Relatie met een jonger meisje
 

Hoi allemaal,

Ik ben 16 jaar oud en heb een relatie met een meisje van 13 jaar. Ik ben super verliefd en wil haar niet meer kwijt, en zover ik dit weet is dit andersom ook zo.
Wij hebben nu al 3 maanden, mijn ouders weten ervan, alleen haar ouders niet. Als we afspreken liegt ze altijd dat ze bij een vriendin is. Deze leugen kan ze niet te vaak gebruiken anders valt het op (ze sprak eerst heel weinig af) dus zie ik haar vrij weinig. Haar ouders zijn bang dat ik seks (of iets in die richting (denk aan naaktfoto's)) met haar wil (haar ex heeft dit ook geprobeerd). Maar als ik dus een ding niet wil is met haar seks. Eigenlijk intresseert het me niks hoe zij er naakt uitziet of wat haar cupmaat is, wat me wel intresseert is wat ze denk en wat ze voelt. Zij weet dit en geloofd me... alleen haar ouders...

Ik wil eigenlijk naar die ouders toe gaan en hun de hele situatie eerlijk uitleggen. Alleen zij wil dit niet, zij is bang dat der ouders boos worden omdat ze loog en dat ze het allemaal maar niks vinden.
Haar plan is om rustig aan het te vertellen, eerst naar der ouders toe gaan dat ze iemand heeft leren kennen en eigenlijk helemaal opnieuw beginnen. Dit is een redelijk goed plan, maar doet ze er heel weinig aan. Drie weken geleden was de eerste en ook meteen de laatste keer dat ze wat tegen der ouders heeft gezegd. Dit plan lijkt mij niet helemaal geschikt omdat je weer liegt en er totaal geen tempo in zit.

Nu weet ik niet hoe ik verder moet... omdat ik haar vrij weinig zie kunnen we dit niet in het echt uitpraten en doen we het veel via WhatsApp, maar dat is ook vrij moeilijk.

Nu zou ik graag van jou willen weten hoe jij dit zou oplossen. Welk plan lijkt jou het beste? Wat zou jij doen?

Alvast bedankt ;)

ah dit komt me bekent voor. Bij was mij was het ook zo'n soort situatie.
Maar het beste is gewoon naar haar ouders stappen en open zijn. Ze moeten het toch een keer weten en je kan moeilijk 3 jaar wachten tot ze 16 is of 18.
Praat met haar desnoods over je plan, maar maak wel duidelijk dat hoe belangrijk het is als haar ouders het weten.

Wolfclan, bedankt voor je reactie!

Ik heb haar echt vaak duidelijk gemaakt dat naar haar ouders gaan inderdaad het beste is. Zij weet dat ik het graag wil doen, ze weet wat ik wil zeggen, maar ze is er nog steeds bang voor :(

Beste is dan om samen te gaan. Of laat haar een paar dagen eerder tegen haar ouders zeggen van goh ik heb een jongen ontmoet en hij is erg leuk...

Dan heb je een idee hoe ze er op reageren...en dan kun jij ze vertellen dat je nog geen seks etc wil. En dat ze in goede handen is bij jou

Die angst moet ze echt overwinnen. Al is het begrijpelijk in haar situatie, maar ze moet ook aan jou denken.
Als zij hoe anders ze het ook wilt de situatie zo houdt, moet je toch kiezen. Want als haar ouders het weten en je mag haar niet meer zien is het uit. Maar als het zo gaat zoals nu houden jullie het maar 1 jaar vol. Of haar ouders komen er toch achter of één van de twee maakt het uit of vertelt alles.

Dus denk goed na hoe het kan verlopen en wat voor jou het beste is. Natuurlijk moet je in een relatie goed alles bespreken, maar op dit moment komt er zo niet veel van terecht.


Verder wat bierkoning zegt.

Bierkoning; ook bedankt voor jouw reactie. Samen gaan heb ik ook voorgesteld. Ook hier ziet ze tegenop. Ze is heel bang dat haar ouders het niks vinden en dat de relatie uit moet en dat ze haar niet meer vertrouwen.

Wolfclan; bedankt voor je tip! ik ga er absoluut over nadenken wat het beste is. Ik heb dit al heel lang gedaan en blijf er bij dat alles vertellen het beste is

Succes ieder geval.

Ja, dat lijkt me een strak plan, met de ouders van een meisje bediscussiëren of je al dan niet seks met haar gaat hebben.

