moeder accepteerd het niet
 

hey, ik ben 16 en ben biseksueel.
ik heb het laatst aan mijn moeder verteld maar die accepteerde het niet :(
ze zei dat biseksueel niet bestaat en het hetro of gay is.
ik heb mijn moeder geprobeerd uit te leggen dat bi wel bestaat maar ze blijft het ontkennen.

ze vroeg of ik ervaring had met meiden en jongens om het zeker te weten waarop ik eerlijk antwoorde, ja.
ze vroeg naar de personen en die wilde ik wegens prive redenen niet vertellen want 1 van die jongens waarmee ik iets heb gehad woont in onze straat en wil niet uit de kast komen.
de andere jongen kent zij ook en hij wil ook niet uit de kast komen. van de meiden weet ze het al.

ik mag het van mijn moeder niet aan mijn vader vertellen omdat zij bang is voor de reactie van mijn vader.
qua vrienden weet bijna iedereen het al omdat ik me nu ook voorstel als bi seksueel en daar niet geheimzinnig over wil doen. dat ben ik gewoon helemaal zat. als ik een leuke meid zie wil ik daarover kunne praten maar dat wil ik ook bij jongens kunnen doen...


heeft iemand tips?

Misschien kan je aan je moeder uitleggen dat jij je toch echt soms tot jongens en soms tot meisjes aangetrokken voelt. In principe voel jij je dus gewoon aangetrokken tot een persoon en niet per definitie tot een bepaald geslacht. Het kan haar misschien ook helpen om dit te accepteren als jij haar meer informatie hierover geeft, bijvoorbeeld door een boek of artikel aan haar te geven, om aan te geven dat biseksualiteit niet iets is dat jij "verzint".

Zelfs zonder ervaring kan je nog steeds verliefd geworden zijn, zonder dat de persoon in kwestie daar überhaupt iets van gemerkt heeft. Daar is dus geen bewijs in de vorm van relaties voor nodig.

Misschien toch maar gewoon voor de dames gaan dan :p! Nee haha, lijkt mij een lastige situatie, helaas lijkt het alsof mensen dit soort dingen altijd moeilijk kunnen accepteren...

Jeej wat MOOI gesproken/geschreven zeg! En zo raak. _O_

TS veel succes. Misschien moet het nog even bezinken ook bij je moeder. Hoewel.. zeggen dat het hele bi zijn, niet bestaat dat is wel apart..

Ik verplaats je topic naar liefde een relatie, want dat past het beter.

Ik ben zelf ook biseksueel en ik heb ook wel eens gehoord dat dat niet bestaat. Ik vind biseksueel ook een nare klank hebben, alsof je niet wil/kan kiezen en het wel makkelijk vindt in het midden. Dat is natuurlijk niet zo, maar dat is vaak wel de gedachte. Ik denk erover zoals Eline zegt, je wordt verliefd op iemand, ongeacht geslacht, en dat is prima.
Je zou het er nog eens rustig over kunnen hebben met je moeder en uitleggen hoe jij het ziet. Je hebt geen (seksuele) ervaring nodig om te weten wat je voorkeur is, hetero's hoeven ook niet per se seks te hebben met het andere geslacht om het zeker te weten, je wéét het gewoon. Het gaat namelijk niet om seks.

En wat betreft je vader, hoe denk je zelf dat hij reageert? Is hij wat meer open minded dan je moeder of is hij juist veel ouderwetser? Je kunt zelf het beste de afweging maken of je het hem kan en wil vertellen. Maar maak het niet groter dan het is, het is namelijk heel normaal, het is wie je bent en daarom helemaal niet zo'n big deal.

nou little phoebe
de ene keer zegd hij: als je gay zou zijn ofzo dan maakt het mij niets uit.
maar andere keren zegd hij: nou gelukkig ben je gewoon hetro en niet gay, mijn collega's zo'n is gay en het is een hel voor die vader!

dus ik heb geen idee....

mijn moeder sluit me nu buiten de familie omdat ik bi ben. zoals vanavond, ik kwam optijd thuis. maar ze hadde al gegeten. naja geen probleem denk ik dan. dus ik wil mijn eten pakken, haalt ze alles weg. dat vond ik minder.
15 minuten later vraagd ze aan mijn vader, ga je mee? nog even later vroeg ze dat ook aan mijn zus.

ik hoorde ze hun schoenen aan trekken en jassen pakken en mijn moeder zei: familie uitjeee!!

ik vroeg of ik ook mee mocht, het antwoord hierop was een duidelijke nee.
ik zei, blijkbaar hoor ik dan dus niet bij de familie...

het antwoord was nogmaals: nee inderdaad! en toen gooide ze de deur dicht.

ik zit al een paar jaar in een depressie en dit maakt het allemaal niet echt makkelijker.

gelukkig heb ik goede vrienden die mij een proberen te steunen :)

Als dat verhaal accuraat is is je moeder een hoer.

Misschien kan je je moeder confronteren met haar nare gedrag. Bijvoorbeeld door een brief te schrijven aan haar, dat je er van baalt hoe ze nu met je omgaat. Dat je nog steeds haar kind bent, ongeacht je geaardheid en dat je zo behandeld wil worden. Je geaardheid is geen keuze en je komt zeker niet uit de kast om vervolgens door je familie verstoten te worden.

Wat als je zus bij een auto-ongeluk betrokken zou raken en een arm zou verliezen. Zou je moeder haar dan ook verstoten omdat ze niet meer voldoet aan de eisen voor perfect kind?

Hoe reageert de rest van het gezin eigenlijk op het feit dat je moeder zo doet? Weten zij al dat je bi bent?

de rest weet het niet en mijn moeder verbied het mij te vertellen, mijn vader is vrachtwagen chauffeur en is dus bijna nooit thuis, mijn zus is uitwonend dus de enige waarmee ik echt vaak omga is mijn moeder.
ze zegd dat als ik het de andere vertel ze met het huis uit trapt en ik maar ergens anders moet wonen.

ik denk dat ik maar gewoon moet accepteren dat mijn moeder dom is....

Als je moeder echt dom is, is dat inderdaad iets dat je moet accepteren, je hebt er namelijk geen invloed op.

Of je moeder je seksuele geaardheid wel of niet accepteert, heeft echter niets met domheid te maken. En of je je seksuele geaardheid wel of niet met je vader deelt, daar heeft je moeder niets mee te maken.

Is er misschien iemand (binnen de familie) waar je moeder ontzag voor heeft en die je om hulp zou kunnen vragen? Misschien dat die persoon dan met je moeder kan gaan praten en haar kan vertellen dat ze verkeerd bezig is.

Je moeder weigert eerder de realiteit te accepteren dan dat ze te dom is om die te snappen. Waarschijnlijk heeft zij meer medelijden nodig dan jij. Medelijden nodig hebben is hier iets anders dan medelijden verdienen.