Onzeker over relatie
 

Hallo,

Ik heb bijna 4 maanden een vriendin. Ik hou echt heel veel van haar en kan me echt geen leven zonder haar meer voorstellen.
Maar waar ik mee zit is dat ik haar maar eens per week, soms nog niet eens zie, terwijl ze op een uurtje afstand fietsen woont. Voor mij persoonlijk is dit echt te weinig.
Ook zie ik haar alleen als ik vraag om af te spreken, anders komt het er echt niet van. Dit ging echter al vanaf begin af aan zo, je zou denken dat ze me niet leuk zou vinden of zo maar anders was ze natuurlijk geen relatie met me begonnen. Ze is gewoon niet zo van het initiatief nemen en verwacht dat ik dat wel doe.
In het begin zag ik haar wel 2, 3x per week en dat was goed. Ik miste haar wel als ik niet bij haar was, maar om haar 2-3x per week te zien vond ik prima zo.

Nu wordt dat dus steeds minder, en ik vind het klote dat als ik zeg 'we zien elkaar echt te weinig' ze hier niet echt op in gaat behalve een kort 'ja klopt' of iets in die context.
Ik heb vandaag m'n gevoelens uitgesproken, gezegd dat ik het gevoel heb dat ze me niet mist en dat ik ook het gevoel heb dat als ik niet zou vragen om af te kunnen spreken dat ik haar zo een maand niet zou zien. En dat ik het jammer vind dat er 9/10x anderen bij zijn als ik met haar afspreek.

Ook op seksueel gebied is het een stuk rustiger dan in mijn vorige relaties. Gewoon veel minder vaak. Dit hoeft natuurlijk niet iets te zijn wat een relatie per se slecht maakt, maar het valt me wel op. Waarom het zo is zou ik echt niet weten, het is gewoon anders bij haar, terwijl mijn gevoelens wel veel sterker zijn en ik nu gewoon echt voor het eerst echt verliefd ben, hoewel het verliefde steeds minder wordt en het 'houden van' sterker.

Ik confronteerde haar met mijn gevoelens, en ze zei dat ze me snapte en dat ze er gewoon niet meer zo aan denkt. Wel aan mij, maar niet aan het afspreken. Ik snap haar niet helemaal, maar goed. Ze zegt dat ze me nog steeds leuk vindt en heel veel van me houdt, maar dat ze denkt dat ze me niet kan geven wat een goede vriendin 'hoort' (dit is voor iedereen anders natuurlijk) te geven. Maar als ik met haar ben merk ik echt dat ze heel veel van me houdt en op die momenten is alles ook perfect en zijn we allebei echt gelukkig.

Ik weet nu echter echt niet wat ik moet doen... Het maakt me erg onzeker, maar ik wil het echt niet uitmaken en ik kan echt niet zonder haar. Wat ik wel moet doen? Dat zou ik echt niet weten en daarom open ik dit topic.

Ik snap dat je hier erg onzeker van raakt.
Misschien heeft ze het wel heel erg druk?

Mag ik vragen hoe oud jullie zijn?

Ze heeft het ook druk, maar ze heeft ook zat momenten dat ze wel kan. Ook al is het maar voor een uurtje of twee uurtjes, het is toch weer even dat samen zijn.

Ik ben 18 en zij is (net een week) 16.

Ze zegt ook dat ze bang is dat ze vreemd gaat en steeds vaker de behoefte heeft om met een andere jongen te zoenen met uitgaan bijvoorbeeld, maar dat als dat zou gebeuren het echt niet bewust is en dat ze op die momenten dat ze de behoefte heeft ook aan mij denkt en dat ze van me houdt.
Imo is het echt niet goed om die behoefte te hebben als je in een relatie zit, maar zij geeft aan dat ze heel anders in dat soort dingen staat dan ik.
Ook geeft ze aan dat ze denkt dat onze relatie niet lang stand houdt terwijl ze wel van me houdt, en daarna geeft ze aan dat ze me echt niet kwijt wil en zich niet eens kan voorstellen hoe het is zonder mij.

Ik twijfel ook wel vaker de laatste tijd of het niet beter is om het uit te maken, maar ik hou ook gewoon heel veel van haar en de gedachte om zonder haar verder te moeten doet me al pijn.

Ik heb het hier net met haar over gehad, en we denken allebei dat als het uitgaat we binnen no time weer bij elkaar zijn en dat het dan echt een knipperlicht relatie gaat worden.

Ik weet gewoon echt even niet meer wat ik hier nou precies mee aan moet. Ik wil het niet uitmaken, ik kan het niet uitmaken en ik kan niet zonder haar, maar ik wil ook niet in deze onzekerheid verder.

Uitmaken, geen contact meer hebben, lees nou eens zelf wat je allemaal typt man.

Het is geen kwestie van OF ze vreemdgaat maar van WANNEER ze vreemd gaat. Wat ze nu doet, is al afstand van je nemen, zodat het voor haar makkelijker wordt.
Dus luister naar Ertur, en dump haar.

Ik kan het niet beter verwoorden dan dit.

Ik weet dat ik het uit zou moeten maken, maar ik kan gewoon echt niet zonder haar. Ze heeft veel te veel voor me gedaan in die korte tijd en ze betekent té veel voor me... Ze gaf zelf aan dat ze zich vooral de laatste tijd steeds meer aangetrokken voelt tot andere jongens omdat we elkaar zo weinig zien, ik wil eerst proberen om daar verandering in te laten komen en te kijken hoe het dan gaat lopen. Als het dan echt niet beter gaat... tja, dan zit er niks anders op.

Bespaar jezelf in hemelsnaam het getrek aan deze relatie. Prima dat ze veel voor je gedaan heeft, maar nu kost ze je alleen maar energie, geeft ze aan dat ze zich tot anderen aangetrokken voelt als ze je niet zien én toont ze geen initiatieven om je te zien.

Niet zonder haar kunnen is een zwaktebod van jou en voor haar lekker makkelijk zodat ze iemand heeft om op terug te kunnen vallen omdat je toch niet weg zal gaan bij haar.

Het is óf jezelf elke dag maar weer pijn doen en in die onzekerheid zitten, en te wachten tot ze een keer vreemdgaat, wat je nog meer pijn en onzekerheid bezorgd of je maakt het uit. Zal niet gemakkelijk zijn maar je bent nog jong.

Tuurlijk wel.

Wees blij dat jullie niet bij elkaar in de buurt wonen.

[QUOTE=Different;33615576]Ik weet dat ik het uit zou moeten maken, maar ik kan gewoon echt niet zonder haar. .[/QUOTE\]

Begrijpelijke gedachte. Iedereen denkt zo, maar in de praktijk valt het best mee als je het los laat.

Het probleem is. Is waarschijnlijk dat jij meer van haar houdt dan zij van jou. Ze houdt wel van je dat kan ik uit je context concluderen, maar als ze echt zoveel van je hield als jij van haar zou ze zich alleen focussen op jou en niet eens kijken naar andere jongens.