Welke grappige misconcepties had jij toen je klein was?
 

Ik dacht dat wind ontstond doordat bomen hard met hun takken wapperden.

Ik dacht dat ze elke dag een nieuwe naam verzonnen voor de dagen van de week. Ik zei een keer tegen mijn moeder: 'huh, maar vorige week was er toch ook al een dag die ze dinsdag hadden genoemd?!'.

Dat een tijger het vrouwtje van een leeuw was :D

Vreemde misvatting. Want in werkelijkheid is het andersom!

http://lh5.ggpht.com/_4cA84Xkh6CQ/TF...sex%5B5%5D.jpg

Ik dacht dat 'oud en nieuw' 'autonieuw' heette, maar dat kwam omdat iedereen dat zo snel zei. En ik vond het al zo gek, want het had toch helemaal niks met auto's te maken?

Leuk topic, hier ga ik nog even over nadenken.

Ik dacht dat alle kleine hondjes puppies waren. :D

Bij ons in de buurt woonde zo'n oud vrouwtje met 4 teckels. En dan had ik het tegen mijn moeder altijd over "dat vrouwtje met die puppies" en zij had geen flauw idee over wie ik het had. Heeft lang geduurd voor ze het doorhad. :D:o

Nou ja, ik kende geen leeuwinnen, enkel leeuwen, mannetjes dus, met manen. En tijgers hadden geen manen en waren dus vrouwtjes. Ofzo :D

Ik wist heel lang niet wat oud en nieuw was en dat iedereen dat vierde. Mijn moeder is op oudjaarsdag jarig en die maakte ons altijd wijs dat het vuurwerk speciaal voor haar was.

Ja, zo dacht ik dat mijn tante 'tante ozien' heette, maar dat was gewoon brabants (ons ien, onze ineke)

en ik snapte dus nooit waarom we altijd maar naar ineke gingen als we eigenlijk naar ozien zouden gaan. En dat vond ik echt heel erg zielig voor ozien, dat ze nooit bezoek kreeg.

Ik dacht dat de Spaanse vrouw die bij ons in de straat woonde 'Keepasa' heette, omdat ze dat altijd riep terwijl ze hard in m'n wang kneep. Ik was bang voor haar. Ik snapte niet waarom mijn moeder zich kapot lachte toen ik riep "Oh nee mama, daar is Keepasa weer!". Wist ik veel wat Que Pasa betekende en dat dat mens eigenlijk Mercedes heette (vond ik ook raar. Dat is toch een auto?!).

Oh ja, ik stelde ook ooit eens de briljante vraag aan mijn oma of zij en opa elkaar kenden, aangezien ik ze nooit samen had gezien. Ik snapte nog niet wat scheiden was.

Keepasa <3

Ik dacht dat nasi hetzelfde betekende als dankjewel, want alle grote mensen zeiden in plaats van dankjewel altijd nasi ('merci'). En toen bleef ik een keer bij een vriendin eten en toen vroegen ze of ik nasi lustte en dat snapte ik niet,

Toen ik een jaar of zeven was, dacht ik dacht PC stond voor "portable computer".

Zo rond die leeftijd dacht ik ook dat een kwadraat stond voor "vierkant", omdat je ook "vierkante meter" zei.

Ik was al goed bewust van de rekenregel dat 1 + 1 gelijk was aan 2, ik begreep net hoe het decimale stelsel werkte, dus dat 10 + 10 gelijk was aan 20. Maar 1000 + 1000, dat moest toch wel gelijk zijn aan 3000 of zo? Want het was zo veel!

Oh, ik herinner me dat ik ooit ging tellen tot 1000 ofzo. Ik denk dat het voor het eerste studiejaar (groep 3) geweest moet zijn. Volgens mij klopte het tot en met 20, daarna ging ik verder met 30-40-50-60-70-80-90-100-200-300-400-500-600-700-800-900-1000.

