Intelligentietoetsen
 

Deze maand kreeg ik een NIO toets, die zogenaamd je 'intelligentie' meet :bob: Ik had vmbo advies gekregen, terwijl ik gemiddeld een 8 stond voor alle vakken op Vwo3!!!! Serieus, ik zal nooit, maar dan ook nooit nog eens zo'n intelligentietoets serieus nemen! Op het taalgedeelte scoorde ik vrij laag, terwijl dat eigenlijk het punt is waar ik beter in ben!?. De manier hoe die toets gedaan werd, bleeeeh! Elk onderdeel duurde ongeveer 10 minuten, soms 15. Maar hierdoor kon ik helemaal niet inplannen hoe lang ik erover moest gaan doen, en hoe lang ik de denktijd nodig zou moeten hebben voor elke vraag. De dag erna werd ik ook erg ziek. De griep heerste... Mag dat een reden zijn dat ik de toets slechter heb gemaakt dan verwacht :herp:?

Dit soort momentopnamen geven een heel verknipt beeld over wat je werkelijk aankan! En ik vind dat intelligentie niet te meten is met dit soort opgaven. Mijn mentor zei dat ik de uitslag niet serieus moet nemen, want het slaat echt helemaal nergens op.

En welke sukkel heeft nou bedacht dat je intelligentie gelijk staat aan het niveau wat je aan kan? Misschien klopt dit wel voor een groot deel, maar het ligt echt niet zo simpel...

Heeft iemand dit ook wel eens gehad?

Als je VWO goed aankan, zou ik me geen seconde opwinden over de uitkomst van zo'n test. Boeiend. Zeker als je achteraf gezien misschien gewoon al ziek was.

Wel vind ik je "argument" dat je niet kon inplannen hoe lang je over een vraag deed, erg raar.

Ik heb in sollicitatieprocedures wel vaker testjes gehad waar ze je heel bewust te weinig tijd geven om de vragen op een normale manier allemaal te kunnen beantwoorden. Daarmee kunnen ze kijken of je tegen de stress bestand bent. Tevens zorgen ze op die manier dat je de vragen niet heel rustig kan lezen, alles eens logisch op een rijtje zetten etc, maar testen ze juist of je snel de kern kunt doorzien en de juiste keuze snel kunt inschatten in plaats van helemaal beredeneren. Zeker op de universiteit word (of werd, in mijn tijd /opa) van je gevraagd dat je zelfstandig je tijd kunt indelen en als je later op WO-niveau gaat werken zul je doorgaans ook niet een duidelijke lijst met taken en de hoeveelheid tijd die je daarvoor hebt krijgen.

Of dat stukje tijdsmanagement/vaardigheid te maken heeft met intelligentie of wat anders, weet ik ook niet, maar het lijkt me in ieder geval wel een heel relevante vaardigheid.

tja zulke intelligentietoetsen moet je niet al te serieus nemen.... maar vwo'ers kunnen daarin wel degelijk falen, zelf zit ik in 6 vwo en ik heb veel mensen in me klas zitten die helemaal niet zo slim zijn maar gewoon extreem veel leren

Ik zou me er niet al te druk over maken. Vorig jaar had ik ook kinderen in groep 8 waarbij de NIO een heel ander beeld gaf dan bv de Cito en het schooladvies. Het blijft een momentopname en wat ik veel zie is dat je score ook kan afhangen van de manier waarop ze toetsen. Mijn bovengemiddelde leerlingen scoren ook wel eens ondergemiddeld bij een Citotoets omdat ze niet aan de vraagstelling gewend zijn en niet goed weten wat ze nou precies van je vragen. Natuurlijk is dat ook een vaardigheid. Ik snap je frustratie niet, als je op een hoog niveau zit dan boeit het toch niet wat die uitslag beweert? Dan weet je zelf toch wel beter? Of zitten er consequenties aan?

Zou me er niet te druk om maken (zoals Jacky, Jason en Tink al gezegd hebben). Heb ooit een dergelijke toets gemaakt en volgens die toets had ik nooit zover mogen komen als vandaag. Je brein ontwikkelt zich bij nieuwe ervaringen, dus hoe meer je oefent, hoe verder je komt. Zal weliswaar langer duren, maar toch.

Trouwens, Jason, ik vind 'extreem veel leren' een teken van intelligentie. :)

Nee, het is een teken van doorzettingsvermogen en discipline, niet van intelligentie. Overigens zijn dat vaardigheden die minstens zo nuttig zijn als intelligentie.

