Snijden
 

Ik heb voor de vakantie tijd gehad dat ik mezelf snee , niet op pols of arm om te voorkomen dat het gezien word , kwam omdat k me vaak slecht voelde (ook door me klas)
na de vakantie werden klassen anders en toen voelde ik me beter maar echt goed ging het nog niet dus dit is de 4e week dat ik thuis , net had ik een moment dat ik helemaal gek werd k voelde me soort van opgesloten thuis(wat niet zo is) dus ging naar boven en toen kwam ik er op om te snijden ik wist niet of ik het wel of niet moet doen dus daar werd k ook gek van het wel doen omdat het beter voelt en om van het kiezen af te komen of het niet doen omdat ik weet dat het niet normaal is en wil het niet doen. Maar heb toch poging gedaan niet echt geluk maar voelde me wel beter maar ik weet dat als ik begin ik weer verslaafd kan worden (ben gevoelig voor verslaving ) als ik het niet had gedaan zou ik de volgende keer niet snel er aan denken nu wel .. en k wil het aan niemand kwijt wil het gewoon vergeten net als vorige keer.. '

wat moet ik nu doen :confused:

Hou er alsjeblieft mee op. Je weet denk ik van je zelf dat je er niet meer mee kunt stoppen als je eenmaal bent begonnen. En ga er met iemand over praten: je ouders, een mentor op school, je huisarts of wie dan ook. Blijf er niet mee rondlopen. Jezelf pijn doen door te snijden heb je niet verdiend! Zoek alsjeblieft hulp!!!

ik vertel het zeker weten aan niemand i kschaam me er voor en wil me pa ect.. geen verdriet doen

Lieve Winter, ik denk dat je je pa meer verdriet doet als je jezelf pijn doet en er niet met hem over wilt praten!

als hij het niet weet doet k hem geen verdriet niemand weet het wil het gewoon vergeten en ben er niet klaar voor om het aan iemand te vertellen

Ik weet zeker dat als ik kinderen zou hebben die zichzelf pijn doen en er niet met me over durven te praten ik dat vreselijk zou vinden. Heb je niet een goede vriendin met wie je kunt praten? Of bel de Kindertelefoon, dat kun je anoniem doen.

geen goeie vriendin heb vaak wel gepraat met kindertelefoon maar kwam niet echt iets uit waar ik aan had

Tja als je je niet snijdt kan je natuurlijk je mond houden maar als je het weer gaat doen zou ik je willen adviseren naar je huisarts te gaan. Echt! En hij mag er met niemand over praten.

wat wil de huisarts doen??

Het gaat er in de eerste plaats om dat je je verhaal tegen iemand kwijt kunt. Nu blijf je er maar mee rondlopen en ik weet dat dat erg kut is. Je huisarts kan je mss voorstellen om eens met een therapeut of een psychiater te gaan praten.

als ik naar dagopvang gaat dan zal i niet snijden doe ik alleen als gek word ofzo maar als ik begin dan ga ik het steeds doen als ik gek ben en zelfs als er niks aan de hand is

Daarom moet je er juist over gaan praten. Ik heb het zelf ook met mijn zus meegemaakt.

en wat moet ik doen als ik r niet over wi praten?

Als je doorgaat met snijden zal er vroeg of laat iemand achter komen en ook teleurgesteld zijn dat je het niet verteld hebt.

Ik moet zeggen dat ik het moeilijk vind om iets te zeggen wat jou zou helpen. Ik denk dat de meeste mensen die de stap zetten tot zichzelf pijn doen, dit moeilijk na één keer kunnen stoppen. Maar goed, wat mij hielp (toen ik ook echt wilde stoppen, het begint bij motivatie) was papier volkrassen met pen, verkreukelen en verscheuren. En op momenten dat ik de neiging had tot beschadigen, mezelf dit toe te staan maar pas na een uur. Dan heb je nog een uur bedenktijd of je denkt het echt nodig te hebben en voorkom je impulsieve acties. Bij mij waren na een uur de heftigste emoties alweer gezakt en had ik andere manieren gevonden om dat uur door te komen waardoor ik het (meestal) niet meer nodig had.