Mijn ouders slapen op de begane grond, en ik vond het altijd heel vreemd als er ouders waren die de slaapkamer op de eerste verdieping hadden, naast die van zoon/dochter. En de hond lieten we altijd na het avondeten uit, meestal met z'n 2en. Ik vroeg me altijd af wat mensen na het eten deden als ze geen hond hadden. :confused: net zoals kinderen die geen klimboom hadden, waar speelden die in godsnaam winkeltje? Of waar lieten je ouders alle glazen/vazen/ingemaakte kersen/potte/oude foto's als je geen kelder had? Of waar lagen de carnavalskleren als je geen carnavalskast had?

Ohja, mijn ene oma woonde in een tweeenhalve-kamer appartement en het kleine kamertje hing vol met foto's van haar kleinkinderen en er stond een tafeltje waar ze alle kaartjes neerzette die ze van kinderen en kleinkinderen kreeg. Mijn andere opa en oma hadden lang niet zo veel kleinkinderen, maar hadden een hoek van de woonkamer vol met foto's staan. Dus toen ik op de basisschool ooit de opdracht kreeg plattegrondjes te tekenen voor verschillende soorten huizen, gaf ik mijn bejaardenwoning een fotokamertje. Niemand wist wat een fotokamertje was, ik vond het zo vreemd!

Dit inderdaad, ja :y

Ik dacht altijd dat katten meisjes waren, en honden jongens.

Als het regende dacht ik altijd dat de engeltjes plassen.
Als het onweerde dacht ik dat de engeltjes boos waren.

Toen ik een jaar of 5 was dacht ik dat mijn moeder door muren kon kijken. Wij woonden toen aan boord en mijn slaapkamer zat aan de huiskamer vast. Mijn deur stond altijd open en mijn moeder wist altijd wat ik aan het doen was. Ging ik stiekem uit bed om te tekenen, dan zei mijn moeder "ga eens naar bed!"

"Hoe weet je dat?"
"Ik kan door muren kijken."
"Wat doe ik nu dan?"
"Nu sta je op je bed."
"En nu dan?"
"Nu heb je je handen omhoog."

:D Bleek dus dat mijn deur als spiegel (gelakt of zo) werkte waarin ze vanaf de bank kon zien wat ik deed. :D(N)

Oh en in groep 2 dacht ik dat de juf kon toveren, omdat ze dan haar handen onder de kraan deed en plotseling kreeg ze schuim op haar handen, zonder dat ik haar zeep zag gebruiken! Maar het kwam niet in me op dat ze dat blok zeep al in haar handen had gewreven vóór ze haar handen ging wassen. :bloos:

Dat zit er bij mij nog ingebakken, niet dat ik dacht dat alle katten vrouwelijk en alle honden mannelijk waren, maar over katten te spreken als zij en over honden als hij ongeacht het werkelijke geslacht :D

Niet van mezelf maar van mijn neefje:

Met kerst waren we met z'n allen bij mijn ouders en mijn moeder wilde de kersttoespraak van de koningin zien dus had die opgezet. Mijn neefje liep met een autootje in zijn hand naar de tv en riep 'mevrouw! mevrouw! Kijk! Ik heb een auto!' Thuis hebben ze geen tv, maar ze skypen wel regelmatig met opa en oma in het buitenland, dus hij dacht dat hij met de koningin aan het skypen was toen hij haar op de tv zag :D

Dat als je volwassen was en van school afging je zelf juf of meester werd. Iedereen. Als je kind bent zit je in de klas, als je groot bent sta je vóór de klas.

En ontelbaar is een getal, dat komt na miljard.

