Duf/sloom in luisteren
 

Goeieavond forum,

Ik heb een probleem waar ik afgelopen jaren last van heb. Er is niks mis met mijn gehoor, maar ik kan wanneer iemand iets tegen mij zegt niet goed verstaan wat hij/zij zegt wanneer ik mijn concentratie er niet bij houd. Wanneer iemand dan iets zegt dan let ik niet goed op, en versta ik dus totaal niet wat hij/zij zegt. Meestal zeg ik dan al gelijk 'wat?' terwijl ik 80% van de keren, als ik even nadenk over wat hij/zij zegt, ik wel zou weten wat hij/zij zei. Eenmaal wanneer ik echt in een gesprek zit en de concentratie erbij houd lukt het wel alles goed te verstaan.

Ben ik de enige hierin? Ik heb nooit echt het gevoel alsof anderen dat ook hebben, de meeste mensen kunnen meteen gewoon reageren nadat je uit het niets wat tegen ze zegt.

dit klinkt wel een beetje herkenbaar voormij.. het werkte bij mijom mensen goed aan te kijken

Volgens mij heeft iedereen dat. Dat is gewoon een eigenschap van de menselijke geest: je kan je maar op 1 ding tegelijk focussen. En zeker als je moe bent kun je je aandacht minder goed richten en dan kunnen andere prikkels gaan overheersen (zoals gedachten aan slaap).

Dat heb ik ook, dan geef ik laat antwoord

volgens mij heb je op het verkeerde topic geklikt :o

Poedeliewoeps, volgens mij moet je in ljh zijn, als je wil, kan ik het verplaatsen :D

Ik herken dit wel. Ik zeg vaak ook al heel snel wat terwijl mijn brein nog is aan het verwerken wat ik net heb gehoord. Daarnaast heb ik sowieso moeite met iemand verstaan als er omgevingsgeluid is, een reden waarom ik bijna nooit een film zonder ondertiteling kijk.

Oké, dan ben ik niet de enige... Wel raar, ik heb heel weinig dat ik moet herhalen terwijl ik vaak mensen vraag om te herhalen wat ze zeggen:p

Heeft iemand (naast de tip "aankijken" - dankje eva) nog tips ertegen? Of is het puur een kwestie van goed slapen en 'alert' en wakker zijn?

Dat herken ik heel erg. Inderdaad als ik heel moe ben, of als ik al wat verward ben. Mijn ouders konden zich er wel aan ergeren. Dan kreeg ik een reactie als 'je hebt me wel verstaan' en als ik dan even nadacht wist ik inderdaad vaak wel wat ze gezegd hadden. Als ik verward ben kan ik me gewoon niet concentreren op het gesprek en heeft het weinig zin.

Nu je het van jezelf weet kun je proberen om het 'wat zeg je?' niet direct eruit te gooien, maar eerst even na te gaan of je inderdaad niet hebt gehoord wat de ander zegt. Maar als je dan de ander alleen maar een beetje glazig aan aan het kijken bent, kun je beter toch even vragen of de ander het nog een keer kan herhalen. En wat mij ook helpt is om te vragen naar een plek te gaan waar het rustig is, zodat je niet afgeleid wordt door de omgeving of andere mensen. Als ik wat verward ben helpt dat het beste: 1 op 1 gesprekken in een rustige ruimte en ik probeer me dan te focussen op wat de ander echt zegt, in plaats van hele interpretaties te maken van zijn/haar bedoelingen of houding. De woorden in je hoofd een keer herhalen, dat kan ook heel erg helpen (y)

Hé, dat doe ik ook! Lang niet altijd, maar soms wel...

Ja, het lijkt mij juist goed om wél even een reactie te geven. Misschien niet per se 'wat zeg je', maar meer iets als 'even denken' of weet ik wat. Want ik heb juist dat ik vaak helemaal niets zeg omdat ik aan het nadenken ben en dan denken mensen dat ik ze helemaal niet gehoord heb of zo.

In plaats van wat kun je ook wacht zeggen.

Als ik zo'n dag heb zeg ik ook vaker iets in de trant van 'sorry, ik ben een beetje sloom vandaag'. Of in plaats van 'wat zeg je', 'sorry ik volg het niet helemaal'.

Dankjewel voor de reacties iedereen! Het voelt goed om te horen dat ik niet de enige ben, en ik zal zeker de tips wel gebruiken.