Blijven slapen bij vriend/vriendin
 

Ik ben 16,5 jaar en ondertussen verkeer ik al 10 maanden met mijn vriend (18j) en wij mogen nog steeds niet bij elkaar slapen...
Toen ik het ongeveer 3 maand geleden vroeg kreeg ik als antwoord dat ik veel te jong was en dat mijn broer en zus het ook pas mochten van hun 18.
Ik mag bv. wel naar fuiven gaan en tot 3u wegblijven van huis, bij vriendinnen slapen is ook geen enkel probleem maar wanneer ik vraag om bij mijn vriend te slapen of hij bij ons krijg ik meteen een heel boze blik naar mij toe gericht...
Ik zou ook niet graag willen liegen dat ik bv. bij een vriendin blijf slapen want hier komen ze toch achter en het is uiteraard veel leuker als je ouders er mee overeenkomen...
Heeft iemand dit ook voor of voorgehad en hoe kan ik ervoor zorgen dat dit wel mag? :(

Mag je ook niet bij hem slapen als jullie op een andere kamer slapen?

Waarom, behalve leeftijd, mag je niet bij hem blijven slapen? Zijn ze bang dat jullie seks hebben? Misschien kan je zo open mogelijk met je ouders daarover praten. Ouders denken vaak er goed aan te doen als hun dochter niet bij een jongen mag slapen, maar als een stel toch seks wil hebben heb je daar geen nacht samen voor nodig. En dat besef missen ouders nog wel eens...

Ik heb nog niet echt gevraagd of dit wel op aparte kamers zou mogen, maar ik betwijfel dit ten zeerste.
Mijn kamer is recht onder die van mijn ouders en er is zelfs een kamer vlak naast die van mijn ouders vrij en anders zouden ze het zelf hebben voorgesteld veronderstel ik wel, hun kennende...
En over het leeftijdsverschil hebben ze eigenlijk nooit een probleem gemaakt, laat staan iets over gezegd...
Wanneer ik het 3-4 maanden geleden vroeg zei mijn ma zelf nog dat het niet perse voor de seks was want dit kon overdag ook, maar ze vond mij gewoon te jong en ze vind het nog niet 'nodig' :/ :(

Dan rest je nog maar 1 ding: het gewoon doen. Uiteindelijk moeten je ouders ook leren om je los te laten. En soms is daar een hardere les voor nodig, als ze niet willen luisteren naar redelijkheid.

Ik mocht het ook pas toen ik bijna 18 was. Mijn moeder noemde het altijd "de kat op het spek binden", want ik had haar heus wel duidelijk gemaakt dat je overdag ook prima seks kon hebben.

Praat er gewoon (rustig) over met je moeder en als het nee blijft, luister daar dan naar. Als je nu gaat rebellen en het lekker toch doet, geef je haar het gevoel dat je onverantwoordelijk bent, niet naar haar luistert en haar niet respecteert, en daar win je sowieso niet mee.

Liegen tegen je ouders natuurlijk.

Ja maar hier komt nog meer ruzie bij en is dit wel verstandig? Stel dat ze dan niet denken van oke we hadden ze een kans moeten geven maar meteen uitvliegen en zeggen dat ik hem al helemaal niet meer mag zien en zo van die dingen... :(

Dan negeer je dat en blijf je hem zien.

Ik weet het niet zo goed om zoiets te doen, het vraagt wel veel uithoudingsvermogen om die ruzie's te blijven aanhoren....

Als jij het stiekem doet, en de rest van je leven "lijdt" er (naar de maatstaven van je ouders) niet onder, dan is er geen probleem.

En dan hoef je er ook niet om te ruzieen.

Het is heel simpel: als je iets heel graag wil, dan moet je het doen. En de eventuele consequenties voor lief nemen. Als je angst voor gezeur met je ouders belangrijker vindt, moet je het niet doen.

Je wil niet tegen je ouders liegen en ze hebben al gezegd dat het vanaf 18 mag, als ik het goed begrijp. Tja.Je kunt proberen af en toe te vragen of het al eerder mag (niet té vaak, eens in de twee maanden hooguit, anders wordt het zeuren). Of je kunt nu vragen "mogen we bij elkaar slapen als ik 17 ben", dan is de kans groter dat ze ja zeggen dan als je het vraagt voor nu meteen. Aparte bedden of zelfs aparte kamers voorstellen kan ook helpen.

Tja, en anders toch nog maar even niet bij elkaar slapen. Overleef je ook wel weer ;) misschien is het leuk als je niet zo ver van elkaar vandaan woont, om wel een keer eerst 's avonds af te spreken, dan allebei thuis slapen, maar dan de volgende ochtend wel samen ontbijten?