liefde voor huisdieren
 

nou, ik las tha white eagle zijn topic. en hij had het er over dat dit forum niet alleen over exen en zoenen enzo hoort te gaan...

dus als je 't goed vinden start ik een topic over jou huisdier waar je het meeste van houdt/hield...

mijn liefste is mijn oude pony, die helaas is overleden doordat haar beentjes kapot waren.... maar vandaag was ik toch gelukkig want ik zag haar ruintje (haar veulentje) op een wedstrijd. en ik zie in (gabber) zo heet hij, helemaal mijn yvonne terug :) dat is echt fijn...

Hee

Wij hebben thuis een hnd, het is egt een schatje!! Onze vorige hond hebben we een spuitje mete geven maar die was me ook erg dierbaar, maar deze nog meer denk ik omdat ik hem al van jongs af aan heb...

Nouw da was mijn verhaal, maar als hij bv dood zouw gaan zouw ik er egt net sow veel verdriet om hebbe als om een familielid, sommige mense snappe da nie maar hij is me dus egt HEEEL dierbaar!!

Dikke x

wij hebben 2 hele oude katten. (een van 20 en een van 18).
Ze zijn echt schattig. Die van 20 woont al m'n hele leven bij me, en die van 18 sinds m'n 5e... (dat was de kat van een kennis van m'n moeder. Toen die overleed, kregen wij de kat.)
Die van 20 is heeeel dun (weegt minder dan 2 kilo!) en die van 18 is heel dik (moest op dieet van de dierenarts :D).

haha onze hond is op dieet, die moet sperziebonen eten.. 't arme beesie... maar jullie katte zijn we oud... bij ons worde ze nie oud. of ze worde overreden, overhoop geschoten, poot eruit geruk (waarschijnlijk aangereden) ,weglopen, enne dood geboren... maarja... ze zijn allemaal lief. en k mis ze ook allemaal.

hmm... onze kat eet meloenschillen... :confused: Nou ja.
wel erg voor je, dat jullie katten het "niet lang uithouden". Ik denk niet dat mijn katten nog heel lang leven (20 is heeeel oud! :eek: ), en ik zal het wel heeel erg vinden, als ze doodgaan... :(

ja natuurlijk is ook heel erg...maare positief blijven he :)

ja hoor! :) Ik ben erachter dat ik een hoop kan hebben wat het verliezen van dierbaren betreft.

Ik ben helemaal gek op dieren

Van mijn oude pony hield ik echt ontzettent veel maar die heb ik helaas moeten verkopen :( (vanwege moeilijke omstandigheden) zeg maar!
En me hondje en kat zijn me ook heel erg dierbaar weet echt niet wat ik zonder ze moet! Alleen is tara (kat) ziek

Alle 3 mijn katten. Eentje is 18 jaar hij is een jaartje ouder dan mij en ik heb hem me hele leven al. Hij houd het lang vol want toen mijn ouders hem kregen had hij een gat in zijn hart, nog steeds, de dokter zij dat hij de 1 jaar niet zou halen. Nou 17 jaar verder en hij leeft nog steeds. En de andere is een vrouwtje zij is heel bang voor alles maar superlief als ze je vertrouwt. En die andere is het zoontje van het vrouwtje en die wil altijd lekker veel aandacht.

Het liefste huisdier dak nog altijd mis dak heb gehad is Spooky, een tamme rat.. vrouwtje..

Dat beestje was zooo'n schatje! Ze was echt ontzettend slim, kon heel veel. Trappenlopen, springen al dat soort dingen. Waar ik ook was in huis ze vond me altijd als ze los mocht, en vond altijd wel een manier om naar me toe te klauteren en dan op mn schouder te gaan zitten. Ze gaf kusjes, als je je lippen voor de hield en zo'n kusgeluidje maakte gaf ze je likjes. Als ik moest huilen kwam ze bij me zitten en likte de tranen van mn wangen. Als ik niet thuis was, en mn ouders lieten haar los, doorzocht ze het hele huis, maar als ze me niet kon vinden ging ze weer vrijwillig in de kooitje liggen, hoe lang die ook open bleef. En altijd als ik thuis kwam begroette ze me met gepiep en geknaag aan de tralies. Als ik er een week niet was was ze helemaal van streek..

