Jaloezie/afgunst bij dieren?
 

Ik vroeg me af, is er bij een andere diersoort die niet in gevangenschap wordt gehouden ooit iets dat kan duiden op jaloezie of afgunst geconstateerd? Of is dit echt iets eigen aan de mens? (Ik denk overigens van wel, maar ik ben daar niet zo thuis in en ik ben over een aantal dingen aan het nadenken en nu wil ik hier meer over weten :D)

Ik zit ook te twijfelen of dit misschien eerder F&F is of Psychologie, maar ik denk dat het ook hier kan vanwege ethiek en filosofie.

Het lijkt me vooral moeilijk om dit te zien. Wat duidt er bij andere diersoorten op of een dier jaloers is? Ze kunnen het moeilijk op menselijke wijze comuniceren, lijkt me. Ik geloof dat bij een.groep apen wel dergelijke gevoelens zijn. Er zijn gevechten tussen mannetjes om vrouwtjes, om het alpha mannetje van.de groep te zijn. Misschien kennen ze ook jaloezie.
Ik weet het niet.

Ik moest inderdaad ook meteen aan apen denken ;) Als ik er zo over nadenk, denk ik dat dit wel voorkomt bij alle diersoorten waarbij je te maken hebt met een dominant mannetje of vrouwtje. Dieren in lagere sociale klasse zouden ook op die positie willen zitten, dus zijn ze jaloers. Misschien praat ik onzin, maar het lijkt me niet geheel ongeloofwaardig.

Hier zie je een jaloerse aap:

Wat bedoel je precies met jaloers?

In het stukje dat mijn tablet wil tonen zie ik ook een kooi.

Het verlangen hebben om iets te hebben of te zijn wat een ander heeft of is.


Apen waren wel die wat ik in mijn hoofd had omdat ze zo dicht bij ons staan. Maar dolfijnen scoorden ook hoog qua intelligentie, niet?

Gevechten om het alfamannetje te zijn lijken me niet uit jaloezie te gebeuren, maar uit instinct, uitdagen, testen of het alfmannetje nog wel de sterkste is en dus geschikt om de groep te leiden.

Of jaloezie, omdat de jaloerse denkt dat hij geschikter is als alphamannetje/de positie wil. ;)

Hmmm. De hond van onze buren reageert woedend als mijn moeder in zijn bijzijn een andere hond meer aandacht geeft (jaloezie), maar de hond van onze buren is en blijft natuurlijk een hond die bij mensen opgegroeid is, dus misschien heeft dat wel invloed op het gedrag...

Mja, huisdieren vielen wel voor mij onder gevangenschap, dat had ik duidelijker moeten neerzetten.
Dieren in het wild dan ^^

Leuke vraag, mijn mening:

Als je jaloezie definieert als het verlangen om iets te hebben wat een ander heeft, is er een keur aan dieren die jaloers kunnen zijn. In essentie zie ik jaloezie als een menselijke (emotionele) uitvinding, een bijproduct van de instinctieve neiging om beter te willen zijn, meer te willen hebben, hoger aanzien te verkrijgen etcetera, die wij allemaal wel eens ervaren. Misschien is dit uiteindelijk wel het gevolg van de overlevingsdrang in ieder organisme. De beleving van deze neiging is wel compleet anders bij mensen, maar ik denk dat de bron van menselijke jaloezie dezelfde is als die van dierlijke jaloezie (vooropgesteld dat wij stiekem ook dieren zijn).

Als je jaloezie definieert als een emotionele toestand, met overdenkingen betreffende de oorzaak en potentiële gevolgen van je jaloezie, denk ik dat mensen, wellicht tot op zekere hoogte onze nabije primaten, de enige zijn die jaloers kunnen zijn. Daarnaast hebben wij meer keus in onze jaloezie, omdat wij onbestemd zijn en zodoende een oneindige hoeveelheid begerenswaardige spullen en vaardigheden hebben bedacht.

Afgunst is wel degelijk iets anders dan jaloezie, namelijk een ander iets misgunnen, i.e. het op een of andere manier onplezierig vinden dat hij iets is of heeft. Afgunst vereist niet dat je datgene ook wil bezitten. Wat mij betreft is deze emotie minder functioneel dan jaloezie, omdat het handelingsperspectief van deze emotie geen voordeel voor jezelf oplevert, alleen nadeel voor een ander. Natuurlijk zijn er vaak situaties waarin nadeel voor een ander voordeel voor jezelf oplevert, maar dat is niet de intentie van afgunstig gedrag.

