Ik voel me eenzaam
 

Hey allemaal,

Ik ben een meisje van 19 jaar (bijna 20) en ik ga na de zomervakantie weer naar school. Ik ben dan 2 jaar vanwege omstandigheden niet naar school gegaan (ik ben gestopt in mijn eindexamen jaar havo). Ik heb altijd moeite gehad met aansluiting krijgen met mensen, en heb eigenlijk ook niet echt veel vrienden/vriendinnen. Ik heb 1 goede vriendin, ik heb ook wel wat kennissen met wie ik af en toe afspreek, maar echte vrienden noem ik dat niet. Ik heb wel een vriend, maar hij is heel druk met werk en ik zie hem maar 1 keer in de week.

Doordat ik altijd al moeite heb gehad met sociale contacten, ben ik best bang om na de zomervakantie weer naar school te gaan. Ik ken bijna niemand op school, en ben bang wederom geen aansluiting te vinden met klasgenoten. Wat als niemand me mag? En ik nog steeds eenzaam blijf? Hier ben ik echt heel bang voor, ik hoop eigenlijk dat er iemand hier is die zich enigszins herkend in mijn verhaal, en me kan vertellen of het wel goed komt of niet..

Alvast bedankt voor het lezen !

Het is geen verplichting om sociale contacten te hebben. Als je er moeite mee hebt of geen plezier uithaalt moet je leren jezelf te vermaken. Aansluiting moet je ook niet vinden, zoiets gebeurt automatisch.

Ik herken me wel een beetje in het moeilijk sociaal contact maken en het opzien tegen een nieuwe opleiding/klas. Of het gaat lukken of niet dat verschilt: soms lukt het wel, soms lukt het niet. Probeer jezelf te blijven en er zo positief mogelijk in te stappen.

Niet dat ik een open deur wil opentrappen, maar ben je al getest op autisme? Ik had ook nooit aansluiting met mensen. Totdat ik de 'autismewereld' ontdekte, en dan wel de zelfstandige autismewereld. Vanaf dat moment nooit meer eenzaam en veel contacten en begrip etc.

Ik heb ervaren dat als je je open opstelt, mensen zich meer aangesproken voelen om een praatje met je te maken of een keer af te spreken. Probeer je onzekerheid van je af te zetten en stap op wat mensen af die je aardig lijken. Als het uiteindelijk op niks uitloopt heb je het in ieder geval geprobeerd en kan je trots zijn op jezelf.
Ik wens je heel veel succes.
Kusjes!

Inderdaad, maar je moet wel weten hoe je je open opstelt... Heeft veel te maken met lichaamstaal, dat moet je wel kunnen, en vooral bewust er van zijn wat je op een bepaald moment uitstraalt.

ik had op de Basis School nooit zoveel vrienden, het klikte gewoon niet terwijl ik me best deed. toen ging ik naar het Voortgezet Onderwijs (natuurlijk ontzettend zenuwachtig) en daar ging het gewoon goed!! ik probeerde zo aardig mogelijk te lijken en ging gewoon naast iemand zitten, diegene is nu mijn beste vriend. kortom, het klinkt zo cliche maar helpt echt, wees jezelf en probeer te glimlachen. Stay Strong!!!

Ik ben wel vaak alleen, maar ik voel me nooit eenzaam. Ik vraag me weleens af of mensen die zeggen eenzaam te zijn nou echt eenzaam zijn, of dat ze denken eenzaam te moeten zijn omdat ze alleen zijn.