benieuwd naar jullie gedachtegang hierover.
 

Hoi mensen,

Ik zit met een probleem en ik kom er niet echt aan uit. Ze zeggen altijd dat je niet teveel moet nadenken over bijvoorbeeld het leven of de toekomst, omdat er eigenlijk toch geen antwoorden op zijn. Nou zit ik al een half jaar met een probleem en ik snap het gewoon af en toe niet meer en ik heb ook geen reden om dit te doen maar toch het gebeurt. Ik denk dat het een vorm van piekeren is.

Ik denk heel vaak na over hoe het over bijvoorbeeld 1 ziljoen jaar is vanaf nu. En daar heb ik gewoon geen antwoorden op maar als je dat doet lijkt soms alles zo verschrikkelijk doelloos, ik krijg er gewoon echt een rot gevoel van(?). Terwijl ik weet dat als je gewoon in het NU leeft er het er niet toe doet wat er over 1 ziljoen jaar is. Alleen is het echt zo dat mensen daar nooit over nadenken? Ik bedoel als je kijkt naar de tv, hoor je ook heel vaak bijv: Hij zal herrinerd worden als de beste schaatser ooit en waarschijnlijk is diegene er dan ook voor gegaan dat hij herrinerd wil worden als de beste schaatser die er ooit is geweest. Maar wat ik dan niet snap is denkt hij nou misschien niet eens 1 stap verder door? dat je uiteindelijk zelfs de beste schaatser ooit echt niet herrinerd word, want wie weet hoe de wereld eruit ziet over 1 ziljoen jaar? Is er iemand die zich mee hier in kan vinden maar misschien wel een goed antwoord heeft waardoor ik er gewoon niet meer mee bezig ben want het vreet echt heel veel energie van mij, omdat ik het gewoon niet snap dat mensen dat niet weten. Ik merk wel dat als ik denk vanuit het NU dan begrijp ik wel dat iemand het beste uit zichzelf wil halen, maar uiteindelijk kom ik dan toch weer met die vergelijking van 1 ziljoen jaar.

ik hoop dat er mensen zijn die misschien ongeveer hetzelfde denken of hebben maar die er toch ook anders naar kijken dan ik, want het maakt mij erg verward en depressief en dat is nergens voor nodig en zeker geen half jaar lang want dat is gewoon onzin.

alvast bedankt

Beste Confused, waar maak je je druk om? Je hebt geen idee hoe je eigen leven er uit zal zien over 50 jaar, laat staan hoe de wereld er uit ziet over 1.000.000.000.000.000 jaar. Fantaseer er gerust over maar ga je er niet druk over maken dat is totaal zinloos. Er is geen mens op de wereld die kan weten of de mens dan nog wel bestaat.

Je bent er dus achtergekomen dat het leven totaal geen nut heeft? Mooi, dat is namelijk ook zo. Wat je nu moet doen is het accepteren. Het enige doel/nut dat het leven heeft is dat wat je er zelf aan geeft.

http://en.wikipedia.org/wiki/Future_...nding_universe :lisa:

Nou je wordt bedank Deadlock, nou kan IK niet meer slapen!:D

Het is me niet helemaal duidelijk wat het probleem is. Waarom vind je het erg dat niemand je over een "ziljoen" jaar nog herinnert?

Iedereen is je op gegeven moment inderdaad vergeten. Als je een grote prestatie verricht kan het wat langer duren, maar het lijkt me sowieso niet dat mensen überhaupt eeuwig bestaan en wie je dán nog moet herinneren, weet ik ook niet. Je bent nu eenmaal eindig, niet alleen omdat je sowieso dood gaat, maar ook omdat je vergeten zal worden.


Tenzij je natuurlijk gelooft in eeuwig leven na de dood of zoiets, maar daar geloof ik dan weer niet in.

Precies en nog verder daarna is alle nog overgebleven materie vloeibaar (als protonverval niet bestaat) vanwege het quantum tunneling effect DUS JA WAT MAAKT HET UIT!

Tegen die tijd ben je al lang dood en interesseert het je dus niet wie wat herinnert.

Wat is nu een half jaar afgezet tegen een ziljoen jaar ? Ik vind dat je je een beetje aanstelt wat dat betreft :s

Ik was van plan om gewoon volledig bij bewustzijn te zijn tenminste tot alle moleculen in mijn lichaam veranderen in ijzer.

En anders hebben we dit nog: http://en.wikipedia.org/wiki/Boltzmann_brain

Dit. (y)

En v.w.b. sporters die records plegen, da's leuk, maar die deden het voor zichzelf. Dat geldt ook bijvoorbeeld voor de huidige voetballers; niet om in de krant te komen, maar omdat ze hun sport leuk vinden en er helemaal voor gaan of er goed voor betaald krijgen en daarmee een luxe leventje kunnen veroorloven voordat hun botten vastlopen door artrose.

hoe maak je jezelf depressief..

stap 1..

HAH! Goeie vraag!

Behalve Jezus dan.

Ik heb wel eens nagedacht over iets dat een beetje verwant is hiermee: wat is het leven eigenlijk? Kijk, als je terugkijkt op een droom, dan is dat een alternatieve realiteit. Geen realiteit, zelfs. Maar misschien zijn wij wel de alternatieve realiteit cq. droom van een ander, groter wezen?

Oké, in mijn hoofd klonk het beter en minder complottheorie-achtig. Ik vlieg nu wel weer weg.

Interessant idee. Je zou het eens moeten verfilmen!

Ik moest hardop lachen :D(N)

Sorry voor dit offtopic-berichtje, ik schaam me diep.

Ik wil niet veel zeggen maar de zon is een ster, een ster komt een keer zonder brandstof, dan explodeert hij en zonder zon is er geen leven op aarde mogelijk. ( natuurkunde boek dus geen onzin) over 1 ziljoen jaar zal er waarschijnlijk geen intelligent leven zijn op aarde tenzij aliens bestaan XD

Even vooropgesteld dat er nu wel intelligent leven op aarde is, zal bij het exploderen van de zon niet zozeer de afwezigheid van de zon het probleem zijn.
Daarnaast heeft Vsauce een interessante kijk op wat er met de aarde zou gebeuren. Intelligent leven zou weer (of wel) kunnen ontstaan als de aarde weer gevangen zou worden door een andere ster.

Nee.

http://en.wikipedia.org/wiki/Sun#Life_phases

Ik gebruikte het woord exploderen maar even voor het gemak voor Tomdabom. Onze ster zal inderdaad niet exploderen maar veranderen in een rode reus. Wat ik zei was dat hier de aanwezigheid van de zon dan schadelijker voor het leven op aarde is dan zijn afwezigheid (en verwees vervolgens Vsauce), en dat zou uiteraard ook gelden i.g.v. een explosie.