Zus
 

Ik zit met een probleempje/irritatie;

Ik mag mijn zus niet. Alles wat ze zegt is kritiek, ik krijg altijd de schuld van kleinigheden, en zo'n beetje alles wat ik doe keurt ze af of noemt ze dom/stom. Ze doet alsof ik nog een klein kind ben, en kijkt in principe continu alleen negatief naar mij (zowel innerlijk als uiterlijk heb ik lompe opmerkingen gekregen).

Dit zelf is nog geen enorm probleem, omdat de kritiek vaak wel redelijk terecht kan zijn, alleen heel erg mierenneukerig (net als dat je een kind van 3 jaar constant achterna zit en zegt hoe alles wat hij/zij doet fout/goed is in jouw ogen terwijl dat kind gewoon zijn eigen rustige speelse leven leidt) en vaak alleen maar van wat zij goed/fout is.

De 3 punten waarom ik mijn zus niet mag;
- Ze kan zich niet inbeelden in anderen lijkt wel, ze geeft alleen kritiek vanuit haar eigen 'goed/fout'
- Ze is een onwijze hypocriet, ze doet zelf van alles fout, is ontiegelijk lui, maar reageert wel alles af op mij. Als ik er wat van zeg dan geeft ze altijd commentaar als 'grote jongen' kinderachtig gezegd
- Ze is, wanneer vriendinnen/familie/wie dan ook er bij is (buiten het gezin om), onwijs nep aardig (met nadruk op 'nep'), waar ik totáál niet tegen kan. Eerst alleen kritiek en irritant doen, en dan bij andere mensen net doen alsof je de aardigste meid bent van de wereld en aardig tegen mij doen.

Ik houd niet van kritiek geven (ze kan sowieso niet kritiek aannemen dus het zou sowieso niet helpen), en ik heb voor mijzelf als regel opgesteld dat ik nooit iemand moet willen kleineren, bekritiseren, en mensen nemen zoals ze zijn etc. etc. maar ik kan er niet meer tegen. Ik kan niet meer tegen mijn zus en haar ondankbare, associale, egoistische, neppe, hypocritische wereldje.

Ik ben 18 en zij 20 trouwens

Heeft iemand enige tips/ervaringen? Danku!:)

Ja, ik heb een tip. Als volwassenen elkaar niet mogen dan gaan ze gewoon wat minder met elkaar om.


For fuck's sake, je bent 18 en categoriseert de redenen waarom je je zus van 20 niet mag. Grow up.

Goed punt

Ik heb het amerikaanse beeld in mijn hoofd waarin familie (vooral broer/zus etc) goed met elkaar om kunnen gaan en wat aan elkaar hebben. Mijn zus gaat over een kort tijdje het huis uit, en hoewel ik blij ben dan minder met haar om te gaan, baal ik ervan dat ze zo is en dat ik niks met mijn zus te maken wil hebben

Dat Amerikaanse beeld klopt in Amerika zelf al maar een deel van de tijd. Het is niet heel realistisch. Het kan zijn dat jullie weer hechter worden als zij het huis uit gaat, bij relaties, bij kids, als er iets naars gebeurt in de familie, maar het kan ook zo blijven. In elk geval, kijk niet alleen naar hoe zij is, maar ook naar hoe jij je opstelt. Je zou bijvoorbeeld eens kunnen voorstellen samen iets te gaan doen. Haar te helpen met klussen als ze op kamers gaat, bijvoorbeeld.

Ze is dom. Based op de omschrijving die je geeft. Gewoon niet meer tegen praten. Zolang jij niks over jezelf verteld zal zij er ook niet naar vragen, ze lult wel over haar eigen dag. Zo zijn mensen.

Doet ze moeilijk over iets het altijd kortaf doen met iets, ga het niet helemaal uitleggen. Hou het op iets van 'ik vind van niet'. Ik heb de hoop om mensen dingen uit te leggen ook vaak opgegeven. Zeg vaak genoeg tegen mensen: kan het je best uitleggen, maar het lijkt me niet verstandig daar aan te beginnen.". Vaak zijn ze te dom om te (willen?) snappen dat uitleggen niet verstandig is omdat ze het toch niet zouden snappen. Willen ze het toch weten, jammer voor ze.

Vraagt ze toch door dat het drammen wordt dan gewoon oppakken en op de gang neer zetten. Als 18 jarige moet je dat net kunnen. Lukt het niet, waarschuw d'r dat ze een mep krijgt. Gaat ze door. Geef d'r een mep. Niet een waarschuwing geven en dan vervolgens niet uitvoeren, dan wordt het alleen maar erger.

Je kan d'r ook compliment geven als ze een keer d'r bek dicht houdt. "Was gezellig zo in alle rust TV kijken : )". Snapt ze (onbewust) dat ze d'r smoel moet houden.

Sorry maar wát. Je begrijpt dat 'in vrede met iemand samenleven' niet helemaal hetzelfde is als 'iemand dicteren hoe hij/zij zich moet gedragen en daarvoor een soort van puppytraining starten'?

