Schrijf je zelf?
 

Ik ben zelf veel bezig met schrijven en literatuur maar ik heb in mijn naaste vriendenkring niemand die daar ook mee bezig is en dus zou ik graag hier contact krijgen met andere mensen die zelf ook schrijven.
Elkaars verhalen lezen, ideetjes uitwisselen, feedback, inspireren, etc. 't zijn maar wat trefwoorden die ik hoop te vinden in een "collega"!

;)

Hooii,

Ik schrijf zelf ook wel eens. Ik begon ongeveer op mijn 10e met kleine kinderverhaaltjes met veel plaatjes. Ik ben nu al aan een aantal verhalen begonnen, maar heb ze nooit echt afgemaakt. Das helaas wel jammer...Maar iedere keer heb ik het idee van; Ja dit is niet leuk, maar ik weet wel iets beters! Huppekee nieuw verhaal ;)

Wat voor type verhalen schrijf je? Lengte/ genre/ thema/ doelgroep?

Er zitten her en der wel wat hobbyschrijvers en NaNoWriMo-deelnemers op dit forum (y) Jammer genoeg niet zoveel meer als vroeger, maar ze zijn er wel!

Ik ben jaren geleden met gedichtjes begonnen en wat gedachten neer te pennen. En zo ben ik via kortverhalen stilaan geëvolueerd naar romans. 't Is te zeggen: ik ben begonnen aan mijn allereerste want ik had nogal de gewoonte aan iets te beginnen en het dan nooit af te maken :p

Een etiket op mijn stijl plakken is niet makkelijk maar als ik mij baseer op wat anderen zeggen moet mijn stijl doen denken aan Verhulst en Brusselmans die schrijven over de dingen des levens, lelijk en mooi, maar vaak beide tegelijk.

Dus qua doelgroep zal ik dan maar besluiten dat je best wat ouder bent :)

Hopen dat ze reageren :D

Hi!

Ik heb als hobby ook schrijven! :)

Ik schrijf! :D Ik had vorig jaar 80 (!) pagina's tekst, en toen crashte m'n computer. Ik had mezelf toen letterlijk samen met m'n computer uit het raam willen gooien; 2,5 jaar werk, en natuurlijk geen back-up gemaakt. Ik begin in de zomervakantie weer opnieuw, heb er dit schooljaar écht geen tijd voor gehad. Misschien is het achteraf gezien wel goed dat dit gebeurd is, omdat ik 2,5 jaar geleden nog vrij onervaren was en mijn schrijfstijl dus waarschijnlijk ook nogal verbeteringswaardig was. Positief blijven zeker?

Ik schrijf een verhaal over een nogal cynische laatstejaars, een beetje de 'underdog' van de school. Heel veel commentaar op alles en kritiek op de mensheid en de maatschappij. Er zit heel veel van mezelf in het personage, geloof ik, alleen is het bij haar nogal uitvergroot. Doelgroep zal bij mij ook de jongvolwassenen zijn ofzo.
Hier korte 3 stukjes die ik wel al heb opgeschreven:

Als er weer eens luid door de klas geloeid wordt dat een jongen "zoooo stout" is tegen een meisje, gevolgd door luid geloei en dat vreselijk onuitstaanbare snijdende gegiechel, vraag ik me af wat er in godsnaam misgelopen is in de ontwikkeling van hun hersenen, want dit kan toch niet gezond zijn. Of ben ik het die een probleem heeft? Soms vraag ik me hoe het zou zijn als ook ik 'normaal' was - gewoon, net als alle anderen. Uitgaan in het weekend met veel te korte rokjes en veel te hoge hakken, onbeschaamd erop los roddelen, met een tuitmondje van die belachelijke foto's in de badkamer maken.
(...)
Einzelgängers halen het niet in deze maatschappij, ze worden met vieze blikken aan de kant geschoven en krijgen een stempel “asociaal, egoïstisch en gestoord” op het voorhoofd gedrukt, en zodra er iets niet helemaal op de gewenste manier loopt of er iemand niet zijn zin krijgt, worden zij met een beschuldigende vinger aangeduid. Acteren dan maar, iets wat ik goed lijk te kunnen.
(...)
Ik ging naar binnen, gooide de deur dicht, bevrijdde me van jas, sjaal en rugzak, smeet de sleutels op het kleine bijzettafeltje naast de deur en liep naar het keuken/woonkamergedeelte. Koffiezetapparaat aan, schoenen uit, tv aan. Ik plofte neer op de bank en legde mijn hoofd naar achteren. Langzaam deed ik mijn ogen dicht en luisterde naar het wazige gezoem van de reclame en het gepruttel van de koffie. Eindelijk rust. Tussen het geschreeuw en gezeik van al die dwergen op de schoolbus is het niet uit te houden. De gedachte ze allemaal één voor één door elkaar te schudden en ze door de glazen ramen te rammen, was al meer dan eens in me opgekomen. Tot nu toe had men bij mij nog geen vorm van autisme of psychopathie vastgesteld, maar lang duren zou dat niet meer.

Dit is een beetje mijn stijl. Je mag me altijd een privébericht sturen, dan krijg je m'n e-mailadres en kunnen we misschien de elektronische versie van pennenvrienden worden? :)

Dat je dat vraagt laat wel zien hoe dood dit forum is. :D Er waren hier vroeger veel meer schrijvers, waaronder ik. We hebben ook een aantal verhalenwedstrijden gehouden. De laatste is een beetje doodgebloed volgens mij.
Ik heb de laatste tijd niet zoveel meer geschreven, dus misschien moet ik maar weer eens beginnen. Ik zal hier wel eens wat resultaat posten.

Ik werk zo nu en dan nog aan de 2 projecten die ik van NaNoWriMo heb overgehouden, ene periode heel intensief en de andere keer bijna niet :) Eentje zit op 180 pagina's of zo, en die van 2012 zit nu op 130.

Ik schrijf ook. Eigenlijk al vanaf at ik kan schrijven maak ik verhalen. Op dit moment ben ik aan iets 'groters 'bezig.

Daar heb ik ook eens een poging aan gewaagd, maar zoveel woorden in een maand, dat is niks voor mij. Momenteel ben ik wel bezig aan een boek, maar omdat ik nogal druk ben met school en sport komt het nogal sloom vooruit... Maar ja, ik heb de tijd ;)

Ach, die woorden zijn een richtlijn van de organisatie zelf ;) Ze sporen je net zo goed aan om ook mee te doen als je voor een eigen doel gaat - het gaat er vooral omdat je schrijft, niet per se die 50.000 woorden haalt!

Schrijven moet verder in je eigen tempo, vind ik :y

Weet je wat ik moeilijk vind bij verhalen schrijven? Het uitwerken van de (karakters van) personages. Dat zal wel met de tijd komen, maar toch. Hoe doen jullie dat?

helemaal mee eens (y)

Ik haal zelf altijd personages uit m'n omgeving, ik ken genoeg rare vogels en stereotiepe persoonlijkheden dat ik zonder problemen elk personage eender welk karakter kan geven. Dat getuigt misschien van weinig fantasie, maar klopt alles wel. ^^