hoe ik me voel
 

hey mijn naam is dennis,
ben 21 jaar ik weet niet waarom ik dit plaats, ik verwacht ook geen oplosing ik wil gewoon dit met jullie delen btw mij punten en hoofdletters daar ben ik niet zo goed in


in me jeugd ben ik vaak gespest omdat ik dik was, toen ik naar de hoger school ging was ik meer een lonly guy die de hele dag naar muziek luisterde slechte cijfers spijbelen om thuis spelletjes te kunnen spelen in de 3de en 4 de kreeg ik een vriendinnetje waar ik niet echt verliefd op was maar gewoon voor de relatie ervaring te hebben denk ik zo toen ik daarna ging ze vreemd met me beste vriend die ik toen had dus heb alles toen afgesloten en ben toen een keertje met me broer wezen stappen en heb nu een hele nieuwe vrienden/ vriendinnen groepje waar ik onweis veel plezier mee heb en daarvan zijn 2 waar ik onweis close mee ben die ik alles ken vertellen en daarbij heb ook kunnen vertellen dat ik gevoel heb dat ik in het verkeerde lichaam zit maar aan de andere kant ben ik onweis verliefd op 1 van die 2 vrouwen dat het een opsessie voor me begint te woorden op contact opte zoeken en soort van spioneer wat ze doet en wat ze leuk vindt ik wil haar gewoon maar hoe meer ik me best ga doen om der te krijgen hoe meer het lijkt als of ik der weg jaag ze heeft een vriend btw.

maar dat is niet de reden waarom ik dit nu schrijf ik voel als of ik stuk ga van binnen ik ben op de ene moment vrolijk dan weer onweis verliefd en dan weer moord nijgingen als er wat mis gaat ik voel me zo leeg en zo onzeker en zo alleen ik heb gekeken naar een manier om gevoel loos te wezen om me emoties uit te schakelen maar dat ken niet helaas en momenteel sinds paar dagen voel ik dat ik eigelijk wel klaar ben om te sterven tis raar om te zeggen maar ik heb hier niks

dankje wel voor het lezen

Punten, komma's en hoofdletters maken we tekst begrijpelijker (y)

Maar ik begrijp hieruit dat je eigenlijk vooral met jezelf in de knoop zit. Zou er iemand zijn in je omgeving waarmee je deze gevoelens kunt delen? Misschien je broer, of je ouders, een vertrouwenspersoon of je huisarts.

Je emoties uitschakelen werkt niet, ooit willen ze er toch uit. Maar je kunt wel leren hoe je ermee om kunt gaan, hoe je stabieler kunt worden daarin.

Waarom heb je het gevoel dat je in het verkeerde lichaam zit?

http://forum.scholieren.com/showthread.php?t=1896502 ik heb eerder deze post geplaats

ja ik heb er met iemand over gepraat maar praten werkt niet, momenteel sinds gister kreeg ik te horen dat dit me laatste werkdag is dus ben nu werkloos -.- dus ik heb geen afleiding ik heb momenteel ook geen geld voor me vaste lasten te betalen ik zie momenteel 1 uitweg op alles van af te zijn, to kill myself, maar ik weet niet hoe en pijnloos tis wel duidelijk dat ik het verdien om op deze wereld te leven

Wouw, je hebt met één persoon gepraat en al je problemen zijn niet in één klap verdwenen? Wat een verrassing! Om het even wat minder lomp te zeggen: één gesprek doet geen wonderen. Maar op lange termijn is het wel heel goed om er over te praten. Het werkt bevrijdend. En daarnaast kunnen andere mensen je ook helpen om dingen te relativeren of om met dingen om te leren gaan.

Ik snap dat het heel vervelend is dat je ontslagen bent, maar weet je ook waarom je ontslagen bent? Misschien is het iets waar je jezelf in kunt trainen? Dat jij nu even geen werk hebt hoeft niet te betekenen dat jouw hele leven er niet meer toe doet. Het is nu vervelend, maar je kunt op zoek naar een nieuwe baan, eventueel tijdelijk wat geld lenen om je vaste lasten te betalen...

Je hebt toch ook momenten dat je je goed voelt? Probeer op die momenten eens voor jezelf op te schrijven waarom je je goed voelt, waar je blij of dankbaar voor bent en wat het leven mooi maakt.

Waarom zou jij het niet verdienen op deze wereld te leven?