Wat een leuk topic. :D

Pailletten heetten piewetjes.
Als we naar opa en oma gingen werd er altijd gezegd dat we naar "opa 'n oma Gennep' zouden rijden, of naar ''opa en oma Pey'' en ik kwam er pas na jaren achter dat dat was waar ze woonden, en niet hoe ze heten/heetten.
Ik dacht dat het gymnasium boven het VWO kwam, en VWO gelijk stond aan atheneum.
Ik dacht dat ik nooit een baan zou kunnen hebben want dat was veel te moeilijk. Het begrip ''ergens naar toe groeien/werken'' zat er nog niet zo in.
Juli was in de eerste helft van het jaar, want daar zat het ook in de cirkel van mijn hoofd. Pas heel laat begreep ik dat de zevende maand toch echt na de helft van het jaar was en dat de opdeling in mijn hoofd gewoon nergens op sloeg.
Vlees was vies.
En eerder sneu dan leuk: ik dacht dat mijn ouders weer uit elkaar zouden gaan, omdat ze niet getrouwd waren en mijn vader voor zijn werk vaak weken en maanden weg was. Toen ze uiteindelijk trouwden toen ik acht was viel er dan ook een last van mijn schouders.

Ik zal dan nu wel iets gemist hebben in mijn jeugd, maar.. hoezo is dit niet zo? :o

Ik geloof dat ik het in een vergelijkbaar topic ooit weleens heb gepost. Als ik me vroeger een waterzuiveringsinstallatie voorstelde (of nou ja, dat woord kende ik vast nog niet), zag ik een grote fabriek voor me, waar heel veel mensen werkten. Die mensen stonden dan aan een soort ondiepe bakken waar het water doorheen stroomde en schepten dan met hun handen alle poep en andere vieze dingen eruit.

Gmnasium en atheneum zijn samen 't VWO.

wat een leuke dingen hier :D

Door mijn moeders uitspraak "je gaatjes lopen vol" (wanneer je gerommel uit je buik hoort) was ik er heilig van overtuigd dat je buik vol zat met een soort honingraten waar dan het voedsel door de gaatjes heen moest lopen.

Haha, ik was nog erger. Op ten duur wist ik van de ene oma wel haar echte achternaam en bleef ik andere oma (en nu nog) wel hardnekkig Oma Nijkerk noemen.

Ik dacht dat splitpennen heel waardevol waren. Dit omdat mijn moeder altijd wilde dat ik er heel zuinig was en omdat ik ze alleen mocht gebruiken als ik er iets heel moois mee in elkaar ging knutselen.

Ik heb ook heel lang gedacht dat de cijfers bij kaas aanduiden hoeveel jaar de kaas heeft gerijpt. Ik dacht daarom dat de makers van 48+ kaas 48 jaar voorop schema moesten liggen, om te zorgen dat er meteen weer een nieuwe kaas was als er eentje werd verkocht.

En dat het baksinelichtjes zijn, geen waxinelichtjes. Want het zijn lichtjes in een bakje. :D

Ik dacht dat je alles kon afspelen in 'n videorecorder; ook bananen...
En ook dat je alles kon openmaken met 'n blikopener; ook je enkel (wat me uiteindelijk gelukt was, helaas).

Oh, nou, dat wordt dan op heel veel scholen verkeerd gebruikt.

Dit vind ik de leukste post :D

Ik dacht dat de knopjes op de afstandsbediening van de tv waarvan ik de functie niet kende ontplofknopjes waren en de tv zouden laten ontploffen.
Ik durf nog steeds niet zomaar op onbekende knopjes te duwen :herp:

Dat grote mensen geen plezier konden beleven, grijze wolken in hun hoofden.

Dat is toch ook zo? Waar ik op school zit is dit wel zo.

Uh, verkeerde topic, Miek? :p

ot:
Als ik iets lelijks zei riep m'n moeder altijd dat ik m'n mond moest spoelen met zeep. Dat deed ik een keertje dus echt en toen kwam ik half-huilend de kamer ingelopen: 'Mama, Zeep smaakt vies! :'('
En wederom rolde mijn moeder bijna van de bank van 't lachen. :bob:

Een keer liep ik naar huis met een klasgenootje, en een familielid van hem had een kind gekregen. Ik vroeg toen hoe oud dat baby'tje was. Toen zei die klasgenoot: "0 jaar" en toen geloofde ik hem niet, want hoe kun je nu nul jaar zijn, dan besta je toch helemaal niet? Het leven begon bij 1 jaar, niet eerder!

