*zucht* wat moet ik nou?!
 

Oke hier kom ik met mijn probleem :(

Het zit zo:
3 maanden geleden is het uit gegaan met mijn (ex-) vriendin, we hadden 1 jaar en 8 maanden iets. Opeens tijdens een belangrijke periode op school kwam ze ineens naar mn huis en kreeg ik duz te horen dat we niet voor elkaar gemaakt waren en dat we te veel van elkaar verschilde . en dat het duz uit was...
Voorbeelden die ik daarvan kon bedenken waren lullige dingen als: dat zij een auto wilde en ik een motor, dat zij graag naar warme landen op vakantie ging en dat ik liever ging snowboarden..
Daarnaast hadden we ook nog wel irritaties die "normale" relaties ook wel ondervinden neem ik aan..

iig, ik kreeg de tweede maand ineens berichjes dat we zouden afspreken dat we elkaar niet zouden spreken en ontmoeten op de camping (waar we regelmatig afzonderlijk heen gaan).
Maar ik met mn domme kop ging duz wel naar een verjaardag van een goeie vriend van me, daarzo.
Zij was daar ook en we zijn toen met een hele groep uit gegaan, daarna, na het uitgaan, hebben we staan zoenen bij haar caravan.

Ze belt me nu nog steeds en ik krijg ook steeds brichies van haar met: "lieverd dit, lekkerding dat..." *zucht* Ik antwoord niet omdat ik niet weet wat ik wil. Ik zeg dan steeds dat mn telefoon raar doet... simkaart-problemen enzo...

Hier is een sms(rits) die ze naar me had gestuurd:
(beetje persoonlijk, maar boeie, ik moet dit kwijt!)

"Ik weet dat et raar gaat. hou nog veel van je.in spanje miste ik je. heb veel nagedacht over onze relatie. dat ik et goed bij je had, dat ik eigenlijk de zeikerd ben geweest. jij was altijd lief voor mij. Moest gewoon ff vrijgezel zijn, we zagen elkaar te vaak. Op een gegeven moment sta je dan vast. Alst goed komt moeten we et anders doen, gewoon rustig aan. Veel liefs en kusjes ****. Love U"

Ze heeft me ervoor verteld dat ze heel een paar vriendjes in die 3 maanden heeft gehad, onder het motto "om het te verwerken". Ik begrijp haar ook wel, maar gewoon... *zucht*
Aan de ene kant wil ik et wel, maar aan de andere kant ook weer niet: dezelfde problemen zullen weer komen...

Botomline:
Zij dumpte me vreselijk hard, ik heb 2 maanden in een serieus erge dip gezeten. Ik ben er nu soortvan overheen, en nu wilt ze me trug, want ze vond dat ik toch wel goed voor haar was enzo...
(Maar toen ik haar trug wilde moest ik haar vergeten!)

Ik weet nu echt niet meer wat ik moet doenze was mn eerste echte (serieuze) vriendin, ik heb met vrienden gepraat enzo, allemaal zeiden ze van: niet doen! (zeker niet als je twijfelt)
Maar ik ben weer zo'n eikol die dat weer niet tegen haar kan zeggen, als ik dat eventueel zou willen :(

Ken iemand me helpen met dit of in ieder geval gewoon erover praten, liefst op msn, maar posten is ook niet zo heel erg...

Grtz,
Hopeloze Psssttt NL

heey,

Echt een klote situatie!

Het is overduidelijk dat je nog heel veel gevoelens voor haar hebt... Je kunt deze niet zomaar weg stoppen.
Ik vind het heel goed van je dat je het niet zomaar weer aanmaakt met haar, want dat zou ook niet goed zijn.
Je moet wat sterker worden. Je moet aan haar laten merken dat je niet zomaar iemand kan kwetsen en daarna doen alsof je niets hebt gedaan. Want ze heeft jou zeker gekwetst!

Dat je vrienden zeggen dat je niet meer met haar moeten nemen, is heel oneerlijk van hen, en ook heel onbelangrijk eigenlijk.