Ondanks dat ik weet dat het toch niet zal helpen wil ik je zeggen dat het je alleen maar meer ellende op gaat leveren. Echt, ik heb enorme spijt. Wat je nu doet heeft consequenties voor de rest van je leven. Hoewel het misschien onterecht is, een groot deel van de mensen zal altijd denken dat je zwak bent en een aansteller.

Niemand kan je dwingen om er over te praten als je dat niet wilt maar heb je alleen je zelf maar mee. Ik heb jaren terug ontdekt dat mijn zus het ook deed. Ik moest beloven om het niet tegen onze ouders te zeggen en dat heb ik ook niet gedaan. Maar toen ze het maar bleef doen heb ik haar na een hele tijd zover gekregen dat we samen naar de huisarts zijn gegaan. Daar hebben we mee gepraat en die heeft haar doorverwezen naar een psychiater. Daar is ze een keer of 6 naar toe geweest en ze heeft toen ook een tijdje antidepressiva gehad en dat heeft echt super goed geholpen.

ik wil zo graag niet weer opnieuw beginnen
maar zie gwn geen andere oplossing

Waar is snijden volgens jou dan een oplossing voor?

om rustig e worden

Zet dan rustige muziek op, doe wat ademhalingsoefeningen, duik desnoods je bed in, schrijf van je af, drink een kop thee/chocolademelk, maak muziek of doe iets van een andere hobby. Of wat mij wel helpt als alles te moeilijk is: hele domme, eenvoudige spelletjes spelen op internet.

Ik zal het proberen dankje ;D

Top, als je meer opties nodig hebt, geef maar een gil.

En ga nu lekker slapen, weltrusten!(y)

zal ik doen :d

voor andere mensen die hier kijken tips zijn altijd welkom

En als je de adrenaline van het snijden nodig hebt om rustig te worden, zijn er ook manieren om adrenaline te krijgen die je niet beschadigen. Bijvoorbeeld gaan hardlopen, harde muziek opzetten en daarop mee zingen of in een kussen slaan. Dat zijn al gezondere manieren om met zo veel spanning om te gaan.

Begrijp ik nu goed dat je op het moment niet naar school gaat, maar naar een dagopvang, omdat het op school niet goed met je ging? Misschien kun je op de dagopvang tegen een van de begeleiders vertellen dat je, als je in het weekend thuis zit, je vaak opgesloten voelt en het gevoel hebt dat je gek wordt. Je hoeft er niet bij te vertellen dat je de neiging hebt om te gaan snijden als je daar niet klaar voor bent. Dan kan je samen met diegene een plan maken voor wat je in het weekend kunt doen om te voorkomen dat je dat opgesloten gevoel krijgt.

Als je niet wil vertellen dat je jezelf snijdt, kun je wel vertellen wat je dwars zit.
Als het bijvoorbeeld nog steeds niet goed gaat in je klas, dan kun je wel aan iemand vertellen dat je je heel ongelukkig voelt door de klas. En dat je daar graag hulp bij wil, bijvoorbeeld overplaatsing naar een andere school, extra bijlessen, een wekelijks gesprekje met de vertrouwenspersoon van school, iemand die je helpt je agenda te plannen, etc. Net naar gelang wat het is wat jou zo ongelukkig maakt.
Je hoeft dus niet te vertellen over het snijden, maar wel wat de oorzaak er van is. Als dat niet wordt opgelost, blijf je je ongelukkig voelen.

het klopt dat ik thuis zit als ik de rest van de week iets doe zoals dagopvang dat lukt het wel maar hoelang ik nog thuis zit ik weet niet sta op wachtlijst en ze willen niet eens zeggne hoelang die duurt
heb sinds gister iets nieuws van plaats van snijden an me haar trekken maar niet zo dat ik ze eruit trek


