Met de Hand gevormd door anderen...
 

Hi, Ik heb al vaker mijn verhaal gedaan maar voor de mensen die dit nog niet hadden gelezen staat die helemaal onder aan het bericht.
Ik zal even vertellen hoe ik mijn wereld zie en die van anderen,
In het begin van mijn schoolcarriere werd ik al afgestempeld door andere mensen: lelijk,raar,nerd etc je kan het zo gek niet bedenken het is tegen mij gezegt, dit heeft in totaal 4,5 jaar geduurd en deze gebeurtenis heeft er enorm op in gehakt van depressie tot zelfmoordneigingen, Zoiets is onbeschrijfelijk en heeft er voor gezorgt dat mijn karakter, mijn leven en mijn meningen gevormd zijn door anderen, waar ik vroeger met een enorme glimlach altijd zat en echt een stuiterbal eerste klas was ben ik nu ontzettend neutraal en rustig.
Door alle gebeurtenissen ga je anders denken over jezelf en jezelf de vraag stellen ben ik goed genoeg voor anderen...
Hierdoor ben ik anders gewerden, veranderd met nog steeds altijd dat knagende gevoel, ben ik goed genoeg voor deze wereld, voor alle mensen die ik ken?

Als ik in mijn vriendengroep kijk zie ik precies hetzelfde, de mensen die van de oude mij hielden zijn weg,..
De mensen die bij mij zijn gebleven zijn enorm speciaal en belangrijk, ze steunen mij wanneer ik het nodig heb en andersom.
Maar...
Ook de meeste van hun zijn hetzelfde als ik, Gevormd door meningen,opmerkingen en woorden van anderen...
Sommigen hebben er nu nog last van onzekerheid,sociale problemen noem het maar op...

Dus nu mijn vraag aan jullie: Hoe zien jullie jezelf, ben je wel jezelf of ben jij door anderen gevormd
Kun je je gewoon als jezelf gedragen of moet je je constant aanpassen naar iemand anders hun mening om erbij te horen...

Groetjes
Frank

Verhaal: Ik ben op de basischool vroeger gepest van groep 3 tot half groep 7 en dit heeft aardig wat inpact gehad op mijn leven, ik verlachte alle opmerking en dit heeft geresulteerd in depressiviteit en zelfmoordneigingen (waar ik gelukkig door goede familie en inmiddels geweldige vriend(en)(innen) over heen ben.

Nu zit ik dan in een fase waar ik dus zelf niet meer echt uit kom en dat is mijn geaardheid ik twijfel er inmiddels een jaar over en ik denk eerlijk gezegt dat ik de Bi kan opga maar hier later in een topic meer over

Ik ben mezelf maar uiteraard is dat tevens door anderen gevormd, het is niet alsof ik me kan afsluiten van alle invloeden. Ik pas mijn gedrag niet aan om er bij te horen, maar bijvoorbeeld op mijn werk gedraag ik me een stuk gematigder dan ik echt ben. Dat vind ik ook niet erg en logisch.
Toen ik zo oud as als jou, was ik ook een nerd (ben ik nog steeds), maar ik heb het geluk dat ik sporten leuk vind en er altijd wel redelijk goed in ben geweest, er normaal uitzie etc. Het nerdzijn werd eigenlijk altijd wel geaccepteerd, is nooit een hindernis geweest, voor mijn gevoel omdat ik op andere vlakken wel mainstream was en assertief en zo.
Ik herken me kortom niet echt in je situatie, dus echt advies geven kan ik niet, maar ook voor jou geldt dat ik verwacht dat het met de jaren allemaal minder wordt. Nu voelt het voor jou blijkbaar nog heel belangrijk om te zorgen dat je ergens bij hoort. Naarmate je ouder en volwassener wordt, zul je merken dat je vanzelf wel ergens bij hoort zonder dat je je daarvoor anders hoeft te gedragen. Moet erg vermoeiend zijn om steeds de schijn op te houden. Maak je niet druk, komt goed (y)

Vanzelfsprekend ben ik mezelf en ben ik door anderen gevormd. En iedereen past zich in meer of mindere mate aan aan anderen.

