Bamboestokje |
17-02-2015 14:51 |
Verlegenheid
Verlegenheid is een vreemd iets. Soms voel ik me gewoon lekker in mijn vel en ben ik niet echt verlegen, maar op andere momenten wel. Het heeft allemaal te maken met onzekerheid. Als ik het gevoel heb erbij te horen, dan heb ik het minder. 'erbij horen' klinkt stom, maar ik bedoel, als je het gevoel hebt compatibel met iemand te zijn in een gesprek.
Nadat ik een origami roos aan het meisje had gegeven waar ik al een tijd een oogje op had ben ik erg in mijn schulp teruggekropen. Overigens is er tussen mij en haar niets veranderd. Ze weet nu alleen wel dat ik verliefd op haar ben. Ze heeft mij verteld dat ze niet hetzelfde voelde, wat ik verwachte, maar goed, ik wilde die confrontatie wel aangaan, want echt verandering zat er niet in de situatie. Ik had haar eigenlijk eerst beter moeten leren kennen. Ik ken haar alleen als klasgenoot en echt diepe gesprekken hebben we niet gehad. Maar elke keer als ik met haar praat, val ik een beetje terug en word ik verlegen.
Ik ben niet helemaal kapot, maar ik ben vermoeider dan normaal, dus ik heb een soort dip.
Ik heb niet meer echt zin in mijn hobby's. Ik heb het gevoel helemaal niet vooruit te gaan in het leven. Ik ben nog steeds dezelfde verlegen jongen van een jaar terug.
Met de vrienden die ik nu heb doe ik niet veel dingen buiten school. Ik heb nu eigenlijk maar 2 vrienden waarmee ik dingen buiten school doe :/ In de klas voel ik me soms erg niet op mijn gemak. Ik heb moeite om mensen aan te spreken. Ik doe het wel en het is niet alsof ik het niet kan, maar soms heb ik van die momenten en dan heb ik erg last van 'social anxiety'. Ik heb niet echt lichamelijke klachten ofzo, maar van binnen voel ik me dan erg onzeker. Ik weet dat dit gevoel weg kan gaan. Het is alleen dat ik soms het gevoel heb helemaal terug bij af te zijn.
Ik weet dat alleen ik dit probleem kan oplossen, maar ik zit nu een beetje in een dip en weet het nu gewoon even niet meer :/
|