opeens laat hij niks meer van zich horen... en nu???
 

Net voor dat ik 2 maanden naar Zuid Afrika zou gaan had ik een hele leuke jongen ontmoet. Het klikte heel goed en in de korte tijd die er nog restte voordat ik zou gaan, hadden we een paar zeer geslaagde dates, belden we en smsten we veel (min. 5-10 smsjes per dag) Ik (& hij ook trouwens) baalde er echt heel erg van dat ik uitgerekend toen die reis geboekt had, maarja, niks aan te doen natuurlijk.
Hij beloofde me te bellen als ik thuis zou zijn en dan zouden we wel verder zien. Logisch, de tijd dat ik weg ging was niet eens in de buurt van evenredig dat we elkaar kenden. Maar nu ben ik al een tijdje terug en heb ik nog steeds niks van hem gehoord.
Ik heb um inmiddels wel gesmst (gisteren) maar nee, nada. Terwijl hij eerst altijd meteen reageerde. Dit klinkt misschien heel kinderachtig voor iemand van mijn leeftijd, maar ik baal er best wel van. Ik zou hem natuurlijk kunnen bellen, maar dat vind ik dan ook weer zo stalker-achtig staan.
Aan de andere kant vind ik dat ik ook wel recht heb op een verklaring.. het was heel leuk die zoveel dagen dat ik um kende. Helemaal niks negatiefs en het afscheid was op een hele aparte manier best wel intiem als jullie begrijpen wat ik bedoel. Het kan best dat hij een ander meisje heeft leren kennen, en ik heb me ook niet aan het idee van "ons" vast geklampt ofzo, dus daar zou ik gewoon vrede mee hebben (weinig keus natuurlijk) maar dan heb ik liever dat hij dat gewoon zegt. Ik vind het überhaupt raar, want "zo" was hij helemaal niet.. Niet dat ik um nou zo goed ken, maar hij was juist een beetje verlegen, onzeker en goedig..

Zucht, ik kan het gewoon niet hebben dat hij niks van zich laat horen. Misschien is het ook wel niks hoor, maar ik vind het gewoon vreemd... Via de mail tijdens mijn verblijf in Afrika liet hij ook opeens niets meer van zich horen... Ja, ik weet het, het lijkt erop dat hij me laat zitten, maar daarvoor kan ik wel een goede verklaring vinden (=voor het uitblijven van die mailtjes bedoel ik). Ik vind het gewoon raar....

Iemand een advies?

Je moet zoals je zelf al zei achter een verklaring komen, waarom hij ineens zo doet.
Anders zit je zelf immers met een rot gevoel van binnen.

Ik zou zeggen, bel hem op, kom onverwachts bij hem langs. (zo ver dat mogelijk is)
Vraag gewoon om duidelijkheid.

Suc10. :)

Gewoon opbellen... Waarom zou dat stalker-achtig staan? Je hebt iets afgesproken, als hij zich daar niet aan houdt mag je om een verklaring vragen.

En SMSjes werken niet perfect hoor... Ik heb laatst ook 3 SMSjes gestuurd, geen van 3en aangekomen :confused:

Hey!

Snap helemaal wat je bedoeld hoor! Ben dan wel 2 jaartjes jonger maar denk dat dat toch altijd wel blijft, dat je gaat stressen als je iemand leuk vindt! Zou soms ook wel eens willen dat sms nooit uitgevonden was als k zit te w88! Oké genoeg gezwamt komt ff m'n serieuze antwoord:
als ik jou was zou ik gewoon bellen, hoe eng het ook is. Bedoel echt iets te verliezen heb je niet. Als je niet belt en je hoort nix van hem verlies je niet een vriendschap ofzo en als je wel belt hoor je misschien wel een goede verklaring of kun je misschien zelfs wel de vriendschap of beginnende relatie weer opbouwen toch? Je weet iig waar je aan toe bent, meestal een hele opluchting!

Nou suc6 en sterkte!!! en laat je ff weten hoe het afloopt?

Liefs Roos

Omdat het voor mij dan zo over komt van; ik sms jou, jij reageert duidelijk niet meer en ik ga d'r alles om doen om tóch een reactie van jou te ontvangen. Aan de ene kant vind ik dat ik - idd wat jullie al zeiden - gewoon moet opbellen voor een verklaring, aan de andere kant heb ik ook zo m'n trots en wil ik niet als een hondje achter hem aanlopen.. Hij is ook nog eens 8 jaar ouder dan ik, en ik wil echt niet als zo'n kleine verliefde puber overkomen op hem... (ik weet; 'k blaas het probleem te veel op, mahjah, ik vond um gewoon echt heel erg leuk)

Maar i.i.g bedankt voor al jullie reactie :)

Voor hetzelfde geld is dat hele smsje helemaal niet aangekomen.. Tuurlijk is het niet stalker-achtig.. Het is alleen maar juist volwassen, om een verklaring te vragen.. en niet als een verliefde puber om hem te wachten, maar zelf initiatief te nemen.

Ja niet lullig bedoeld, maar ik draai het gwoon even om. Elke manier van handelen kan verliefd puberachtig zijn enz. Maar je spreekt iets af, hij komt die afspraak niet na.. dus ga je informeren waarom niet. Op een smsje reageert hij niet, dus bel je hem omdat je recht hebt op een verklaring, niet omdat je een verliefde puber bent. En zo zal het op hem ook echt niet overkomen.

Ik vind hem eerder onvolwassen als hij ineens niets meer van zich laat horen, zn afspraak niet nakomt en dergelijke. Als ie je laat zitten, laat hem dan tenminste het lef hebben, en volwassen genoeg zijn jou dat wel even te laten weten.

Dus nou ja... bel em zou ik zeggen