TS: Waar er twee vechten, hebben er twee schuld. Als ik je zo hoor, klinkt je zus inderdaad als een moeilijk iemand om mee om te gaan. Daar kan je niks aan veranderen, dat blijft ze. Je kan hoogstens je eigen houding wat constructiever maken. Kom gewoon een keer naar haar toe om met haar te praten, bijvoorbeeld. Probeer je van je leuke kant te laten zien, en ook vooral om haar goede kanten te zien. Als je zo'n hekel aan haar hebt, ben je automatisch geneigd om overal bevestiging te zoeken van haar kutheid, en natuurlijk ga je die bewijzen dan ook vinden. Probeer voor jezelf ook haar goede dingen te benadrukken, ook als die niet met jou persoonlijk te maken hebben.

En verder, ja, sommige mensen liggen elkaar gewoon niet. Dan moet je ook niet heel veel contact en een perfect plaatje willen, maar meer gewoon een soort balans zoeken waarin je elkaar niet te veel hindert. Later, als één van jullie niet meer thuiswoont, wordt dat makkelijker. Nu is het misschien afzien, maar probeer er het beste van te maken. Samenleven is altijd geven en nemen en dat lukt heel veel mensen best heel prima, dus dan moet jij dat ook kunnen. ;)

Vrijwel alle organismen kunnen geconditioneerd worden, honden zijn het extreme voorbeeld, bij mensen gaat het ook prima. Bij katten kan het ook, maar weer minder goed.

Een blindegel.hond heeft zelf niks te zeggen, en is dol gelukkig met hoe zijn leven is. Mensen houden ook niet van de vrijheid die ze hebben, keuzes zijn voor mensen gewoonweg niet prettig. Je mag het hiermee oneens zijn, maar dan ben je simpelweg fout.

In essentie kan in vrede met elkaar leven best betekenen gewoon kort en simpel met elkaar overweg gaat. Één van mijn beste huisgenoten spreek ik het minste, doet gewoon haar ding, ik het mijne. Problemen kort houden. Perfect peace.

:D Ik vraag me bij jou altijd af of je nou een troll bent of niet.

Ja, natuurlijk kunnen mensen geconditioneerd worden, als je dat bedoelt te zeggen. Maar niet op hun twintigste door hun achttienjarige broertje die hun op de gang zet als ze iets doen wat hem niet bevalt, godbetert. :D

Op zo'n manier ga je gewoon niet met je zus om. Het is respectloos en ontzettend frustrerend voor haar. Het maakt niets beter.

Wat heeft dat hiermee te maken? :D Geen keus hebben is inderdaad soms prettig, maar dat betekent niet dat mensen het superchill vinden om geterroriseerd te worden door hun broertje. En dat stel jij wel voor aan TS.

Ja, dat stelde ik net ook aan TS voor. Het is iets heel anders dan je twintigjarige zus heropvoeden, ofzo. :d

wow dat bericht had van mij kunnen komen... heb precies t zelfde probleem. enige oplossing: als ze kut gaat doen negeren en zoveel mogelijk ontlopen...

Ik kan stukken beter met mijn zus sinds we niet meer in een huis woon en we allebei volwassenen zijn. Er is dus nog hoop!

Dankje voor jullie reacties!

@Lusi - Oké, ik zal zelf (hoe geforceerd het soms ook voelt) proberen aardiger/leuker tegen mijn zus op te stellen

@Naamingebruik - ik denk zelf dat mijn zus míj 'conditioneert' - en ik zou niet die wijze van mijn zus over willen nemen en zo respectloos met mensen omgaan. En sowieso - als ik haar spel ga spelen wint zij (omdat zij er meer ervaring mee heeft), en daar worden we allebei niet beter van.

@Etmakas - dankje:D Ik zal er op letten - en tja, ik zal inderdaad maar dat 'perfecte beeld' vergeten. Het is alleen jammer dat ik haar niet kan/zal heropvoeden - alleen hoop ik dat ze zelf in haar leventje door zal hebben dat ze op dit moment verkeerd bezig is

@Mikey8686 - Tja, negeren is lastig als je met elkaar in een huis woont en met elkaar om móet leren gaan

@Pluis - dankje voor de goede hoop ^^

Why? Zie er geen aanleiding toe.

Hoezo zou dat nou ineens weer niet kunnen dan? Als het kan bij 6 jarigen, bij 15 jarigen, bij 25 jarigen, bij 30 jarigen kan het ook echt wel gewoon bij 18 en 20 jarigeren. Algemene psychologie applied ook op hun, ze zijn dan niet ineens alien of rups in die leeftijd.

Deze logica slaat nergens op en is net zo goed om te draaien.

Zo ga je als zus niet met je broertje om, het is respectloos en ontzettend frusterend voor hem. Het maakt niets beter.

Dat conditionering en keuzes en vrijheid niet altijd zo negatief of positief zijn als ze in eerste instantie ogen.