Hoop in goede aarde
 

De regenboog met al zijn kleuren
staat tussen de wind met al zijn stemmen
dit maakt elke droom een werkelijkheid
waar hoop geborgen gaat in verlangen

als het licht dat door de regen gebroken wordt
en de warme luchtstroom op je huid
laat het niets te wensen over
hetgeen mensen zich laat verzoenen

denkend aan zijn oorsprong
blaast een briesje kippenvel
waar wij ons samen scharen
is de bevestiging van onze hoop

Hmm, moest 'm in mijn suffe kop 2 keer doorlezen :o

Ik vind hem wel apart .. weet niet, heeft iets romantisch erin zitten, iets hogers ofzo. Maar ja, misschien komt dat ook omdat ik de hele dag bezig was het huis te renoveren bij deze hitte ('t is hier 29 graden) :o :d

Maar goed, gedichtje is wel (y)