RotVader
 

Beste forummers....

Ik schrijf dit verhaal in het kort omdat ik nu huisarrest heb en eigenlijk ook mn PC niet aan mag. Maar ik moet het nu echt kwijt.

Mijn vader denkt altijd bij alles de beste oplossing te hebben. Als je er een kritiekpuntje of zoiets erop hebt ''dan moet je meteen je bek houden''
Ook als je boos bent gaat hij proberen voor te zeggen wat je denkt... Enorm vervelend want meestal denkt ik zo helemaal niet.

En dan de dag van vandaag.
Ik zit op korfbal en mijn vader moest rijden. De heenweg ging prima, de wedstrijd verloren we helaas... Maar toen we naar de kleedkamer gingen, en slechts ik en 2 anderen gingen douchen ging het mis.
Hij kwam na 5 minuten binnen (toen zaten wij nog te babbelen met kleren aan) om te zeggen dat je al 20 minuten bezig was met kletsen en dat je nu niet meer mag douchen.
Vervolgens wou 1 van ons heel snel nog even douchen... Dat hoorde mn vader en hij stormde binnen en ging als een gek tekeer tegen hem.
Toen gingen we maar de auto in. We zeiden helemaal niks tegenelkaar de hele rit. En toen ik weer thuis was was hij woedend.
''Dit flik jij mij maar 1x jongen. Als er ooit nog zoiets gebeurt dan schop ik je op straat en zoek je de weg naar huis maar. Vandaag kom jij ook niet meer buiten. Dat zal je leren.

Ik zat hem boos aan te kijken en vervolgens zei hij letterlijk dat hij dat gezicht van me eraf zou timmeren.
Vervolgens echt een paar slagen gehad. Uiteindelijk naar boven gegaan en zonet kwam ie z'n excuses aanbieden over dat pak slaag. Maar hij staat nog steeds achter wat ie zei.

Dit gedrag doet hij al jaren tegen mij. En zegt dat mijn gedrag abnormaal is.



Ik weet echt niet wat ik moet doen:(

Ik eigenlijk ook niet...
Je vader heeft waarschijnlijk een lading frustraties waar je "U" tegen zegt en botviert dat op jou.
Is er ergens nog een moeder in het spel? Kun je daar mee praten?

Ik vind het ook klinken alsof eigenlijk je vader een beetje overspannnen/lichtgeraakt is, en jij maar toevallig in de buurt bent (en vast ook niet altijd poeslief bent) waardoor hij het op jou botviert. En ik ben ook wel benieuwd naar je moeder.

Maar als dat al jaren zo gaat, dan weet ik niet wat jij eraan zou kunnen doen. Je zou een melding van kindermishandeling kunnen doen vanwege het geweld, maar ik ga er even van uit dat je dat niet wil. Eigenlijk zou je vader moeten leren om beter met irritaties om te gaan, maar dat gaat-ie zo te horen niet van jou aannemen.

Wat je wel zou kunnen doen is dit soort situaties zo veel mogelijk te voorkomen door heel duidelijke afspraken te maken, in dit geval bijvoorbeeld "na de wedstrijd hebben we 20 minuten voor douchen en omkleden en dan vertrekken we, de wedstrijd duurt tot 15:00 dus we vertrekken om 15:20". Maar het is wel lastig als jij daar altijd in je eentje aan moet denken. Misschien kun je samen met hem een plan maken, bijvoorbeeld aan tafel met hem gaan zitten en zeggen "pa, ik vind het niet leuk als je boos op me wordt, jij vindt het ook niet leuk, hoe kunnen we het de volgende keer voorkomen?"

En als je 18 of ouder bent, dan zou ik ook zeker overwegen om op kamers te gaan. Vaak krijg je dan een veel beter contact met je ouders, omdat je niet meer continu op elkaars lip zit.

Mijn moeder, tja die gaat bijna in alles wel mee. Wel houdt ze mijn vader af en toe tegen als hij echt te ver gaat....

Maar mijn vader houdt er al helemaal niet van om aangesproken te worden op zijn gedrag. Hij wil eerst dat het mijne wat vooruitgang boekt, voordat ie naar mij gaat luisteren.

Ik ben 14.

Duidelijke afspraken maken lijkt me inderdaad nog het beste idee, blijf vriendelijk als je 'm nu vraagt na de wedstrijd nog even te kunnen douchen (dag van tevoren) en hou je daar ook aan, sta dan ook gedroogd en aangekleed klaar op het moment van de afspraak (of nog beter, even ervoor) om 'm geen kans te geven je erop aan te spreken. Let ook op dat tijden synchroon lopen, misschien loopt zijn horloge/telefoon wel 10 min. voor..
Ik weet niet wat 'm zo prikkelt maar misschien heb je je ook wel even te bewijzen, laat zien dat je je afspraken nakomt.

Wees blij dat hij je niet uit huis trapt en de politie belt omdat je zegt dat ze normaal moet doen (zonet bij mij gebeurd)
en ze heeft mijn telefoon afgepakt :'''( nu heb ik helemaal geen leven meer.

het lijkt net of ik mezelf dit zie plaatsen 2/3 jaar geleden... (behalve korfbal enzo). tja, naarmate je ouder wordt krijg je meer verantwoordelijkheid en gaan ouders relaxter met je om, dus je kunt de tijd uitzitten.

ik weet precies wat je bedoeld. alleen hij zegt altijd dat hij spullen door mijn hoofd wil gooien.
Ik accepteer het gewoon en het gebeurd steeds minder naarmate ik ouder word. gewoon interesse tonen en ja knikken.

Het is heel lastig, maar probeer de meest volwassene van jullie twee te zijn. Ga niet tegen hem in en geef hem zo min mogelijk reden boos te worden.
Bespreek ook eens met je moeder hoe je vader doet. Misschien kan zij eens met hem praten of hem overhalen op een cursus woedebeheersing o.i.d. te gaan. Ga anders met eerst met je moeder in gesprek, zorg dat jullie duidelijke afspraken maken over de dingen die je graag anders zou zien bij je vader en ga dan samen met hem in gesprek.

Ik denk, als je het woord "woedenbeheersing" alleen al dropt, je vader alleen nog maar agressiever word.

Even een vraagje terzijde, drinkt je vader (veel) alcohol?

Nee haast niks.

Heb je er al eens met hem over gepraat? Zo niet probeer dat eens. En begin dan niet met jij doet dit en dat. Maar zeg dat het je dwars zit hoe het gaat, je vader vind kennelijk dat er iets aan jou moet veranderen? Vraag hem wat hij graag anders ziet. Als dat redelijk is zou je er aan kunnen werken op voorwaarde dat hij ook normaal tegen jou gaat doen. Als ik het zo lees ligt het niet eens écht aan jou, maar zit er iets dieper. En als jij dan niet doet zoals hij wilt dan is dat voor hem gelijk de druppel al en wordt hij agressief/boos etc. Ik weet niet of jij iemand bent die liever overal tegenin gaat of dat je rustig bent en over t algemeen luistert en zo.