Vreemde situatie
 

Hallo, ik zit met twijfels.

Vorige zomer heb ik een fantastische jongen leren kennen op een festival. Hij was bevriend met goeie vrienden van mij en we brachten zelfs de laatste dag alleen door, zo goed klikte het. Ik vond hem meteen al aantrekkelijk.
Na wat flirterig gesms besloten we samen eens uit te gaan, een paar maanden later. (we zagen elkaar daar tussen ook wel, maar steeds met die gemeenschappelijke vrienden)
Het was een heel leuke avond, maar toen we afscheid namen en wanneer onze wegen dus scheidden, probeerde hij me te kussen (twee keer) en had ik hem afgewezen.
Ik kus niet met mensen als ik er geen gevoelens voor heb.

Maanden gingen voorbij zonder enig contact, tot een maand geleden ik initiatief nam om terug met elkaar om te gaan. Hij was aangenaam verrast en we smsten opnieuw veel en leuk.
Klein detail: via mijn beste vriendin (ook goeie vriendin van hem) kwam ik te weten dat hij mij op dat moment nog steeds/opnieuw zag zitten.

Twee weken geleden vroeg hij of ik mee op vakantie ging met die andere vrienden naar zijn appartement in Spanje. Natuurlijk ging ik mee.
De eerste dagen was het een beetje aftasten naar hoe we met elkaar zouden omgaan, en ik had uiteindelijk gemerkt dat we anders tegen elkaar deden dan tegen de anderen.
In de groep was er bijvoorbeeld nog één ander meisje, zij zijn wel beter bevriend en ook veel langer, maar zij heeft ook een lief en er nooit liefde tussen hen geweest. Maar hij gaf haar wel meer fysieke aandacht dan mij, en hier ergerde ik mij mateloos aan.
Als we alledrie bijvoorbeeld rustig zaten te praten, wreef hij vaker aan haar arm dan aan die van mij. Klinkt stom, maar ik merk snel zulke dingen op.

De voorlaatste avond gebeurde het.
Een paar vrienden van de groep hadden een vroeger vliegtuig genomen en het andere meisje (mijn beste vriendin dus) hijzelf en ik bleven achter.
We besloten die avond goed te drinken, en het was erg gezellig. Nu, ik kan niet goed tegen alcohol en opeens kwam ik op het idee om met hem te kussen. Dit hebben we een paar keer gedaan, maar daarna was de avond door omstandigheden plots geëindigd.
Je moet weten dat noch hijzelf, noch ik de persoon ben om in dronken toestanden mensen binnen te doen. (ik had ook wel met dat meisje gekust, maar goed. Zij twee niet met elkaar , btw)
Die avond, toen we al hadden gekust, begon hij plots over de ene avond dat ik hem had afgewezen. Ik weet niet goed meer wat hij juist zei en waarom hij daarover begon, maar ik weet wel nog dat ik zijn opmerking had weggelachen.

Sinds die avond is het anders tussen ons. We zijn allebei plots erg verlegen en ontstaan er gemakkelijk ongemakkelijke momenten, die ik normaal nooit met hem zou hebben.
Ik vind hem, sinds de vakantie, ook veel leuker. Hij heeft een prachtige en makkelijke persoonlijkheid, wat mijn moeilijker karakter perfect compenseert en hij vertelde mij die vakantie verdacht veel verhalen over wat hij allemaal had meegemaakt op vlak van meisjes en liefde.
En ik vertelde ook over mijn ex'en, en hij luisterde altijd aandachtig.

Oh ja, toen ik een paar dagen voor de vakantie bij zijn thuis was en met zijn tweelingbroer aan de praat geraakte, was hij (zijn broer) ook opvallend veel aan het polsen over hoe het zat tussen zijn broer en mij, wat ik wel vreemd vond, aangezien ik met zijn broer nog nooit eerder had gepraat.
Maar goed, misschien doet-ie dat wel bij elke vriendin van hem. (ze hebben ook geen heel goeie band)


Ik weet niet zo goed wat ik moet doen, of ik mijn kans moet wagen of niet. Ik weet ook niet wat hij van mij vindt, of hij mij ziet als een gewone vriendin of als een potentiële echte vriendin.
Maar ik ben bezig een goeie vriendschap met hem op te bouwen en dit wil ik voor geen geld ter wereld kwijt.
Maar hij is zo aantrekkelijk. Wanneer hij sliep, kon ik mijn ogen niet van hem afhouden en ook had ik vaak zin om hem te knuffelen en kussen.