Hoe ver zou iemand volgens jou kunnen komen met enkel doorzettingsvermogen en discipline?

Want ik vraag me iets af:

Persoon A: Intelligent, doet vwo, netjes diploma binnen, universiteit, doctoraat etc.

Persoon B: Pas op latere leeftijd 'het willen' van hogere opleiding, komt met discipline en doorzettingsvermogen ver en heeft zo zijn eigen leer patroon ontwikkeld waarmee hij goed voor toetsen kan leren. Daarna uni, doctoraat etc.

Zou het niet kunnen zijn dat persoon B in de tijd dat die nodig heeft gehad om aan de uni te studeren, intelligent is geworden? Je brein ontwikkelt zich tijdens die periode in de vorm van verbanden kunnen leggen. Anders zou je niet in een nieuwe situatie de dingen die je geleerd hebt kunnen toepassen.

Ze zeggen wel hard work beats talent when talent does not work hard, maar als talent hard werkt zou je kunnen zeggen dat diegene eenmaal, hoe zeg ik het netjes, slimmer is, beter presteert?

Dat kan ik wel. Maar ik wil wel weten wanneer de deadline is.
Of ik daar nou een van ben.... misschien. Maar bij sommige vakken als Frans hoef ik eigenlijk nooit te leren en haal ik zonder moeite een 8. En met wiskunde begrijp ik het ook meestal snel. En is dat ook niet een soort van intelligentie?
Nee, er zitten geen consequenties aan. De mentor belde zelfs dat de test helemaal nergens op sloeg :p Maar ik vond het uiteindelijk wel jammer dat ik niet gewoon Vwo advies kon krijgen voor zo'n toets...

Er is wel 1 ding wat me opviel: ik ben een best wel 'slome' werker. Ik ben meestal als 1 van de laatste klaar, omdat ik meestal mijn toets dan nog nakijk. Als de toets als 1 geheel werd gepresenteerd, had ik waarschijnlijk iets hoger gescoord.

Zo erg 'extreem' leer ik niet, vind ikzelf :| Ik stop er wel meer tijd in dan de gemiddelde leerling, dat wel.

Tsja, het is natuurlijk altijd een combi. Iemand kan nog zo slim zijn, als hij een totale lamzak is die niets uitvoert zal hij geen flitsende carriere maken. Andersom kan de grootste domkop ter wereld nog zo veel doorzettingsvermogen en discipline hebben, hij zal eveneens geen flitsende carriere hebben. Dus als je het heel zwart-wit stelt, iemand met enkel doorzettingsvermogen en discipline maar geen of weinig intelligentie, zal het alsnog niet ver schoppen. Maar wat ik bedoelde was eerder bijvoorbeeld twee mensen, Jantje en Pietje, waarbij Jantje net wat intelligenter is dan Pietje, maar van nature gemakzuchtig en lui. Pietje is net wat dommer dan Jantje, maar hij bijt zich helemaal vast in iets, geeft nooit op en heeft een ijzeren discipline. Ik denk dat Pietje meer voor elkaar zal krijgen in het leven dan Jantje. Maar toch is Jantje echt intelligenter. Dat maakt toch niets uit verder?

Oh, intelligentie (of in ieder geval de door ons "meetbare" vorm) is niet iets dat vaststaat bij je geboorte en je hele leven hetzelfde blijft. Dat kan zeker ontwikkelen. Maar ik geloof er absoluut niet in dat IEDEREEN dat kan doen op de manier die je beschrijft bij persoon B. Er was dan blijkbaar een bepaald potentieel reeds aanwezig maar op jongere leeftijd niet er uit gekomen, om wat voor reden dan ook.

Onderstaande is maar een quote van wikipedia, dus of je er veel waarde aan moet hechten is maar de vraag, maar toch:

Vooral de laatste twee regels komen voor mijn gevoel hier aan de orde. Het is dus gewoon een onderdeel van intelligentie dat je zo'n test gewoon kunt maken zonder in de problemen te komen als je geen deadline hebt. Op dit punt heb je in deze test misgeschoten en kreeg je blijkbaar een uitslag die niet lijn is met je verwachtingen. Jammer, maar ik zou er niet te erg mee zitten. Je zit al op het VWO, niemand gaat je naar het VMBO sturen of zo. Daarnaast is je intelligentie toch min of meer gewoon een gegeven en een waar je weinig invloed op kunt uitoefenen. Het is dus niet verstandig daar veel tijd in te steken/aan te besteden. Het heeft namelijk geen zin.