Maar dat is grotendeels acteerwerk, natuurlijk. De realiteit is gewoon dat ik sterk superieur ben en het vooral handig is om andere mensen in de waan te laten dat zij ook enige relevantie hebben.

Ik zie mezelf als een neutrale jongen, niet bijzonder aanwezig maar ook niet helemaal op de achtergrond. En ja, tuurlijk ben je door anderen gevormd. Als de mode nog steeds jaren 80 was, liepen we nog steeds zo erbij. En nee, ik pas me echt niet constant aan, als zij me niet aardig vinden omdat ik andere interesses heb(wielrennen, grote fan, en op mijn leeftijd en school zijn er weinig fans ervan) heb ik daar scheit aan. Dan praat je niet tegen me, ik maak wel andere vrienden.

Bedankt voor jullie reacties als ik zo iedereen verhalen lees zie ik dat iedereen er wel iets van heeft
Veel mensen passen zich dus aan aan andere mensen.

Sebastiaan ik met het volledig eens met je mening maar, sommige mensen zijn in z'n hoekje gewerkt dat ze dat niet meer kunnen ze zijn meestal te beschadigd om soms nog in een normale omgeving te kunnen reageren op mensen als je begrijpt wat ik bedoel

Mvg
Frank

Ik snap je, alleen dat ligt altijd nog aan jezelf. Je moet gewoon scheit hebben aan de rest en doen wat jij leuk vind.

Daar ben ik al een aantal maanden mee bezig maar door al die shit waar ik door heen ben gegaan is commentaar van anderen niet makkelijk voor mij, ik stotter in dat soort situaties en woord rood dus al bij al ik moet echt beginnen bij het beginpunt van al dit ben ik bang

Groetjes
Frank

Natuurlijk ben je door anderen gevormd, maar dat zegt niet dat anderen jou zomaar naar eigen inzicht kunnen 'vervormen'. Lees je eigen schrijven eens door - je zegt heel vaak 'je' waar je 'ik' bedoelt. Dit bijvoorbeeld:

Alsof je wil zeggen dat dit een soort algemene wetmatigheid is, waar je niks aan kan doen. Maar hé, je was er zelf bij, hoor, toen je jezelf die vraag stelde. Op zich kan het wel getriggerd zijn door dat gepest en dat is heel naar voor je, maar iedereen stelt zichzelf die vraag wel eens. Dat jij er problemen door kreeg, is kut, maar dat ligt niet alleen aan die anderen, dat ligt net zo goed aan jezelf. Er zijn zoveel mensen die door andere mensen werden uitgescholden, maar ze werden niet allemaal depressief. Dus zo gevormd door anderen ben je uiteindelijk niet.

Of dit soort opmerkingen:

Nu leg je weer de verantwoordelijkheid voor jouw problemen bij iets anders. Het is nooit jouw schuld, het is gewoon omdat iedereen jou heeft uitgescholden, jij bent zo gemaakt en buuuhuuuu. Dat is een nogal vervelende eigenschap, omdat het je verhindert om te kijken naar wat je zelf eigenlijk aan je problemen kan doen. Jij kan nooit de wereld zo veranderen dat niemand meer rot tegen je doet, of je uitscheldt, maar je kan wel je leven en je mindset zo veranderen dat je ermee om kan gaan zonder depressief te worden. Dat is niet altijd makkelijk, maar je kan het wel leren. Dus ga dat maar snel leren, het maakt het leven een stuk leuker. (Y) Het maakt jou ook een leuker persoon om mee om te gaan, en dat kan er zélfs voor zorgen dat ze je minder gaan uitschelden.

Bedankt voor je reactie Etmakas, Zo als ook vaker gezegt ik ben bezig met het leren veranderen een en mindset toe te passen mede door een psychologe mede door hulp van school etc etc.
Dit kost tijd maar het was vooral de bedoeling van dit topic om ook te kijken hoe andere mensen er over denken als zei zich naar hun zelf kijken

Mvg
Frank