Wat denken jullie?
Bedankt om alles te lezen, btw! *O*

Waarom ging je natuurlijk mee? Inmiddels had je je bedacht?

En je hebt echt geen vriendschap opgebouwd als ik het zo hoor. Gaat allemaal over elkaar aftasten, om een relatie te beginnen of het erbij te laten zitten.

Als je hem zo goddelijk vindt, waarom voelde je dat eerst dan niet? Waarom wees je hem af en waarom is dat plots verdwenen?

En waarom probeerde hij je twéé keer te zoenen, met zijn prachtige persoonlijkheid?

Je hebt je erg apart gedragen als ik het zo hoor terwijl hij toch vrij duidelijk is... Hij zou juist degene moeten zijn die twijfelt als jij hem eerst afwijst en dan toch weer leuk vindt en hem dan weer niet durft te vragen en dan weer teveel drinkt en opeens weer wel vanalles durft en dan weer...

Misschien lijkt het vanuit jou wel alsof je een vriendschap opbouwt, maar hoe je zijn gedrag beschrijft denk ik dat het voor hem anders ligt. Volgens mij vindt hij je leuk, maar durft hij niet zo goed meer initiatief te nemen omdat je hem al eerder hebt afgewezen. Probeer voor jezelf na te gaan of je op relationeel gebied een toekomst met deze jongen ziet en handel daar vervolgens naar. Als je besluit alleen vrienden te willen blijven, zoen dan ook niet meer met hem en maak het gewoon aan hem duidelijk, anders blijft hij valse hoop houden.

Dit snap ik niet.

Nee, dat is waar. In die week Spanje heb ik een vriendschap met hem opgebouwd, niet in die maanden daarvoor.

Ik heb hem ook pas deze week echt goed leren kennen, die keer dat we uitgingen kenden we elkaar niet zo goed. Daarom dat ik hem toen niet terugkuste, we kenden elkaar nauwelijks.

En dat was omdat het allemaal heel vaag was. Hij probeerde mij te kussen, maar ik draaide mijn hoofd. Dan dacht hij dat ik het niet doorhad, denk ik, en dan probeerde hij het nog eens. Maar toen ik hem de tweede keer afwees, werd het voor hem wel duidelijk.

Hij vroeg je mee naar Spanje, en 'natuurlijk' ging je mee. Ik las het en dacht wtf, je kent hem niet, hij heeft je twee keer proberen te zoenen en jij wees hem af, er was nauwelijks contact, hij vraagt plots of je meegaat en dan vind jij het natuurlijk dat je meegaat? Ik zou het eerder creepy vinden als iemand dat vroeg.


Maar goed, het komt er dus op neer dat jullie elkaar leuk vinden. Nu dat nog wat directer laten blijken. Stél dat je op je bek gaat, dan verlies je niks want een gewone vriendschap heb je toch nog niet gehad en kan pas wanneer dit allemaal niet meer speelt.

zou ze niet gewoon bindingsangst hebben?

Ik denk dat doordat jij hem de eerste keer hebt afgewezen heel onzeker hebt gemaakt. Hij vind je waarschijnlijk wel leuk maar is bang om nog een keer afgewezen te worden. Dus ik denk dat hij voordat hij het nog een keer probeert een beetje inzicht wil krijgen in wat jij voor hem voelt (logisch zou ik ook doen) dat verklaart dan ook dat gesprek met zijn broer wat je hebt gehad. Ik zou het hem gewoon vragen dan weet je het gwn, nee heb je, ja kun je krijgen;-)

Je moet je kans wagen. Hij vind je duidelijk nog steeds leuk.

Vooral dat laatste in rood: Volgens mij verdient deze jongen beter. (y)