Dankjewel! Dat ga ik zeker nodig hebben

@Schrödinger; bedankt voor je reactie. Van mijn en haar kant is duidelijk dat er geen seks komt. Dat hebben we eigenlijk afgesproken en dat blijft zo. Alleen dat weten haar ouders niet en als ze het weten is de vraag of ze me vertrouwen.

Mijn eigen ouders weten het wel en vertrouwen me. Ik kan allereerst die belofte met haar niet breken, en ik zou mijn eigen ouders niet graag onder ogen willen komen als ik die belofte zou breken. Alleen haar ouders daarvan overtuigen is het probleem.

Dit is moelijk, hoor. Op de ene kant zou ze moeten kunnen beslissen hoe ze ermee omgaat omdat het wel haar ouders zijn, maar op de andere kant is het duidelijk dat ze bang voor hun reactie is en dat het niet verkeerd zou zijn als je actief probeert om dit probleem op te lossen.

Het lijkt me een best goed idee als je eens tegen haar ouders gaat praten, maar je moet er ook voor klaar zijn dat ze misschien helemaal tegen jullie relatie zullen zijn – vooral in het begin. Ze is hun klein meisje en ze willen haar natuurlijk beschermen. (Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat de ouders haar voor jou echt moeten beschermen, maar ik denk dat is hun waarschijnlijkste reactie.)

@surnos; bedankt voor je reactie. Ik begrijp volkomen als haar ouders haar willen beschermen en gelukkig ook maar. Tegenwoordig is seks snel gebeurd en een naaktfoto zo verstuurd.

Doordat zij weet hoe haar ouders reageren twijfel ik ook aan wat ik moet doen. Ik wil graag met die ouders praten, maar zij is er echt super bang voor en waarschijnlijk niet zonder reden.

Het is blijkbaar dat je gewoon de juiste dingen wilt doen en echt om dat meisje geeft – ik wens je veel succes. Dit is een vrij ingewikkelde situatie.

Tegen de ouders praten is zeker de betere optie. Anders komen ze er na een tijde achter en het lijkt dan alsof jullie iets groots verbergen of zo. Maar volgens mij is het ook niet nuttig om je vriendin gewoon te dwingen het haar ouders te vertellen. Het beste is dus misschien om even te wachten en je vriendin de tijd te laten om er nog over na te denken.

@surnos; mijn vriendin overtuigen is heel moeilijk. Ik heb haar dit idee vorige week verteld en met haar afgesproken dat ze me het vandaag zou vertellen wat ze wil. Ze zei vandaag tegen me dat ze het super moeilijk vind en er eigenlijk helemaal niet mee eens is. Ik heb ook al voorgesteld om het zonder haar tegen haar ouders te zeggen. Ook dat vind ze niet goed. Ik heb geen idee meer hoe ik haar kan overtuigen :(

Iedereen bedankt voor zijn/haar snelle en goede tips!!

Ik zou graag jullie mening willen weten over het volgende:
Vandaag is een goede dag voor mij om alleen naar de ouders van mijn vriendin te gaan em de situatie uit te leggen. Aangezien mijn vriendin dit niet wilt, maar dit is wel het beste, kan ik het doen zonder het haar te vertellen. Dus ik zou morgen vanuit school naar haar ouders gaan (ik ben anderhalf uur eerder uit), haar ouders de situatie uitleggen.... er zijn dan twee mogelijke uitkomsten
1) Ze vinden het goed en alles eindigt zoals in sprookjes
2) Ze zijn ertegen en de relatie moet uit....

Wat denken jullie?

Lijkt mij een slecht plan. Ik verwacht namelijk meer optie 3) ongeacht wat haar ouders ervan vinden, wordt je vriendin woedend op je omdat je achter haar rug om iets hebt gedaan waarvan ze heel duidelijk in meerdere gesprekken heeft aangegeven dat ze niet wil dat je dat doet.
Je zegt dat je niets met haar wil doen waar zij niet aan toe is. Maar in deze situatie haar "nee" negeren laat juist niét zien dat je haar grenzen respecteert.

Wat Sarah zegt inderdaad!

Je kunt wel proberen met je vriendin een deadline te stellen. Bijvoorbeeld drie weken o.i.d. Tot die tijd mag zij jou introduceren op haar manier, als de deadline verstreken is en ze heeft het nog niet verteld, dan mag het op jouw manier.

