Hoe denk jij over het uitmaken via
 

sms/msn/what'sapp?

Veel mensen durven het face 2 face niet uit te maken. Dus doen ze het via de sms, msn, of via de app.

Hoe denk jij hierover? Vind jij dit kunnen, of vind je dit laf?

ik vind dat mensen dat zelf moeten weten, ikzelf zou het ook gewoon via SMS/whatsapp/MSN doen als de relatie niet langer is dan een jaartje

Ik vind het niet per definitie laf, maar ik vind dat een relatie zo iets persoonlijk is, dat je het niet met enkele woorden/tekens kunt beëindigen. Het lijkt met ook niet dat je een relatie hebt gekregen door een sms'je of een whatsappje, zo makkelijk is dat ook niet gegaan.

Ik zou het absoluut niet waarderen als iemand dat bij mij zou doen en ik zou het zelf ook niet doen. Bij een beetje relatie wil je toch een goed gesprek hebben wanneer je uit elkaar gaat en ik ga ervan uit dat je toch ook wel iets meer voor elkaar hebt betekend dan een sms'je waard is.

Het wordt natuurlijk iets anders als je bijvoorbeeld een relatie hebt met iemand die in het buitenland woont; dan ga je niet het vliegtuig pakken alleen om het uit te maken. Maar zelfs dán kun je toch op z'n minst een telefoontje plegen en niet lafjes via sms de relatie verbreken.

Dat vind ik dus precies hetzelfde. Zo kun je elkaars gevoelens niet aflezen bijvoorbeeld, als je het via een sms doet..

De manier om het persoonlijk te doen is wel het meest aardige en respectvolle.

Oh er zijn trouwens wel uitzonderingen, hè? Als mijn vriend bijvoorbeeld vreemd zou gaan krijgt 'ie waarschijnlijk niet eens een sms'je (want hij weet dan toch wel dat het uit is en hij zou er geen verdienen), of wellicht iets in de trant van "doei hè?"

Denk dat het ook aan de situatie ligt zoals vowel zegt

Ik vind het laf en kansloos, zeg het gewoon in iemands gezicht.

laf en kansloos?

waarom dan wel?

Wat Vowel en anderen zeggen, als je het uitmaakt omdat iemand vreemdgaat of z'n poten niet thuis kan houden kan het wel maar als je het uitmaakt omdat je vindt dat het niet meer klikt moet je maar het lef hebben om het in zijn/haar gezicht te zeggen!

Want anders wek je de indruk een moeilijk gesprek niet aan te kunnen, willen of durven gaan en dat is wel vrij laf, als je het mij vraagt.

Ik denk dat als mijn vriend het met een smsje uit zou maken, ik de eerstvolgende keer dat ik hem zou zien hem gewoon in zijn gezicht zou slaan. Oke, tuurlijk, met redenen als vreemdgaan of mishandeling zou ik er sowieso geen woorden aan vuil maken, niet eens een smsje, maar dat is toch iets anders. Ik vind iemand smsen dat het uit is gewoonweg niet respectvol. (Vreemd gaan en mishandeling ook niet, dus dan hoef je ook geen respect terug te tonen natuurlijk :herp:)

Kortom, het heeft gewoon iets met respect te maken.

Ik heb weleens heel erge ruzie gemaakt op msn met mijn ex en toen ging het uit. Maar hij woonde aan de andere kant van het land en ivm ons onregelmatige werk was het sowieso al heel lastig om af te spreken.
Maar goed, dat was dus een gesprek en geen eenzijdige mededeling.

Het meeste is wel gezegd inmiddels hierboven: nooit doen, tenzij en voor die tenzij zijn genoeg redenen in te vullen waar het wel te verantwoorden is en dat ligt dan weer voor iedereen anders. Heb één keer zoiets via internet meegemaakt en dat verdient absoluut niet de schoonheidsprijs maar was destijds de enige mogelijkheid.

gay.

Ik vraag me af of het wel durven is.. soms heeft het ook nog een andere reden. Elke situatie is anders, in een situatie als hoe Vogel die beschrijft kan ik het begrijpen dat je het met een sms/whatsappje doet.. en zo zijn er ook wel meer situaties. Het is niet altijd _laf_ maar sommige kiezen ervoor om het anders te doen om wat voor een reden dan ook.

Ik vind het heel laf. Als je elkaar naakt hebt gezien moet je ook de ballen hebben om eerlijk te vertellen wat er aan de hand is.

Misschien was dat elkaar naakt zien nou net het probleem! :lisa:

Ik ben ooit per sms gedumpt (terwijl we samenwoonden) en vond dat niet bepaald cool. Zou het zelf in ieder geval niet doen. Je kan op zijn minst iemand opbellen als je moeite hebt met face to face.

Bedoel je samenwonen hier als in echt samenwonen, dus samen een huis/appartement/ gehuurd of gekocht? :D of woonden jullie toevallig in hetzelfde studentenhuis?