Hoeveel ik van dat kleine beestje hield.. Maar tamme ratten leven helaas niet zo lang, slechts 2 jaar ongeveer.. Was vreselijk toen ze dood was, ik mis dr nog altijd!


Nu hebben we 2 poezen, beiden ook echt schatjes. Hou van hen ook heel erg veel, steeds meer ook. Heb van al mn dieren ooit gehouden. Maar Spooky is me echt het allerdierbaarst, nog altijd :)

maar wie zeg dat ik het niet over me huisdier heb als ik het over me vriendje heb.. :p:p:p :) :) :p ok serieus

ik had veel gevoelens voor me poesje (snowy) aan de naam te zien weet je al dat die kat wit was.. en hij was zo lief.. maar precies de eerste nacht dat ik bij me vriendje voor het eerst mocht slapen is die overreden.. :( en dat is al een ander half jaar geleden en ik roep soms nog perongeluk zijn naam als de katten en poezen binnen moeten komen :( :( :( :( we hebben er in de tussen tijd een nieuwe poesje bij.. (bij ons geboren hoor) zij heet kita en is ook best wel lief maar het band wat ik met snowy had die ook bij ons zelf is geboren.. was anders dan die met kita.. want snowy heb ik zo beetje opgevoed..want ze moeder was doodziek.. DE MOEDER leeft nog hoor.. maar als ze babytjes (kittens) krijgt verzorg ze het nooit.. inmiddels is ze geholpen..:)

Mijn vader en broertje zijn echt helemaal into visjes ofzo :confused: ik vind er echter geen bal aan... Mijn broertje is echt elke dag bezig met zo'n bak met de lelijkste vissen erin... alst nou mooie vissen waren om naar te kijken ofzo, maar nee hoor, het zijn echt lelijke beestjes!!

Dussuh, nee daar heb ik het niet zo op..

'k lees hier echt lievige verhaaltjes :)

Ik heb 2 hamsters gehad, daar had ik verder niet echt contact mee ofzo.
Toen kregen we een hangoor-konijn (Flappie :D).
Die was echt zoooo lief!! Het was eigenlijk net een soort hondje. Hij ging ook altijd mee varen in de roeiboot enzow :D.
Ik mis 'm nog steeds, hij is maar 2,5 jaar geworden ofzow.
Nu hebben we een Kooikerhondje, Bijke.
Daar ben ik echt helemaal verliefd op, tis echt zo'n schatje!!

ik heb 1 hele gekke kat van 2, die hier ook is geboren uit zijn net zo gekke ma van 4, ze zijn echt zó lief en raar! gewoon die lieve kopjes en knuffels..
een onwijs lieve en gekke hond, die het ook precies voelt als je je eenzaam of verdrietig voelt..
dat zijn mijn fantastische beestjes

hoi hoi, een topic waarover ik mee kan praten. Te gek!

Wij hebben een hond. Een jack-russel. Hij is heel klein voor zijn soort gebleven en sommige mensen denken daardoor dat ie nog heel jong is. Hij is echter al 9 jaar en wordt grijs en is aan beiden achterpoten geopereerd. Wij zeggen wel dat hij zich aanpast aan de familie:p. Ik heb hem vanaf toen ik klein was als puppy zien opgroeien en zal hem dus ook missen als hij later sterft. Maar ja... zo gaat dat allemaal :)

Ik ben een grote dierenliefhebber, ik kom meer op voor dieren dan voor mensen, als ik een documentaire zie waar een zebra wordt opgegeten door een ander dier, krijg ik een steek in mijn buik. Maar katten zijn de enige diersoorten waar ik helemaal niet van hou, het zijn vuile dieren en hebben iets vals.

Ik had een hond gedurende 11 jaar, ik was zijn baasje, hij betekende dus veel voor mij en voelde het als ik verdrietig was, kwam naast me en keek me aan met vertrouwde oogjes.
Toen hij ziek was, keek hij me aan met verdrietige ogen, alsof hij me vroeg hem te begrijpen en hem te verlossen uit zijn lijden. Ik ben meegegaan naar de dierenarts om hem een spuitje te laten geven, met mijn hand aan zijn hart. Dat moment dat ik zijn hart niet meer voelde kloppen besefte ik dat hij verlost was maar het deed me wel pijn. Mijn hond gaf me meer liefde dan wie dan ook anders.