Dankjewel voor jullie reacties.

Ik heb met haar een deadline gezet en die was gisteren. Persoonlijk denk ik dat dit beste manier is, zo weet ze er niks van en kan ze zich ook geen zorgen maken. Uitkomst 3 is inderdaad ook mogelijk, maar zoals mensen al eerder hebben gezegd, dit houd je niet lang vol.

nou:
Ik begrijp het lastige van je situatie heus wel maar iets doen wat je vriendin heel duidelijk heeft aangegeven dat ze niet wilt, achter haar rug om, is niet iets dat bevorderlijk is voor de kwaliteit van je relatie.

Je zou de conclusie kunnen trekken dat ze te jong is. Niet in jaren, maar gewoon in ontwikkeling. Als ze hier niet met haar ouders over durft te praten en ook niet met andere oplossingen komt, is dat een duidelijk teken dat ze hier misschien gewoon nog niet aan toe is.

Wil je haar niet nog wat tijd geven? Als ik je niet verkeerd begreep hebben jullie pas voor twee weken erover begonnen te praten om het tegen haar ouders te zeggen. Het lijkt me dat ze meer tijd nodig heeft om aan het idee te wennen.

Iedereen zeer bedankt voor zijn/haar reacties!!

Ik heb besloten om vandaag toch naar haar ouders te gaan. Dit was best bijzonder aangezien mijn vriendin dit niet wist.

Zeer gespannen ben ik naar haar moeder toe gegaan. Zij was eerst niet thuis, maar ik heb op haar gewacht totdat ze thuis kwam. Toen heb ik me voorgesteld en haar overvallen. We hebben toen samen lang gepraat en zij was zeer blij dat ik naar haar toe kwam, maar ze vond het wel jammer dat mijn vriendin (of ik) niet eerder waren gekomen. Dit was best gezellig en ik heb haar leren kennen en andersom ook ;)

Daarna heb ik buiten op mijn vriendin gewacht. Toen ze me zag was ze niet erg blij (begrijpelijk), maar nadat ik haar vertelde dat haar moeder eigenlijk best blij was draaide ze een beetje bij. Mijn vriendin en ik hebben toen nog samen met haar moeder gepraat. Ook dat verliep redelijk goed.
Hierna kregen we even wat tijd voor ons zelf, kon ik haar kamer zien etc. Totdat haar vader thuis kwam en de familie ging eten. Ik werd uitgenodigd om mee te eten, maar aangezien mijn moeder thuis had gekookt at ik niet mee. Haar vader heb ik leren kennen en ook hij was zeer blij dat we eerlijk waren geweest. Samen met haar ouders was duidelijk dat veel kan, zolang we eerlijk zijn en alles met respect gaat.

Uiteindelijk is het allemaal zeer goed verlopen!!

Nou fijn in ieder geval!

Gelukkig is het allemaal goed verlopen!

Het is helemaal niet goed verlopen, maar goed, daar kom je later nog wel achter.

En wat bedoel je daarmee?

Je wist heel goed dat ze niet wilde dat je achter haar rug om met haar ouders ging spreken, dat heeft ze duidelijk aangegeven, en toch heb je het gedaan, zonder haar hierover in te lichten. Ze kan zich nu terecht gaan afvragen bij alles waar jullie het niet over eens zijn, of je niet stiekem achter haar rug om toch gaat doen wat jouw mening/idee is. Het is gewoon geen stabiele basis voor een relatie.

Ik hoop voor je dat het allemaal wel losloopt, iedereen maakt wel eens fouten natuurlijk.

Waarom wil je eigenlijk geen seks met haar? Als het goed is ben je een puber tsjokvol hormonen :o

Jaa daar heb je gelijk. Ik heb haar inderdaad met opzet niet ingelicht om te voorkomen dat ze al zou gaan stressen op school, zonder dat dat nodig was geweest. Ze weet dat, maar het blijft een moeilijke keuze.

Ik wil geen seks met haar om meerdere redenen:
- zij is 13 en dat is geen 'normale' leeftijd voor seks;
- zij is er nog niet klaar voor en dat respecteer ik;

Daarnaast wil ik het gewoon ook niet. Ik heb er geen behoefte aan.

Beetje vuil van je om op deze manier haar wensen te omzeilen.