Omdat het zoals gezegd voor mij dan een teken is dat je het niet recht in iemands gezicht durft te zeggen.

Het is enorm respectloos en egoïstisch.

Ik heb het laatst uitgemaakt met mijn vriend, via facebook. Ik vroeg of ik hem kon zien die dag en vroeg of er iets mis was waardoor ik het niet meer kon ontkennen... Best vervelend om het zo te hebben gedaan maar het ging vanzelf. Hij was er zelfs blij mee, zodat ik zijn reactie (boos en verdriet) niet hoefde bij te wonen.

Je had gemakkelijk kunnen zeggen dat je dat persoonlijk wilde vertellen en niet via facebook. Dat je het "niet meer kon ontkennen" is natuurlijk onzin, maar als jij je er beter bij voelt als je al je slechte zaken goedpraat moet je dat vooral doen (y)

(y)

We huurden samen een huisje. Op dat moment waren we 2,5 jaar samen waarvan we een half jaar samenwoonden. Hij logeerde op dat moment bij zijn zus en stuurde mij iets in de trant van: Ik heb erover nagedacht en het is uit. Ik wil je niet meer zien. Maandag kom ik naar huis en dan wil ik dat jij en al jouw spullen daar weg zijn.

Helaas voor hem waren we allebei hoofdhuurder en liet ik me niet zo makkelijk uit mijn huis zetten :)

Dat is ronduit bizar, wat een malloot :| :D

wtf :D :ghe:

Mag die lekker zelf gaan oprotten, als ie het niet meer wil. Niet jij.

Wtf. Die had van mij aan het gas gemogen. Slot vervangen, klaar.

Tering. Ik zou ook sloten vervangen en zijn spullen door het hoogste raam naar buiten gooien. Dattie er dan maar lekker in stikt.

Er waren natuurlijk eerder wel spanningen in de relatie en achteraf gezien pasten we ook totaal niet bij elkaar. Maar ik vond het idd niet bepaald leuk dat hij het op die manier uitmaakte. Ik heb hem geloof ik teruggesmst dat ik niet weg ging en er die avond gewoon zou zijn. Hij probeerde me toen te dwingen een contract te tekenen waarin stond dat ik weg ging in ruil voor het spaargeld dat op de gezamenlijke rekening stond (zo'n 500 euro). Ook dat heb ik geweigerd. We hebben toen zo'n twee weken in aparte kamers geleefd terwijl hij me weg probeerde te pesten. Ik had vrij snel door dat door te doen alsof het me niets kon schelen (ook al deed het van binnen verschrikkelijk pijn), ik hem behoorlijk op de kast kon krijgen. Uiteindelijk is hij zelf vertrokken omdat hij het niet meer aan kon. Een paar jaar geleden kwam ik hem tegen op straat en hij deed nog steeds alsof hij mij niet kende...

Maar goed, laten we weer ontopic gaan.

Wat een rotstreek igfy! Ook belachelijk dat iemand opeens zo volledig kan omslaan, dat je een week ervoor nog kunt doen dat je van elkaar houdt (al dan niet met spanningen) en dan zo ver gaat om iemand weg te pesten enzo. Pfff.

Ik heb het altijd face to face uitgemaakt op één van mijn laatste relaties na. Dat heb ik per telefoon gedaan omdat 3 uur rijden er op dat moment niet in zat en hij een heel redelijk en begrijpend persoon was wat dat betreft (nou ja, misschien afstandelijk zelfs, hij kon er allemaal niet mee zitten :D speciaal geval sowieso). Zelf ben ik een keer gedumpt per sms, op 2e Kerstdag (Hij had al een paar dagen een ander en of we vrienden konden blijven, ik vertelde gisteren nog tegen Phoebe dat ik het knap vond dat hij dat zo snel had gedaan, hij woonde pas 9 dagen niet meer bij mij :D), ik heb terug gesmst dat hij een lafaard was en toen kreeg ik een hele boze sms terug :') Sneu.
Minder was dat ik me toen zo'n zorgen maakte over het feit dat hij een maand hier had gewoond, mijn sleutel zou bijgemaakt kunnen hebben en dat mijn huis nu onbewaakt was en hij had van die vriendjes van twijfelachtig allooi, dus ik ben halsoverkop naar huis gereden en pa is de volgende dag een ander slot komen zetten.

En dan eentje via msn, die snapte later ook dat hij op dat moment een heel triest geval was en is zich komen verontschuldigen. Grappig is ook wel dat de hele situatie die wij hebben meegemaakt (aan/uit/friendswithbenefits/relatie/toestanden) hem ook is overkomen. Niet dat ik leedvermaak heb, maar toen hij zijn verhaal vertelde, was het mooi om te zien dat hem begon te dagen dat alles wat ik had doorgemaakt door hem, hij precies hetzelfde had gehad met iemand waar hij van hield. Hij facepalmde zichzelf ^^

In ieder geval, ik vind het triest en laf. Zeg zoiets in iemand zijn gezicht. Al kan ik me voorstellen dat een tienerrelatie die uit niet veel meer dan facebook, msn en sms bestaat, dat die ook simpel wordt afgebroken met een smsje. Nog steeds triest, maar dat valt voor mij niet echt onder relatie.

