Wat moet ik doen?
 

hi, ik ben al een tijdje geobsedeerd met dun worden. Zo stop ik vaak eten weg in mijn broekzak enzo gebruik af en toe wat laxeermiddel. Ik weet dat het slecht is, maar dan denk ik hoeveel kcal zit daar wel niet in, dat kan gewoon echt niet! Ik vind het zo vreselijk voor mijn ouders. Ze weten dat ik er problemen mee heb maar, ze snappen het niet. Ze zijn er echt op een stomme manier achter gekomen: Ik vertelde het aan de maatschappelijk werker op school. Ze stuurde me naar een psych, dus ik had samen met mijn ouders intake. En die psych zei het.(terwijl dat niet afgesproken was) Ik zat daar echt van what the fuck doe jij.. Dus nu durf ik er nooit meer over te praten. Plus dat het niet echt opvalt omdat ik niet zo dun ben.Ik ben bang dat ze dan zeggen dat ik me aanstel. Maar ik wil dat het stopt maar ik weet niet hoe.

Als je wil dat het stopt zul je er toch met je psycholoog over moeten praten. Vertel je psycholoog ook dat je het echt niet tof vindt dat hij/zij het zomaar aan je ouders verteld heeft. Zoek desnoods een andere psych.
Oh en van laxeermiddelen gebruiken val je niet af dus gooi die troep alsjeblieft in de prullenbak. Je maakt er alleen maar je darmen mee kapot.

ten eerste jij stelt je niet aan! en dat weet ik omdat ik zelf ook wel eetproblemen heb en ik ook niet super dun ben. het probleem is namelijk psychisch met lichamelijke gevolgen. dat laatste hoeft niet altijd. een depressief persoon herken je ook niet aan de buitenkant, en die stelt zich ook niet aan.

ten tweede, zoek goede hulp. er zijn genoeg instellingen gespecialiseerd in eetproblematiek.
als je wat langer hulp hebt zul je zien dat het vanzelf makkelijker word om te praten. als je niet gewent bent om over problemen te praten is dat in het begin hartstikke moeilijk. hoe vaker je het doet hoe makkelijker wordt.
succes!

@pluis: het lag niet aan de psycholoog maar aan de maatschappelijk werker, die mocht mij volgens mij niet. (omdat ik zo moeilijk praat face-to-face) En ik heb die psych ook niet meer :)

@mrjnmrjn: Wel fijn om te horen dat het steeds gemakkelijker wordt.. Mijn behandeling tegen depressie gaat binnenkort beginnen. En ik zal een poging wagen om er toch over te praten.

Ik hoop dat ze het serieus neemt. :) Ik ben altijd nog bang dat ik alles mezelf aanpraat.