Is misschien begrijpelijk. Maar ik denk dan....... Zo is de wil van de natuur waar je veel van hoor te houden. (ik wel, tenminste)

Ja is juist, zo is de natuur
maar waar ik compleet ziek van word is het feit dat dieren worden gedood voor hun pels of hoorns, dat is iets wat ik in deze verziekte wereld niet kan slikken.

dat is juist NIET de wil van de natuur. In de natuur word alles gebruikt voor het overleven van andere dieren. (voedsel enz). Hier dus niet. Dat vind ik wel erg. Moge de ziel van de mensen die dit doen eeuwig branden in hel.

wij hebben 4 honden thuis en ik ben echt vet erg eraan gehecht. Moet dr nie aan denken dat r 1 dood gaat

Ja of moest ik ooit zo een stroper op mijn weg tegenkomen in de wilde safari gebieden, dan knal ik die neer zonder pardon!

In Maart hebben we mn 11 jaar oude hondje in moeten laten slapen :(
Heeeeeeeel erg veel verdriet van gehad. Dat was niet normaal meer.
Ik heb 3 weken heel weinig tot niets gegeten (en toch niet afgevallen :S) En als een zombie rondgelopen!
Ik had vaak nachtmerries van hoe het zou zijn als ze dood zou gaan toen ik klein was. Toen werd ik huilend wakker. En ik kon me geen leven zonder haar voorstellen.
Ik gaf zoveel om haar. Nu ik dit schrijf zit ik alweer bijna om haar te huilen. Ze was echt alles voor me. Want op een gegeven moment had ik ontzettend problemen thuis en was mn hondje mn enigste troost als ik weer ruzie met ze had.

Me ouders willen geen nieuwe hond. Ik wel maar om 2 redenen ook niet. Reden 1: Ik ben amper thuis meer en Reden 2: Ik wil me niet teveel hechten aan dieren meer.

Want na mn hondje had ik ook een super stoer verzorgpaardje. FLOOR....die moest op een gegeven moment ook weg omdat ze te wild werd. Ook veel verdriet om gehad. En dat was het laatste paard waar ik om gaf.

Neej ik bind me niet meer aan dieren.

ik heb 2 honden en ze zijn zooo lief schattig en bijdehand!! echt lief!! ik kan echt niet meer zonder ze... ze hebben echt van die persoonlijke kenmerken waar je niet meer zonder kan.

gewoon de stomste dingen, dat ze je bijv. 's ochtends vroeg wakker maken door te piepen en aan de deur te krabben.
of door je aandacht te trekken als ze uit willen.
of de jongste die blaft naar alles wat beweegt (zo'n klein beestje, hartstikke bang en dan zo stoer tegelijk :D )

dat soort dingen, aaahh :)

Toen ik veertien was hebben we een jong katje gevonden. Hij werd Mozes gedoopt en hij was een schatje, echt superlief en komisch (zoals de meeste jonge katjes :p). Echt geweldig gelachen om dat beest. Ik was zijn favo mens, wat cool was. Hij kwam het liefste bij mij liggen en zo, echt heel lief.
Maar mijn vader is superallergisch en mijn broertje en moeder een beetje, dus hij moest weg :( Ging naar een vriendin van mij, waar hij heeeel groot en dik werd. Was nog steeds een schatje tegen mij, hoewel hij in het begin daar gemeen was (dat ging ook helemaal over hoor ;)). Hij is een poosje geleden doodgereden tho... :(

Tering, dat is tenminste een rat waar je wat aan hebt! :D Ik heb twee ratten gehad, maar heeft mijn broertje vals gemaakt (aardbevinkje spelen met de kooi en zo... leuk, leuk, heel leuk, een jonger broertje) en toen beten ze... En als ze ontsnapt waren kon ik heel lang jagen om ze weer te vinden. Grr. Die gingen gelukkig snel dood :p

Ik mag ook geen nieuwe hond aangezien het veel onderhoud vraagt en ook elk jaar vaccinatie enz.
Toch wou ik een nieuwe hond om die leegte te vullen, het is als een vriendje die je verliest, die ga je ook vervangen na een bepaalde tijd, ookal kan je die liefde nooit met elkaar vergelijken. Tja wat zijn honden toch lief.