Ik vind het respectloos.
Je kan het beter persoonlijk uitmaken.
Je hebt elkaar toch ook persoonlijk gevraagd?

dat vind ik altijd zo'n onzin

dus omdat het via de ene weg aangaat, moet het ook via die weg uitgaan?

een relatie komt uit liefde, en gaat uit omdat die liefde plaats heeft gemaakt voor iets anders.. waarom zou de manier waarop het is aangegaan dan niet kunnen veranderen?

Als je uit elkaar gaat omdat de romantische liefde weg is zou je nog wel zoveel om de ander moeten geven dat je het voor diegene het best aanpakt. En dat is doorgaans diegene zien, in alle rust vertellen wat er is, waarom en hoe, en vragen beantwoorden. Het bieden van afsluiting, voor verwerking. Doe je dat niet, dan was je relatie tot dan toe een leugen (omslaan van in essentie houden van, zo gedroeg je je iig, naar te lam zijn om tijd, energie en moeite erin te steken. Overgaan van de liefde kan niet van relatiewaardig niveau naar zo intens respectloos springen). Ik heb het hier dan ook over echte relaties. Tussen volwassen mensen, onafhankelijk van leeftijd.

Als de ander liever digitaal gedumpt wordt, dan kan ik me dat alleen maar voorstellen bij als er weinig af te sluiten valt, je je trots wil bewaren tegenover degene die jou dumpt, etc. Allebei alleen mogelijk als er toch geen sprake was van een echte volwassen diepgaande relatie.

Ik vind het echt heel laf... Net als het aanmaken via fb ofzo

Het ligt aan:
1. De relatie zelf.
2. De afstand.
Als je nou niet echt een lange relatie hebt en jullie wonen ver van elkaar af, dan is het acceptabel om het met een sms'je of facebook bericht te doen o.i.d. Als de relatie lang is en de afstand is niet bijster groot moet het face to face uitgemaakt worden, vind ik.

smsen vind ik zwak
whatssapp vind ik zwak
ik vind eigelijk alleen face to face de beste oplossing,
wat ik wel goed vind, is dat je al wel 2 dagen ervoor zegt dat je hem dan wil spreken
dan kan die zich toch beetje voorbereiden.

Twee dagen zichzelf opvreten en de haren uit zijn hoofd trekken, bedoel je. :d

Alleen als je een afstandsrelatie hebt.

Maar denk je dan nog steeds niet dat je beter kunt bellen? Dan kun je tenminste een normaal gesprek voeren.

Idd ja. Op die momenten voel je als andere partij vaak echt wel aan wat er aan zit te komen en dan wil je dat gesprek het lieftt gelijk hebben.
Al is dat nog wel steeds duizend keer beter dan het uimaken zonder elkaar te zien.

het is enorm respectloos tegenover de ander en het lijkt of jou de relatie zelf helemaal niks heeft geboeit. loop gewoon naar hem/haar toe, zeg dat je eventjes alleen met hem wilt spreken. en zeg dat je niks meer voelt voor hem of dat het niet werkt. klaar is kees

Ik vind het wel laf, eerlijkgezegd..
Ik snap wel als mensen het doen, gwoon omdat ze het in real niet durven..
Maar ik heb zoiets van, tja , je hebt waarschijnlijk ook gezoend enzo, dan durf je het ook wel face-to-face uit temaken;p

Byeee:)

Hey,

Ik vind dat je eerlijk moet zijn tegenover elkaar en het gewoon face to face zeggen, hoe moeilijk dat ook is. Ik vind het eigenlijk best wel triest als je het via via laat vertellen. Dan vind ik dat je nooit echt om diegene hebt gegeven.

Het uitmaken via whatsapp, sms, facebook, chat, twitter etc.. Het is laf, dat sowieso.
Zelf heb ik het één keer gedaan. Ik zat er erg mee en heb er veel over nagedacht. Uiteindelijk heb ik een smsje gestuurd. Ik weet niet waarom ik het uiteindelijk heb gedaan, ik was bang voor zijn reactie denk ik.. Iedere keer als het op face 2 face aankwam deed ik het niet, en als ik er thuis over nadacht kreeg ik buikpijn.
Ik vind het heel respectloos om het via deze manier uit te maken. Als ik in de tijd terug zou kunnen gaan, had ik het zelf zeker anders aangepakt!
Voor de des betreffende persoon komt het natuurlijk ook veel harder aan..