Kortom, ik denk dat jaloezie wel voorkomt bij dieren, maar dat deze slecht vergelijkbaar is met jaloezie die mensen ervaren. Zo, ik heb mijn tijd voor nutteloze bespiegelingen vandaag weer vol gemaakt :)

Frans de Waal heeft hier net vanalles over gepubliceerd en heeft er de media mee opgezocht de afgelopen maanden. De jaloezie onder apen komt voor een deel in zijn onderzoek naar voren, zowel als de conclusie dat moraliteit an sich zich ontwikkeld moet hebben door evolutie en dus niet zozeer een menselijke (religieuze) uitvinding is.

Ja, maar daar verandert het DNA van zo'n beest niet van. Het gaat hier niet om aangeleerde eigenschappen.

Nee, maar ik denk wel dat dieren die in gevangenschap of veel in menselijke nabijheid vertoeven anders gedrag vertonen dan wanneer ze in het wild zouden leven. Denk ik.

De Veroorzaker, ik moet jouw link nog steeds fatsoenlijk bekijken, maar bij gebrek aan een werkende pc en nu op die van mijn ouders waar ik niet teveel dingen mee ga doen buiten dit forum, moet dat nog even wachten.

Changsang, dank je voor de naam. Eenmaal thuis met een werkende pc ga ik zoeken.

Ik zat overigens ook te denken, de jaloezie die hier wordt aangehaald (alfamannetjes en in de link van veroorzaker een olifant met een plots zusje dat melk drinkt dacht ik de gauwte meegekregen te hebben), is dat niet eerder te bestempelen als iets als een bedreiging zien?

Overigens weet ik hier echt helemaal niks over :D Ik zit maar gewoon met wat dingen in mijn hoofd en ben benieuwd naar informatie en meningen.

Helaas zoekt Frans vaak observaties bij zijn theorie ipv andersom.

Helemaal andersom is ook vrijwel onmogelijk omdat je ergens moet beginnen, maar ik begrijp je punt. :P Desalniettemin een toonaangevend en wereldberoemd wetenschapper.

Die zijn vaak het ergste want die willen vooral boekjes (blijven) verkopen en dan is het niet handig om je eigen theorie onderuit te schoppen en dat laatste zou een goed wetenschapper altijd moeten blijven proberen vind ik. Neemt niet weg dat hij wel een punt heeft maar dat religie bestaat doordat we een moraal hebben is naar mijn bescheiden mening beter uitgelegd door meneer Dennet.

Grootste probleem is denk ik dat nog steeds gedacht wordt dat egoïstisch zijn een evolutionair voordeel heeft en dat komt volgens mij voort uit de onkunde om iets op en ander niveau dan dat van een individu te bekijken (zelfs een soort is vrij beperkt).

Volgens mij bevatte datzelfde experiment met die aapjes en het verschillende eten ook resultaat dat erop wees dat de aap die het lekkerste voedsel kreeg, dat niet eerlijk vond voor de ander..? Dat zou weer helpen dat egoïsme-idee uit de wereld te helpen (op behoorlijk individueel niveau nog :p).

Leg eens uit hoe je dat laatste bedoelt?

Nou neem nou survival of the fittest. The fittest what? The fittest gene! Dat is de enige logische manier waarop je altruisme, homoseksualiteit en andere vormen van gedrag die niet "goed" zijn voor een individu, maar wel voor een (beperkte) groep kunt verklaren. Neem nou dit: http://www.nature.com/news/2002/0207...020708-10.html

Ook met dat voorbeeld van die olifant, hij had zijn zusje ook gewoon dood kunnen maken maar dat gebeurt zelden tot nooit hoewel het voor zijn eigen overleving beter zou zijn geweest.

Wil je dan aub de moeite doen om het juist te benaderen en dus "best aangepaste" ipv "fittest"

Egoïsme kan in situaties de beste oplossing zijn overigens, echter vaak is dat niet zo, in je voorbeeld van de olifant of zelfs sperma is duidelijk dat egoïsme daar niet tot een evolutionair voordeel zou leiden, familie en soortbanden, cross-specie relations, voedselproductie (en de daarmee geassocieerde socialiteit), afvalstoffenverwerking (en de daarmee geassocieerde socialiteit) zijn voor de meeste soorten van belang en dan niet eens perse alleen bij groepsdieren als de mens.

Is gewoon een biologische term dus liever niet.
http://en.wikipedia.org/wiki/Fitness_(biology)