Het is jouw keuze, als je nog gek bent op die meid, dan moet je d'r niet laten gaan want dan krijg je er misschien spijt van.
Maar je moet haar er wel voor laten vechten.... Ze moet echt d'r best gaan doen. Wees sterk, anders maakt ze het de volgende keer weer zo lomp uit, en dan heb je er nog niets van geleerd...
veel succes!

*zucht* jah, ik denk ook wel dat ik nog soort van gevoelens voor haar heb, maar het is zo dat mn ouders me er soort van hebben gewaarschuwd voor deze situatie...

Enne dat sterker worden: It just ain't me. Ik ben een softie, en ik denk dat ik dat altijd zal blijven...*zucht*

Maar mijn vrienden oneerlijk?
Ik heb dit probleem met 2 gasten gedeeld de een ken ik al 14 jaar en de andere al 8 jaar, dus ze weten beide best al veel over me... Ik weet nog zo net niet of et oneerlijk is... kan best zijn hoor. Het is iig geen jaloesie van hen, de een is beset en de ander heeft een andere smaak als ik :)

En hoe kan ik iemand nou voor me laten vechten? Ik ben niet zo'n iemand die alles weigerd enzo, dat is een van mn minpunten. ik weet et: egt een verschrikking...

update:
ik kreeg net: om 1:23 een brichie of ik daar zondag kom eten met haar ouders en haar broer.
Wat moet ik nou doen?!?! Laten vechten of iets dergelijks?!
*zucht*

als ze heeft bewezen dat ze goed genoeg voor je is, dat jij ervan overtuigt bent dat het in de toekomst een goede relatie kan worden moet je haar terugnemen.
Als ze dit volgens jouw niet kan bewijzen zou ik geen relatie meer met haar aangaan

Hoihoi!

Ik wilde je een mail sturen, maar je emailadres werd niet weergeven bij je info ( Er stond zo'n stom kruisje :rolleyes: ).
Dus doe ik het toch maar zo.
Ik herken jou verhaal. Ik heb in ongeveer dezelfde situatie gezeten, alleen dan ongeveer andersom.
Ik had het na 16 maanden uitgemaakt met mijn vriend J., ivm serieuze problemen.
Hij wilde me terug, maar ik hem niet. Het vrijgezelle leven beviel me wel.
Toen werd ik verliefd op M., we kregen verkering.
Toen begon ik pas te beseffen dat ik J. heel erg miste.
J. had inmiddels ook een nieuwe vriendin, dus durfde ik het hem niet te vertellen.
Op een gegeven moment ving ik op dat het uit was met zijn vriendin, en na veel gepraat met een vriendin besefte ik nog meer dan ik al deed dat ik hem terug wilde.
Ik was nog steeds samen met M., maar durfde het op een een of andere manier niet uit te maken. (Ik ben een beete offtopic bezig).
Iig, s'avonds kwam ik J. tegen, ik heb hem gezoend, het uitgemaakt met M., en toen mocht ik J. weer mijn vriendje noemen.
Het gaat nu goed, en we weten nu wat we aan elkaar hebben.
We hebben veel gepraat.
We hebben natuurlijk nog wel eens ruzie,
maar dat komt in de beste relaties voor..

Ik ben het wel met je vrienden eens, als je twijfelt moet je het misschien inderdaad niet doen.
Maar aan de andere kant, wie niet waagt wie niet wint.
Ben je gewoon niet bang dat het weer misloopt, dat je daarom niks meer met haar durft te beginnen?

Praten doet wonderen.. :)

En je kunt er best gaan eten zondag, waarom niet?
Dat wil natuurlijk niet meteen zeggen dat jullie een stelletje zijn ofzo, en misschien geeft dat ook de gelegenheid om te praten ofzo? Als je dat wilt tenminste. :)

Liefs (Linda_Yucca@hotmail.com),
Linda

Ik wil je wel helpen, ik vind het naar voor iemand als deze dingen gebeuren en daardoor waardevolle relaties kapot gaan.
Ik heb wel vaker met mensen gepraat over hun relaties en zo een handje geholpen, dus misschien dat ik jou ook wel een stuk vooruit kan helpen.
Als je me hulp wilt zie ik je wel verschijnen op msn :)
(sterkte alvast)
me msn adres: griffithwolf@yahoo.com