Geneeskunde
 

Hee. Ik zit in mijn 4e jaar van het vwo met een N-profiel en ik ben er bijna zeker van dat ik natuurkunde ga kiezen. Ik wil graag geneeskunde gaan studeren maar ik ben bang dat het te moeilijk voor mij is. Ik ga nu net over en sta voor natuur-, scheikunde en biologie net onder de 6. Is geneeskunde dan een goede keuze als vervolgopleiding? En is de studie zwaar?

Ik was bij een studievoorlichting van geneeskunde en ze zeiden dat geneeskunde over het algemeen meer uren werk vereist per week vergeleken met het gemiddelde aantal uren van studies.

Geneeskunde is een erg eenvoudige studie, maar wel één waar je veel tijd aan kwijt bent tijdens je co-schappen.

Ik ken veel mensen die geneeskunde hebben gestudeerd en het is wel een hele zware studie. Er wordt denk ik ook geloot en het is moeilijk om een plek te krijgen als je lage cijfers hebt. Maar je zit nu nog in de vierde; als je heel hard werkt, kun je vast wel voor een paar vakken je cijfers opkrikken?
Ik heb deze websites gebruikt voor mijn examentraining en dat is tot nu toe heel goed gegaan. Je kunt het ook in de lagere klassen gebruiken.
Biologie: http://biologiepagina.nl/ en http://bioplek.org/
Na, sk en wis: khanacademy.org/ (Engelstalig; je moet lid worden maar dat is gratis)

Ik zou het aanraden om het gewoon te proberen als je dat echt wil. Maar je moet dan wel enorm hard werken.

Geneeskunde is veel uit je hoofd leren; in vergelijking met vakken die ik bij andere studies heb gevolgd, moest ik bij geneeskunde duidelijk meer tijd per studiepunt besteden. Maar het is niet moeilijk of ingewikkeld, vooral een kwestie van veel lezen en goed stampen.
Dat geldt trouwens ook voor biologie op de middelbare school, dus je kunt je afvragen of je wel goed genoeg bent in dingen uit je hoofd leren. Misschien kun je de strategie waarmee je voor toetsen leert wel verbeteren?

Het probleem is echt dat ik altijd keihard leer voor biologie en alles uit m'n hoofd leer maar er op de toets heel veel inzicht wordt getest en daar ben ik minder goed in dan dingen simpelweg uit m'n hoofd leren waar ik juist goed in ben.

Ik ben het eens met Sarah. Het is niet extreem moeilijk, maar vooral heel veel. Het is wel handig als je snel verbanden tussen dingen leert zien, dan onthoud je dingen ook makkelijker. Nu er overal decentrale selectie is ingevoerd hoef je ook niet meer per se aangenomen te worden op je cijfers, maar telt dat wat je naast school doet ook mee.

Wat is daar eigenlijk de redenatie achter? Dat lotingsysteem was vrij dom, maar om het nu te vervangen door een nóg zwakzinniger systeem...

in theorie om uitval tegen te gaan. het idee is dat je alleen maar poepgemotiveerde mensen aanneemt. Wat ze voor het gemak vergeten is dat a. jongens en meiden van 18 helemaal niet hoeven te weten wat ze willen en ook niet extreem gemotiveerd hoeven te zijn en b. dat je dan alleen maar dezelfde soort mensen selecteert en dat komt de studie niet echt ten goede wat mij betreft. In de praktijk schijnen decentraal geselecteerden een half punt hoger te scoren dan lotingstudenten, maar dat vind ik persoonlijk geen relevant verschil. Ik vind het vreselijk dat je nu op de middelbare school al een cv moet gaan opbouwen om überhaupt te worden aangenomen voor een studie. En dan zeggen ze er bij de aanmelding al bij dat een zomer lang billen wassen in het verpleeghuis niet genoeg is. Ik geloof niet dat ik een betere dokter zou zijn geworden als ik op m'n 16e billen had staan wassen.

Het klopt voor een groot deel wat je zegt. Maar daarentegen doet wel elke universiteit het anders. Veel universiteiten nemen een toets af, anderen willen ook een cv zien, sommige hebben nog voor een deel loting. Omdat elke universiteit het anders doet, kan je kiezen bij welke universiteit je het best/makkelijkst binnenkomt. In Utrecht bijvoorbeeld moet je ontzettend veel doen; motivatiebrief, cv, toets, cijferlijst van 5vwo etc, terwijl je in Nijmegen een toets krijgt en een essay moet schrijven.

En het is allemaal debiel. Het is zinvoller om simpelweg naar CE-cijfers te kijken.