Woede door gedrag anderen.
 

Beste mensen,

Ik ben aan de buitenkant een rustig en aardig persoon, maar vanbinnen gebeurt het nog wel eens dat ik echt zo ongelooflijk boos word om dingen, niet normaal.

Klein voorbeeld: Mijn zusje (van 18, bijna 19), vind het irritant als ik commentaar geef op het feit dat ze als lunch wel eens vaker gewoon aardappels en dingen maakt, terwijl dat toch meestal word gekocht als avondeten. In plaats van een normaal antwoord krijg ik dan scheldwoorden en de "Y.O.L.O." mentaliteit naar mijn hoofd van dat ze zelf wel weet wat ze eet en wat ze doet etc.
Hier word ik al erg chagrijnig door, aangezien onze moeder al niet veel geld heeft, en ze kan gewoon brood eten 's middags.

Dan loop ik naar boven, expres de deur net open laten, zij roept dat de deur niet dicht en ik zeg heel sarcastisch: "Ik maak zelf wel uit of ik de deur dicht doe of niet".

Dan krijg ik echt heel sarcastisch gelach en natuurlijk van, eehh wie is er nu onvolwassen hè, naar mijn hoofd.

Wat mij dus zo ongelooflijk kwaad maakt, niet alleen voor dit, maar het is een goed voorbeeld, is het feit dat sommige mensen zomaar dit soort dingen doen, maar als je het terugdoet dan ben jij opeens diegene die onvolwassen, irritant en stom is.

Hoe ga ik om met deze woede want ik word echt gek van dit soort gedrag.

Niet zo kinderachtig alles proberen te spiegelen van je zus. In plaats van het goede voorbeeld geven en je schouders ophalen motiveer je haar alleen maar om nog verder te gaan.

Verder vind ik dat in bovenstaande voorbeeld jij je minder netjes gedraagt dan je zus. Laat haar lekker aardappelen maken, wat heb jij ermee te maken?

Relativeren, relativeren.

Ik spiegel niet ALLES. Ik deed nu dan 1 keer wat zij deed om te kijken of ze zou zien hoe irritant het eigenlijk is hoe ze zich gedraagt, maar daar is ze blijkbaar te dom voor.
Ik geef al jaren het goede voorbeeld van hoe je in een huishouden je moet gedragen, dat is al door allebei onze ouders duidelijk gemaakt. Helaas wordt hier ook niks van opgepikt.

En wat ik ermee te maken heb is het volgende: Onze moeder heeft al niet veel geld, zij heeft geen werk en wacht liever i.p.v. er zelf achteraan gaan en ik werk wel, maar ik moet geld geven aan mijn moeder voor o.a. boodschappen à 80 euro per maand, dat is mijn bijdrage.

Aardappels en dat soort dingen zijn voor het avondeten, niet voor tussen de middag. Dan eet je maar brood zoals een normaal iemand. Vooral niet als je niet eens het geld hebt om het zelf te betalen, of het fatsoen om het te vragen. Het zijn namelijk niet haar spullen.

In dat geval lekker op jezelf gaan wonen, dan hoef je met niemand rekening te houden.

En jij denkt dat ik die optie niet heb bekeken?

Ik heb al eens op mezelf gewoon en dat was heerlijk, maar helaas moest ik door omstandigheden terug.

Ik zou al op mezelf zijn gaan wonen als ik het geld ervoor had, maar helaas. Ik wil nog studeren dus ik kan al het geld wel gebruiken.

Het probleem ligt niet bij de anderen. Lekker gemakkelijk, extern oorzaken zoeken hè! (y)

Verklaar je nader

Ik heb geen idee welke opties je hebt bekeken gezien je die nog nergens genoemd hebt.
In dat geval ermee leren omgaan dat andere mensen vervelend kunnen zijn en flink sparen om alsnog op jezelf te gaan wonen met de tijd. En misschien kan je proberen je zus de situatie uit te leggen.

Je zegt dat de woede komt door het gedrag van anderen maar in de voorbeelden die je noemt lok jij dat gedrag uit of stoor je je aan dingen waar je je niet aan hoeft te storen. Relativeren kun je leren. Grofweg wat reverend zegt dus.

Lekker je schouders ophalen en je niet zo druk maken.

Aardappelen zijn spotgoedkoop. Verder stel je je aan.