@ balance ik zit niet meer op school soort van sta alleen ingeschreven nog ben nog wel leerplichtig

ik lees hier wel vaker over en dan verbaas ik me er over hoe iemand hier bij komt om te doen. waarom snijden waarom niet afreageren op anderen (doen veel mensen maar is natuurlijk niet goed) of jezelf juist verwennen in plaats van straffen (emotie-eten, doen ook veel mensen en is niet goed)
niet om je belachelijk te maken ofzo maar af en toen denk ik wel eens hoe komen je hersens op zulk soort random dingen terecht?
en doe je dit omdat je verdrietig bent, boos bent (op jezelf), of rustiger worden zoals je zei? als je het hier niet op het forum durft te zetten (ik las dat je je er voor schaamde) mag je he ook wel pm'en. ik ben namelijk erg benieuwd. voel je niet verplicht hoor :p

mij lijkt het beste om een alternatief te zoeken. je ben jezelf nu aan het aanwennen dat je rustigger word van snijden. op begeven moment kan je dan niet meer zonder zoals rokers. wen jezelf iets anders aan. bijv als je rustig wilt worden rustige muziek luisteren en warme melk drinken (dat ontspant) of als je agressie kwijt wilt je kussen door de kamer gooien ne zolang tot je moe word of een rondje om je huis rennen. je kan beter daar aan verslaafd raken dan iets slechts. succes!

alleen rustig te worden als ik gek word drukte in m hoofd vaak en dan komt er ook nog drukte van mensen op internet bij of vn school werk

nou ik kan er mee meespreken, zelf doe ik dat ook maar dan op mijn arm .

reden dat ik het niet op me armen doet dan valt het niet op en kn gewoon blote armen lopen

Mensen, het is toegestaan om AM te noemen en ik vind het prima dat dit een topic is wat gaat over alternatieven voor AM maar noem alsjeblieft niet teveel details over het snijden omdat dit triggerend kan werken voor mensen die daar gevoelig voor zijn :) Berichten zullen anders aangepast of desnoods verwijderd worden.

Wat is AM?? en war zijn de details ??

AM staat voor automutilatie oftewel zelfbeschadiging.

Oooh daar heb ik geen last van vind ik ;s

Geef het beestje een naampje, maar als jij jezelf snijdt is dat per definitie zelfbeschadiging.

haren trekken toch niet??

als je het op wikipedia opzoekt lees je meteen waarom je er verslaaft aan bent. als je pijn hebt maakt je lichaam endorfine aan. dit is een natuurlijke pijnstiller maar kan je ook een gevoel van blijdschap geven.

nog wat interessants:
1938: Karl Menninger suggereerde dat automutilatie een poging zou kunnen zijn om zichzelf te genezen. Hij schreef: "Lokale zelfdestructie is een vorm van gedeeltelijke zelfmoord om volledige zelfmoord te voorkomen". Menninger heeft dit gedrag in vier categorieën ingedeeld: neurotisch, psychotisch, organisch en religieus.

maar is het erg of niet ?

wat is her verschil tussen neurotisch psychotisch en die andere 2 als je het wilt uit leggen dan

tuurlijk is het erg.
ik zou gewoon naar een psycholoog gaan. niks om je voor te schamen die mensen krijgen waarschijnlijk dagelijks iemand zoals jij :p

ik wil het gewoon vergeten lukte ook aardig tot ik gek werd en ik ben best wel gevoelig voor die dingen en raak snel verslaafd

Het topic ging toch over snijden?

Omdat ik iets nieuws had in plaats van snijden staat paar reacties boven je `heb sinds gister iets nieuws van plaats van snijden an me haar trekken maar niet zo dat ik ze eruit trek´

of je naar de huisarts psychiater wil moet je zelf bepalen en we kunnen je niet deingen. iniedergeval veel succes met het stoppen (ik neem aan dat je wel probeerd te stoppen er mee :p )