![]() |
Presentaties
Vroeger, op de basisschool, had ik een enorme angst voor spreekbeurten en boekbesprekingen(voor de klas, voorlezen). Tot dit schooljaar had ik deze angst nog steeds.
Maar ik heb het gevoel dat het veel minder is geworden. Maar als ik voor de klas sta, en mijn verhaal vertel, voel ik nog steeds mn hart heel hard kloppen en word ik zenuwachtig.(veel vrienden gemaakt in de klas, dus minder ''eng'') Hoe zorg ik ervoor dat ik mijn hart rustig wordt en dat ik niet meer heel zenuwachtig ben? |
Relativeren. Zorgen dat je je goed voorbereid hebt.
Zo simpel is het. Wat is nou het ergste dat kan gebeuren? Dat je je verspreekt, nou OMG. Of dat je informatie verkeerd is. :eek: Daarom ben je nog een scholier en geen docent. Dat mensen gaan lachen, nou ja, dan lach je mee. Het is niet dat de wereld vergaat :P. Verder is het een stuk makkelijker als je daadwerkelijk weet waar je over praat. Goed voorbeeld is een profielwerkstukpresentatie. De tering, wat werd daar moeilijk over gedaan. Je hebt er weet ik veel hoe veel tijd ingestopt, dus je weet er álles vanaf als het goed is. Hetzelfde geldt voor alle andere presentaties. Als het goed is heb je er tijd ingestopt en weet je dingen van het onderwerp. Nou ja, als je weet wat je verteld, waarom zou je er dan bang voor zijn? Het is hetzelfde als een klasgenoot vraagt 'Goh, waar hou jij je presentatie over? Wat een interessant onderwerp, vertel eens wat meer?' |
Wat voor mij hielp was de realisering dat ik veel cooler en beter ben dan iedereen in de school. Op het moment dat je het gevoel hebt dat je tegen allemaal untermenschen praat loopt het allemaal een stuk soepeler.
|
Kwestie van oefenen, en dan wordt het vanzelf minder.
|
Als het heel erg is zou je faalangst-training kunnen volgen. Anders; idd de tips die de anderen al geven.
|
Goede voorbereiding en vermogen te improviseren wanneer je je even niet meer aan het presentatieschema houdt, oftewel niet stilvallen en krampachtig naar woorden gaan zoeken (heeft ook te maken met goede voorbereiding -> je kent je onderwerp helemaal van buiten)
|
Weten waar je het over hebt en eventueel een blaadje met steekwoorden meenemen waar je op terug kan vallen als je het even niet meer weet. Ik vind het zelf niet prettig om papier (of van die kleine dingen) in mijn handen te hebben tijdens het presenteren, maar sommige mensen zweren erbij. En verder blijft het natuurlijk eng omdat je daar niet altijd staat. Heb vertrouwen in jezelf en je voorbereiding, zorg dat je voorbereid bent op eventuele vragen zodat je daar niet ineens met je mond vol tanden staat. Veel heeft dus te maken met je onderwerp goed kennen. Het blijft eng, maar wat is nou het ergste dat de kijkers kunnen doen? Iedereen moet daar staan dus onthoud dat ook maar goed. En het is ook een kwestie van je zenuwen niet zo laten merken, zelfs de stoerste knul kan nog wel doodsbenauwd zijn om voor een grote groep te spreken.
|
Citaat:
|
Aanleg of een gebrek daaraan verandert niet dat oefenen helpt.
|
Ik zou beginnen met het vermijden van pijnlijke spelfouten in de titel.
|
Ik heb de titel even aangepast, ik zag het gisteren ook al, maar was het vergeten aan te passen. Wel zo leesbaar.
|
Optimistisch nadenken. Als je denkt dat je jezelf belachelijk maakt voor de klas, gaat je hard als een gek tekeer ja. Als je nadenkt: ''ik heb gewoon de guts om voor de klas te staan'' Zal dat een stuk rustgeverder zijn.
|
Paar biertjes drinken voor je spreekbeurt.
|
Het klinkt (misschien) gek, maar als je je er niet druk over maakt gaat het vaak al wel goed. Probeer niet stil te vallen (als ik begin te praten komt wat ik wil zeggen me later weer binnen) en ken het onderwerp van binnen en van buiten. Als je het goed voorbereid hebt, moet je jezelf zien als degene met het meeste verstand ervan. Als je, voor zover je dat denkt, alles goed uitlegt, zal de rest het hoogstwaarschijnlijk geeneens doorhebben als je iets zegt wat fout is.
|
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 20:20. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.