[Gedicht] Dansen op Papier
 

Hallo allemaal!

Ik kreeg een beetje heimwee... dus ik ben terug. En toen miste ik 'Dansen op Papier', dus toen dacht ik, dat wordt de naam van mijn dichtdump plek.

Ik zal me even voorstellen. Lichtblauw dus, 19 jaar en dyslexie. Dat ben ik wel ongeveer. Ik wil dit topic gebruiken om mijn poëzie neer te zetten, maar ik hoop vooral op heel veel kritiek van JOU, ja! jij die dit leest! Ook als je denkt geen verstand te hebben van poëzie, je mening is meer dan welkom. Spaar me niet, alsjeblieft.

En alvast sorry voor de spelfouten. Dyslexie dus.

stempel

er zit inkt in dit lichaam

waar namen beginnen in mijn buik
zich naar binnen wringen van mond naar
oren van een ongeborene,

raakt inkt het begin op geen moment
inkt lekt en plakt
zuigt zich in en
drinkt zich op in
het reliëf van autobanden
als stempels, waar je vroeger
kerstboompjes op kerstkaartjes mee zette

ik steek handen en hoofd terug
door gaten van mijn hemd
gevolgd door voeten door broek

ze zeggen dat
autobanden lang en gelukkig over je heen rijden
ze zeggen zelfs dat je er bijna niks van voelen zal
en ook ze zeggen dingen die ik niet kan verstaan

met mijn kleren in mijn hand vergeten
loop ik de snelweg op
een paar lichtpuntjes ontwijken mijn bleke huid
het warme asfalt omarmt me zacht als ik liggen ga
en plots weet ik het:
inkt verdraagt geen beginnen
omdat ze teveel van de eindes houdt

Wauw! Ik lees graag meer van je!