Vriendin doet afstandelijk
 

Hoi iedereen! Ik ben 18 jaar oud en heb een probleem met mijn vriendin. We zitten nog maar een week in een relatie, maar vroeger hebben we ook nog een relatie gehad met elkaar.

Nu zijn we terug samen en we zien elkaar liever dan vroeger, zijn ook volwassener geworden. Onze relatie startte vorige week na de begrafenis van mijn vader (en aangezien mijn moeder ook al is gestorven vond ze het natuurlijk heel erg voor mij), maar we zien elkaar graag en onze relatie was heel erg goed.

Nu is er iets vreselijks gebeurd want een goede vriend van haar is vrijdag doodgestoken in Brugge (als je het nieuws nog niet hebt gehoord). Nu doet ze al 2 dagen raar, eerst is ze vriendelijk en dan plots als ik vraag wat er scheelt zegt ze dat ze kapot is (van haar vriend die gestorven is), ik probeer dan met haar te praten, haar te troosten, ik zei 1 keer 'schat, ik vind het zo erg voor jou' en ze antwoordde 'noem mij niet schat!'

Ze is er duidelijk kapot van en ze zei dat ze wat tijd nodig had, ik zei dat het goed was. Maar nu doet ze afstandelijk, ik ben er 100 procent zeker van dat ze een tijdje niets zal laten weten van haar. Ze kijkt niet om naar mij, ik wil er voor haar zijn, maar ja... Ze laat het niet toe.

Onze relatie lijdt enorm onder deze vreselijke gebeurtenis. Ik vind het heel erg voor haar, maar ik vind dat ze mij daarom niet moet uitsluiten, het is alsof ik plots niets meer beteken voor haar.

Heeft iemand advies?

Mighty I

Het is aan de ene kant niet eerlijk van haar dat ze nu zo doet, want jij bent allebei je ouders verloren dus eigenlijk zou ze er meer voor jou moeten zijn... Dit is natuurlijk vanuit een andere hoek bekeken, maar dan nog vind ik het niet helemaal eerlijk van haar. Ze is er echt heel erg kapot van en dat vind ik ook heel erg voor haar! Maar ze zou op zn minst wel wat aardiger mogen zijn, jou situatie vind ik wel wat erger. Probeer er met haar over te praten en probeer elkaar te helpen. Het is niet erg als ze (je) moet huilen, want tranen reinigen je ziel :)

jouw*

Ja, dit lijkt me verstandig en relevant, eens gaan bediscussieren welke situatie erger is bij sterfgevallen van ouders vs goede vriend. :s:confused::|

Iedereen verwerkt op zijn of haar eigen manier. Mijn vriend sluit zich ook een tijdje af als dierbaren overlijden. Hij moet het dan even zelf doen. Als hij er klaar voor is stelt hij zich weer open. Geef haar de ruimte om verdrietig te zijn zonder jezelf op te dringen. En ga vooral niet vergelijken wie het het zwaarst heeft. Jouw pijn is niet per definitie groter dan het hare of andersom. Jullie hebben allebei veel pijn.

Geef haar even de ruimte.

Bedankt voor de tip ;) maar zo bedoelde ik het niet flapdrol

Maar zo lezen mensen het wel, vandaar mijn reactie. Als je het niet zo bedoelt, moet je het niet zo opschrijven hè. Als de TS het nu leest, gaat hij dit misschien zijn vriendin voor de voeten gooien, en daar heeft niemand iets aan.

Wat vreselijk allemaal. Sommige mensen verwerken dit soort dingen door er meteen over te praten en gezelschap op te zoeken. Anderen trekken zich liever terug om er over na te denken. Beide manieren zijn oké. Laat je vriendin weten dat je er voor haar bent, maar geef haar de ruimte om dit op haar manier te verwerken. Misschien kun je zelf in de tussentijd het gezelschap van vrienden opzoeken, als jij juist wel behoefte aan praten hebt.

Het gaat er nu niet echt om wat erger is, maar ik vind het enorm vervelend dat ze niets van haar laat weten. Het is nu al enkele dagen geleden dat ik nog maar iets van haar gehoord heb. Ik heb nu ook wat tijd op me te focussen op andere dingen. Ik reken er toch wel op dat ze ieder moment terug contact zal leggen. Want ik zit er toch wel mee. Deze zaterdag is de begrafenis van die jongen, dus misschien kan ik daarna een berichtje of telefoontje verwachten.