Klopt, maar zij heeft een kans gehad om haar plan uit te voeren, hier zat totaal geen snelheid in en heeft zelfs 3 weken stil gestaan.... hoe langer je wacht hoe groter het wordt...

Tja, en als jij over een paar jaar wel seks wil, maar zij er nog steeds niet aan toe is. Ga je dan met haar afspreken dat ze eraan moet werken dat ze ook seks wil, en als daar niet genoeg snelheid in zit doe jij het wel eventjes zonder dat ze het wil? Dat is een extreem voorbeeld natuurlijk, maar wel relevant voor deze thread. Je bedoelt het vast niet zo, maar je toont in deze situatie geen enkel respect of begrip voor haar wensen en haar grenzen, en loopt nu alleen maar excuses te verzinnen voor waarom je over haar grenzen gegaan bent zonder enige bereidheid om te beseffen dat je dat misschien anders had moeten doen. Hoe kan ze dan verwachten dat je dat in een andere situatie anders zou doen?

Als ik al je berichten zo lees, heb ik een beeld gevormd van een respectvolle, liefhebbende vriend die dol is op zn vriendin en haar graag zijn wereld laat overspoelen.
Dit is echter totaal in tegenstrijd met je actie! Het is nu dan wel goed afgelopen, maar de volgende keer dat je vriendin aangeeft dat ze iets niet wil en jij haar iets belooft, denk ik niet dat ze je nog gaat vertrouwen. Ik zou in ieder geval elke belofte wantrouwen, want je zo vroeg in een relatie niet aan je woord houden zet wel een beetje de toon voor de rest van de relatie ...

Ik ben van mening dat het onzinnig is om te zeggen dat ik geen enkel respect of begrip heb getoont voor haar grenzen en wensen. Maar dat zijn jouw woorden en daar ga ik niet over.

Zij en ik hadden samen een plan gemaakt om het haar ouders geleidelijk aan te vertellen. Dit plan was alsvolgt:
Zij zou meerdere malen per week (2 a 3 keer) naar haar ouders toegaan en zeggen dat ze een iets oudere jongen had ontmoet bij de kluisjes. Uiteindelijk moest dit dan worden uitgebreid etc. Ik ben het nooit helemaal eens geweest met dit plan, aangezien het een leugen is en het veel te lang duurde. Zij heeft 1x in 3 weken wat gezegd tegen haar ouders. Dat plan schoot dus niet op.

Ik heb haar, voor en tijdens haar plan, heel lang niet gezien. Er waren simpelweg niet voldoende smoezen om tegen haar ouders te vertellen. Dat bij elkaar samen heeft ervoor gezorgd dat ik toch mijn plan heb gedaan.

Ik heb mijn probleem hier ook neergezet om van andere mensen andere plannen te horen. Helaas is dit nauwelijks gebeurt.

En inderdaad, ik zit ook met de gedachte dat ze me niet meer vertrouwt een volgende keer. Aan mij is dat om dat vertrouwen te herstellen en dat ga ik ook zeker doen. Achteraf gezien heb ik er vanuit dat oogpunt ook spijt van, maar ik had geen andere oplossing kunnen bedenken. Helaas.

Daarnaast zou zij ook totaal anders kunnen denken, afgezien van het feit dat het terecht is dat ze me niet vertrouwt, zou ze ook kunnen denken 'wow, een jongen die naar mijn ouders toe gaat zonder ze te kennen, alles uitlegt etc. zo'n jongen heeft wel erg veel over voor me'. Ik kan me niet voorstellen dat veel andere mensen dat zouden hebben gedaan. Dat zou ook een terechte gedachte zijn ;)

He, ik heb nooit gezegd dat je geen respect voor haar toonde. Dat zijn jouw woorden en daar ga ik niet over ;)

Dat weet ik, dat gedeelte was voor Sarah ;)

Ze heeft gezegd wat ze niet wilde dat je deed, je deed het toch. Ongeacht de context, is dat geen respect voor haar wensen tonen.

Kijk, ik snap dat je het goed bedoelt. Maar je moet wel leren dat als je partner zegt iets belangrijks niét te willen, je dat niet zomaar tóch kan gaan doen. En dat ongeduldigheid (hoe begrijpelijk ook! Want ik vind ook dat ze daar niet zo lang over had moeten doen!) daar geen excuus voor is.

Je zegt dat je het een volgende keer niet zo gedaan zou hebben. Dat is goed, dat is wat ik wilde horen in plaats van smoesjes ;)