Maar ze wil nog met je schrijven en daar zou ik dan gewoon gebruik van maken... Stel je niet te *vijandig* op, en blijf niet malen dat je haar gewoon wilt zien enzo..
Zij heeft daar nu een tijdje geen behoefte aan maar wil nog wel met je mailen/schrijven..
maar daarvan gebruik en misschien dat jullie dan na een tijdje weer gewoon met elkaar om kunnen gaan en weer kunnen praten en elkaar zien..
Denk dat als je je aan haar gaat opdringen dat ze de vriendschap helemaal verbreekt.. nu kan het nog gewoon goed komen over een tijdje..

en ze heeft gelijk, mensen groeien inderdaad wel eens uit elkaar.. Jullie interesses zijn wellicht veranderd naarmate jullie ouder zijn geworden en jullie visie op bepaalde (belangrijke) zaken..

Tsja....onduidelijk :s
Ze zegt dat ze om je geeft en dat zeje niet zal vergeten maar toch wil ze je niet zien :confused:
Volgens mij is het gewoon niet te begrijpen.
Het is niet bot en ook niet lief... Terughoudend :confused:

Er is miscommunicatie, dus daarom wil ze je niet meer zien, daar ligt het probleem?
Daar kan je toch wel iets aan doen, vind ik.
Verder vind ik die mail eigenlijk best vriendelijk verwoord.

Nee, dat is haar smoes om mij niet te zien. Ik had geschreven dat ik bang was dat er miscomminucatie zou ontstaan als we zouden schrijven. Dat de een iets interpreteert zoals de ander het niet bedoelt.

ja je hebt gelijk. hoe kunnen er nou mis communicaties ontstaan als je elkaar in het gezicht kunt kijken?? die dingen gebeuren toch júist per mail??

Misschien dat ze dat zegt omdat ze zich niet meer zo goed bij voelt elkaar te zien. Op zich is ze wel eerlijk en ze heeft het er misschien ook wat moeilijk mee aangezien ze zegt dat ze van je blijft houden. Allez ja ik weet het niet juist, moest ik u zijn, ik zou haar om wat meer duidelijkheid vragen via mail, ofnee beter, bel ze eens.
Succes.

Ze heeft laten weten dat 'schrijven beter werkt in haar hoofd dan bellen' ofzo....

Het is nu 9 dagen na haar mailtje, vandaag ontving ik dit:

Hee ben je nu boos, op vakantie, aan het nadenken of heb je het te druk ofzo? Ik bedoel echt niks gemeen hoor.


Mooi zo, laat haar maar even denken.

Dat heb ik soms ook (bij ruzie bijvoorbeeld), dat ik niet wil bellen omdat ik dan soms de juiste woorden niet kan vinden en er liever een tijd over nadenk via mail, maar uiteraard het is niet de beste manier, zo blijven dingen onopgelost. Hebben jullie dan een misverstand/ruzie gehad ofzo?

Nopes, ik heb mijn gevoelens voor haar geuit

Ja is juist, ik herinner me jouw post enkele tijd geleden. Is wel best vervelend, ik ken een jongen die in dezelfde situatie zit tegenover mij, we hebben erover gebabbeld en we zijn nu nog steeds gewone vrienden maar het is vervelend voor hem, dat weet ik, daarom dat ik soms denk dat het beter is geen vrienden meer te zijn.
Moest ik jou zijn, ik zou haar een mail sturen dat je gewoon vrienden wilt blijven (hoewel ik mijn twijfels heb over vriendschap tss jongen en meisje), dat je er toch niet veel meer van verwacht, dat je niets wil verplichten, want misschien gaat het voor haar te snel, en voelt ze zich verplicht iets te ondernemen.
Wel vind ik het raar dat ze je niet wil zien, dat is teken dat ze iets niet durft in mijn ogen...

je word subtiel bij je noten gegrepen waarna zij haar "talk-to-the-hand" beweging probeert te maken.. oftewel ze is een hufter :]

Ze weet dat ze iemand kwetst, gaat daar vrolijk mee door, maar wil het gvolg niet onder ogen komen.

Is best kut ja :(
Maar als het werkelijk zo is, dan vind ik het helemaal niet de moeite om ermee verveeld te zijn hoor. Zij gaat haar leventje prettig door, wel doe jij hetzelfde. Als ze niet eens de moeite wil doen met jou te babbelen omdat je je gevoelens hebt geuit, dan vind ik dat best wel laag eigenlijk.

Dat vind ik ook, maar als ik dat zeg ben ik helemaal de gebeten hond.