Oh ja, door Trimm dacht ik hieraan: Ik dacht vroeger dat men in de gevangenis brood met zeep moest eten.

Toen ik nog heul jong was, dacht ik van huizen met rieten daken dat het huizen waren waaruit haren groeiden. :D

Ik dacht dat rijst iets was dat je pas leerde eten als je volwassen was, want ik vond het niet lekker en mijn beste vriendinnetje ook niet. Toen ik een kinderkookboek kreeg waar een recept met rijst in stond, vond ik dat dan ook heel raar.

AVR maakte wolken, aan het einde van de wereld staat een muur en een groot gebouw in de verte was Duitsland. Ik dacht dat iedereen Nederlands en Duits sprak.

-Als ouders van vriendjes van mij thuis waren dacht ik dat ze geen werk hadden omdat mijn ouders altijd weg waren voor werk.
-Als je niet in een dure auto rijdt werk je niet hard genoeg.
-Alles wat ik had was beter dan een ander want dat zei papa altijd.
-Hardcore was normale muziek dacht ik dus ik zette het gewoon in de klas op want dat was volgens mij rustgevend.

Ik zei krachtwagen i.p.v. vrachtwagen.
Als mensen aan mij vroegen wat ik wou worden 'DIRECTEUR!'.

Oh ja :bloos: dat fabrieken de wolken maakten.

Ik dacht trouwens ook altijd dat mensen alleen seks hadden om kinderen te maken. En als mensen een kind wilden, seks hadden en dan werd er 9 maanden later een kind geboren. Makkelijk, toch? (Y)

En verder had ik als kind alles eigenlijk wel door. Ik denk dat toen ik nog heel veel in fantasiewereld dacht te jong was om het me nu te kunnen herinneren.

Ik stelde me het mannelijk zaad voor als een soort sesamzaadjes.

En ik dacht dat de vulva zich bevond in de haardriehoek die toen ik jong was nog op de meeste venusheuvels stond.

Ik vond het zielig dat lieveheersbeestjes geen begrafenis kregen, dus had ik een kerkhofje voor ze aangelegd, met kleine grafsteentjes en kruisjes. Daar moest ik ze wel voor doodmaken, maar ja. Ook was er een zwerfkat bij ons in de buurt, maar op een gegeven moment schoot een dronken buurman hem dood (..dit was nog in de USSR). Ik vond 'm die ochtend in de bosjes, maar ik was niet sip, want de dag ervoor had ik een aflevering van Casper 't Vriendelijke Spookje gezien waarin hij vriendjes werd met de geest van een dode vos. Die week zat ik dus 'samen met de geest van de poes' te waken bij zijn lijk.

Geen misconceptie, wel mooi in de lijn van het voorgaande: ik kon vroeger ook al nooit slapen 's nachts, dus soms stond ik 's nachts rechtop in bed, glimlachend en naar de deur kijkend, terwijl ik Chopins doodsmars neuriede.

Ik was een beetje een creepy kind. Overigens had ik wel vrienden, hoor, maar ik vond waken bij kattenlijken en begraafplaatsen aanleggen soms leuker dan met de andere kinderen spelen. :lisa:

Doet me eraan denken:

Toen ik een jaar of zes was, heb ik een tijdje gehad dat als ik ging slapen, ik helemaal perfect recht op mijn rug ging liggen met mijn handen in elkaar gevouwen. Als ik dan in mijn slaap dood zou gaan, lag ik alvast in de juiste positie voor in de kist. :lisa: Ik was verder trouwens helemaal niet bang om dood te gaan of zo, maar het leek me gewoon handig.

<3 Die is gaaf! Ik noemde turnen turlelele.