Ingewikkelde angst
 

Ik vraag me af of iemand zich in mijn verhaal herkent. Ik ben door allemaal kleine dingen die zich hebben opgestapeld enorm angstig geworden voor sociale dingen. Ik ben al heel lang bezig met te begrijpen hoe en wat maar de grootste lijn heb ik denk ik te pakken.
Maar als ik mezelf niet begrijp en niet weet wat ik wil sla ik dicht. Ik heb geen controle meer over mijn angst. Ik schaam me voor mijn reactie daar op. Hoe gesloten ik dan kan doen, hoe egoïstisch ik dan word. Ik bouw dan zo'n dichte muur om me heen. Ik krijg daardoor het gevoel dat anderen me pijn willen doen maar ik ben degene die mezelf steeds naar beneden duwt.

Ik kan me niet voorstellen dat iemand anders net zo ingewikkeld is als ik maar stiekem hoop ik toch wel dat ik niet de enige ben.

Liefs keys

Hey Keys,
het is best lastig om zelf met zulke angst om te gaan en daar ook zelf iets aan te doen. Een hele goede vriend van mij heeft dit ook gehad en hij is ervoor naar de psycholoog geweest (hij loopt daar eigenlijk nog steeds). Ook heeft hij sinds een paar maanden een hele fijne vriendengroep om zich heen gekregen en door de combinatie van die beide dingen gaat het echt al een stuk beter met hem! Hij heeft nog steeds wel z'n dingetjes, maar hij leert er wel steeds beter mee omgaan. Het heeft bij hem dus heel erg geholpen dat hij het niet alleen onder ogen hoefde te komen. Misschien is dat voor jou ook een mogelijkheid?

Ik loop ook al een tijdje bij een psycholoog en dat heeft er voor gezorgd dat alles steeds meer op z'n plaats valt en ik ook wel een stuk opener durf te zijn, dus het is wel een goeie tip! :) Maar ik was vooral benieuwd of iemand nog meer zoiets als mij ervaart. Dat lijkt me wel fijn om te weten

Denk je veel na over wat anderen over je denken? bijvoorbeeld als je iets zegt hoe ze daarop reageren?
Beste tip daarvoor: schijt aan hebben.

jah eh als keys er schijt aan kón hebben, dan had ze geen angststoornis he? ;)

Tja dat gaat idd niet echt makkelijk..