Onzeker
 

Dit is al het zoveelste topic dat ik hier open, vandaar ook mijn titel.

Ik heb twee vriendinnen. Of eigenlijk, het zijn wel mijn twee beste vriendinnen. Ze doen alleen een beetje raar. Ze haten me for no reason en negeren me vervolgens. Of ze maken gemene opmerkingen waarmee ik niks kan.

Aan de andere kant zijn ze vaak superlief en begripvol (het is net uit met m'n vriendje)
Ik word er heel erg onzeker van. Ik denk telkens: 'Als ik dit nu doe, hebben ze dan weer een kans om me te haten of niet?' en ookal doen ze het en weet ik honderd procent zeker dat ik niet fout zat, ik blijf me er rot door voelen. Echt ongelukkig, kun je wel zeggen. Het is ook echt iets van de laatste tijd, ik snap er niks van. Hoe ga ik hiermee om?

Ik weet ook echt niet hoe ik met ze zou moeten praten erover. Dan voel ik me zo'n jankend klein kind, en ik sta al niet bekend als de meest volwassenen persoon.

Als je vriendinnen zo doen je haten , zonder reden en negeren dan zijn het toch geen beste vrienden of uberhaut vriendinnen ?

Lees dit stuk zelf nog een paar keer door. Waarom noem je ze vriendinnen? Let alone beste vriendinnen?
Andere vriend(in)en zoeken.
Waarom zou je met hun willen praten?

Wat ook precies het probleem is, het is je eigen probleem. Je moet niet van je "vrienden" uitgaan om je daar beter over te voelen.

Voor de rest: Heb je ze al eens geconfronteerd over hun gedrag?

Over je probleem praten hoeft niet, maar als ze lastig zijn kun je toch best laten merken dat je het er mee oneens bent? Of als ze gaan schelden ofzo gewoon even wat terugroepen dat ze inzien wat ze zelf voortdurend doen.

Nieuwe vriendinnen zoeken. Je hoeft deze 2 niet met een groots gebaar te "dumpen", maar als jij merkt dat deze meiden je niet gelukkig maken, zul je toch je heil elders moeten zoeken.

Ja, miss hebben jullie wel gelijk. Maar ik twijfel zo, omdat het echt iets van de laatste tijd is. Daarvoor was er nooit iets, twas altijd super gezellig enzo. Maar, in ieder geval bedankt voor alle snelle reacties

Ik heb op m'n 15e hetzelfde meegemaakt. Mijn vriendinnengroep liet me toen ineens als een baksteen vallen. Na een paar weken ronddwalen in de pauzes vond ik toen gewoon weer een nieuwe vriendengroep.

Wat ook het een probleem is, is dus die continue onzekerheid (BTW, de vorige topics die ik hier startte waren allemaal over vrienden).
Vinden ze me nog wel leuk? (en dan heb ik het nu niet over die twee meiden)
Heb ik wel echte vrienden?
Ben ik echt zo'n loner of voelt dat alleen maar zo?
Ze zeggen wel dat ik superlief ben, maar vinden ze dat echt?

Waar ik ook mee zit, is dat ik me continu afvraag of ze niet misschien toch een reden hebben om boos op me te zijn. Ik vergroot dingen enorm uit in mijn hoofd. Ik hoop echt dat jullie me nog verder kunnen helpen.

Oja, ik denk dat ik ze ook nooit eens goed de waarheid zeg, omdat ik het haat om mensen te kwetsen. Als ik mensen kwets gebeurt dat alleen perongeluk, door een verkeerde grap ofzo.

Misschien haten ze me nog doordat ik een paar maanden geleden perongeluk een klein geheim van een van de twee doorvertelde. Daar had ik zo veel spijt van, kheb liggen janken in bed. Maar dat was wel minimaal een maand voor deze periode. Ze zei dat ze het me vergeven had. Mijn god,ik begin nu echt overal aan te twijfelen..

Misschien meer zelfvertrouwen krijgen ?

Ja, zit wel wat in. Misschien moet ik daar aan werken.