![]() |
Wat zou jij doen als je zwanger zou zijn onder 20
Hy
Ik vroeg het me gewoon af wat jij zou doen als je zwanger of papa zou worden onder de 20? Dus Abortus of Papa en Mama worden. |
Ik zou hem laten adopteren. Ik zou kiezen voor een open adoptie, en hopen dat ik mijn kind nog af en toe zou kunnen zien.
|
Ik ben al boven de 20, maar ik heb altijd gezegd dat ik het zou laten weghalen. Ik heb het kind niks te bieden verder, en ik denk niet dat ik adoptie zou kunnen. En persoonlijk zit ik echt niet te wachten op een kind.
Als ik een vaste partner zou hebben en een eigen huis en een goede baan, en ik zou nu per ongeluk zwanger worden, zou het misschien een ander verhaal zijn, maar dat weet ik nu niet. |
Ik zou het laten weghalen. Mocht dat geen optie meer zijn, dan zou ik het wellicht ter adoptie aan een van mijn zussen geven (ook nog overlegd vóór abortus), en als dat geen optie was dan zou ik het zelf houden met steun van mijn ouders.
|
ik zou het ook laten adopteren, tegenwoordig kan je ook oen ouderschap doen. je kind word opgevoed door een ander koppel op voorwaarde dat jij hem mag blijven zien en dr het kind later weet dat jij de echte moeder bent. dit lijkt mij nog een aanvaardbare oplossing als moeder.
|
Als ik een meisje zou zijn zou dat volledig aan de situatie liggen. Een meisje van 17 dat nog in 5VWO zit zal het minder gauw houden dan een meisje van 17 die klaar is met school.
|
Abortus, Maar ik wil er wel even bij zeggen dat ik altijd veilig doe.
|
Ik had het laten weghalen. Abortus dus. Ik was onder m'n 20e echt nog niet in staat om voor een kind te zorgen.
|
Ik denk dat abortus een verstandige keuze zou zijn, of open adoptie. Als ik volledig papa zou worden, zouden mijn ouders me een tik geven maar daarna steunen. Ik heb zelf niet echt de middelen om voor een kind te zorgen. Het ligt ook wel aan de relatie met m'n vriendin: nog lang bij elkaar blijven of op het puntje van uitmaken? Wat abortus/bevalling betreft, de keuze ligt voornamelijk bij mn vriendin. Het is haar buik. Als ze het kind op de wereld wil brengen, dan moeten we wel om de tafel gaan zitten en een goed gesprek hebben.
|
Mama worden.
|
Citaat:
OT: ik denk dat ik het toen had gehouden. |
Beginnen met drinken.
|
ik zou het kind laten adopteren door een familielid :p
|
Ik zou hem/haar denkik wel houden, dan zouden mijn ouders vastwel goed meehelpen, kzou wel m'n school af willen maken..
Mjah kga niet zwanger worden dus geen probleem x) |
Citaat:
|
Citaat:
|
ik zou het meteen laten weghalen. Een kind kan ik dan echt niet gebruiken, en ik wil ook geen kinderen later.
|
Ik zei altijd dat het aan de omstandigheden lag en ik die omstandigheden zo goed als het kon zou accepteren en mijn leven aan te passen om het kind maar te kunnen houden. Alles beter dan je eigen kind weg laten halen. Maar dat is gewoon een te groot offer - er is nog te veel te zien, te doen en te bereiken om een kind te nemen en dat allemaal te moeten laten schieten. Daarnaast heb ik een kind als verantwoordelijke op het moment ook persoonlijk niets te bieden - het kan van mij waarschijnlijk over een aantal jaar misschien iets van waarde leren. Als er ooit een kind komt, wil ik het in elk geval onder mijn hoede laten opgroeien en het bovendien ook graag een familie geven.
Tenzij het de andere partij (aangenomen dat ik van diegene houd) veel pijn zou doen om het niet te houden en samen op te voeden, zou ik het waarschijnlijk weg willen laten halen. Ik weet alleen niet hoe makkelijk die beslissing me af zou gaan, en of ik dit dus wel zou doorzetten. |
Citaat:
Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Ik weet ook niet hoe de situatie dan zou zijn, hoe ver ben ik dan zwanger als ik erachter kom? Hoe vóelt dat überhaupt, emotioneel? Heb ik een vaste relatie of niet? Want ik kan nu wel zeggen 'ik wil absoluut nevernooit kinderen' maar misschien als het in mijn buik zit en ik heb een geweldige vriend, dat het dan toch een stuk lastiger is. Of, stel, ik word zwanger van iemand van wie ik zielsveel houd en diegene gaat dood en het enige wat mij nog écht met hem verbindt, is dat kind dat ik eigenlijk niet wil. En wellicht ben ik wel zwanger van iemand die 10 jaar ouder is dan ik en die het kind wil opvoeden. :P Ik kan niet echt mijn eigen situatie gebruiken als scenario, want daarin word ik niet zwanger en is er niks aan potentiële pappa. Al kan ik me niet voorstellen dat ik een kind wil opvoeden. Sowieso, ik ben nog bezig met school en dat ben ik op mijn 20e ook nog en ik woon sowieso nog niet op mezelf. Op mijn vroegst heb ik een diploma waar ik wat aan heb op mijn 21e (een bachelordiploma dan) en ik weet niet precies wát mijn kansen dan zijn, maar dat zou wellicht het eerste moment zijn waarop ik kan denken 'oké, ik kan nu stoppen met school en gaan werken' en zelfs dan hoef ik er nog geen kind bij, trouwens. Maar of ik het écht écht weg zou laten halen, dat weet ik gewoon niet. Dat hangt dus weer af van hoe lang ben ik zwanger/hoe zit het met de vader/hoe voelt het en wellicht dat mijn ouders ineens zoiets hebben van 'wij willen het ook wel adopteren' o.i.d. Al met al dénk ik dat het abortus word, maar zeker weten kan ik het niet, want daarvoor weet ik gewoon niet goed genoeg hoe het dan zal zijn en voelen. |
ja das waar maar de kans is wel heel klein ><
|
Weghalen.
|
Ik riep altijd dat ik abortus zou laten doen maar ik ben één keer niet ongesteld geworden en toen een zwangerschapstest gedaan maar was toen heel erg in dubio wat ik zou doen als ik zwanger was. Had het toen echt niet zomaar kunnen laten weghalen ook al was ik ook niet in staat om ervoor te zorgen. Kan dus niet echt zeggen wat ik zou doen zonder in de situatie te zitten. Nu zou ik het denk ik wel houden. Heb een vaste baan, een huis en een vaste relatie en ook al is het niet gepland, dan vind ik het ook stom om het weg te laten halen als ik een paar jaar later misschien wel kinderen wil. Vraag me alleen af of het gezond is voor het kind om nu zwanger te raken met mijn medicatie en werkzaamheden enzo :o
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 20:00. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.