Ik bedoelde natuurlijk niet van, dat van jou is erger dus ze moet naar jou toe gaan. (Sorry als het wel zo overkwam :$)

Maar iedereen verwerkt het op zijn/haar eigen manier. De een want sneller dan de andere. Probeer er misschien voorzichtig naar te vragen, praten helpt echt!

Je komt nogal egocentrisch over. Zij heeft met verlies te maken en het enige waar je het over hebt is dat je even geen contact hebt. Waarom mag ze niet op haar manier rouwen? Steun haar in plaats van zo bezitterig te doen. Laat haar weten dat je er voor haar bent en laat haar rouwen.

Ze heeft me een bericht gestuurd om te komen, het is dan een leuke avond geworden. Maar ik heb het gevoel dat ze me niet wil. Ze toont me altijd foto's van andere jongens en als ik iets positiefs zeg, ziet ze er altijd het negatieve van in. Soms denk ik dat ze me niet graag ziet. Ze zegt dat ze haar examen goed heeft gekunnen en ik zei dat ze nog even moest doorbijten voor de examens en dat we elkaar dan eindelijk nog eens kunnen terug zien. En dan doet ze terug kort tegen mij. Kan iemand helpen?

Ik zou met haar praten en vragen of haar verder nog iets anders dwars zit, en gecondoleerd.

Beste Mighty,

Ten eerste heel erg gecondoleerd, goed van je dat je het durft te zeggen. Ik leef met je mee en ik denk wij allen. Wat je vriendin betreft, het voelt erg rot voor jou en ik heb meer met jou te doen als met haar, zo verre ik het kan opmaken uit jou verhaal. Jij hebt het al zwaar je bent je vader verloren. Jij hebt ook steun en liefde nodig, krijg je die wel genoeg van anderen om je heen? Je vriendin hoort er voor jou te zijn maar die laat jou gewoon helemaal links liggen. Beste wat jij kunt doen is met haar gaan praten van goh wat is dit nou? Ik snap dat je er erg mee zit maar je bent er helemaal niet voor mij dus wat wil je nog met deze relatie? Kun je dat zeggen. Maar als ik heel eerlijk moet zijn, net pas een week. Je kunt nog bij haar weg gaan en dat is ook wat ik zou doen ook. Een buitenstaander zoals ik zou jou nog meer steun geven als je huidige vriendin, dat kan echt niet en dan is deze relatie ook gegrond op helemaal niets. Je moet naar je hart luisteren, maar als ze door haar eigen tegenslag haar liefde niet kan steunen? Dan zal ze dat nooit kunnen. Ten slotte moet je wel doen wat je zelf wilt, naar je verstand luisteren en naar je hart luisteren. Maar het is wel wat ik had gedaan, die vriend van haar kan misschien zijn neergestoken, maar door haar acties steekt ze nu ook een mes in jou rug. Dat moet je niet over je heen laten lopen.

Weer een lange tijd niets van haar gehoord of gezien. Ik stuurde haar een bericht om te vragen hoe het met haar was, natuurlijk nog steeds niets teruggekregen. Het laatste wat ik van haar hoorde was een facebookbericht waar ze vertelde dat ze 'bevroren' was en haar oude ik wilde zijn. Ik word haar afstandelijk gedrag stilaan beu. Alles komt van mijn kant.

Gisterenavond heeft ze gezegd dat ze een pauze nodig heeft, onze relatie stopt dus tijdelijk. Ik weet niet echt hoe ik me nu moet voelen. Ik hoop dat ze er snel overheen raakt, want die jongen heeft al met honderden meisjes een relatie gehad. Ik geloof er niet in dat hij ze ooit echt graag gezien heeft. Maar zij natuurlijk wel.

Pauzes bestaan niet, je kunt er beter van uit gaan dat het over is...

Move on, kerel. Ga feesten met vrienden, en op vrouwenjacht. Blijven hangen bij iemand die niet fatsoenlijk in staat is te communiceren, is tijdverspilling.