Waarom hebben sommige talen naamvallen?
 

Terwijl dat communiceren alleen maar moeilijk maakt, en mensen veel vlotter en sneller zouden kunnen communiceren zonder?

Nederlands kent ook naamvallen, maar dit wordt niet vaak meer direct zo genoemd omdat je je moedertaal vaak op basis van gevoel leert en niet zozeer aan de hand van regels en theorie. Naamvallen geven i.m.o. extra informatie over de functie van een woord of groep woorden binnen een zin. Het maakt communicatie dus duidelijker (y)

Officieel kent het Nederlands geen naamvallen meer maar de restanten zijn redelijk zichtbaar.

Tja, mensen wiens moedertaal naamvallen heeft, zullen waarschijnlijk niet vinden dat naamvallen de communicatie bemoeilijkt ;). Naamvallen worden in het Nederlands (net zoals in o.a. het Engels, Frans en Spaans) niet meer gebruikt door een evolutie: in de loop van de tijd zijn wij naamvallen gaan vervangen door voorzetsels. Dit is uit 'gemakzucht' omdat we dan geen woorden meer moeten verbuigen. Het Duits bijvoorbeeld heeft die evolutie niet gehad en voor ons is dat inderdaad moeilijker omdat dat onze moedertaal niet is en het Nederlands geen naamvallen heeft. Voor Duitstaligen zijn naamvallen gewoon logisch, want zij gebruiken die al hun hele leven en de communicatie tussen hen zal even vlot en snel gaan als die tussen twee Nederlandstaligen, Franstaligen, Engelstaligen,... ;)

(P.S.: 'wiens' (mijn eerste zin) is zelfs een genitief: [mensen] van wie...)

Wiens kan alleen bij een enkelvoud worden gebruikt. Omdat mensen meervoud is dien je hier wier te gebruiken.

De naamvallen zijn niet helemaal uit onze taal verdwenen. Denk maar eens aan de zogenaamde staande uitdrukkingen

En sowieso gebruiken we bij de psvnw nog wel de naamvallen:

Ik zie haar / haar zie ik.

Zij ziet mij / mij ziet zij.

Mij ziet zij wel, hem echter niet.

Dat klopt, en als die er niet zouden zijn, zou een zin toch best wel vaag worden:
Neem de zin:
Hij geeft hem een cadeau.
of
Hem geeft hij een cadeau
Je weet precies wie er een cadeau aan wie geeft.

Als naamvallen niet zouden bestaan krijg je dit:
Hij geeft hij een cadeau. --> Weet jij nog wie een cadeau krijgt?

Naamvallen dienen dus puur ter verduidelijking. Als ze er niet zouden zijn, zou het lastig worden om bepaalde dingen te vertalen. Daarnaast brengen naamvallen structuur in de zin.

Je kan die dingen op andere manieren ook verduidelijken, zoals in andere talen gebeurt.

Kun je me misschien een voorbeeld geven?

Met voorzetsels, bijvoorbeeld.
Hij geeft aan hij een cadeau.
Aan hij geeft hij een cadeau.

Klopt. Ik heb het nog even nagekeken. In het Nederlands zijn er dus ook nog resten van naamvallen, maar in principe kun je dat ook allemaal op een andere manier aangeven met voorzetsels. In sommige talen echter zeg je bepaalde dingen zonder voorzetsel:

Neem het Duits.
Das Auto meines Bruders
De auto VAN mijn broer.

Tod den Spammern!
Dood AAN de spammers!

Of Latijn:

Cornelia Marcum castigat betekent: Cornelia slaat Marcus
Corneliam Marcus castigat betekent: Marcus slaat Cornelia

In het Nederlands geeft de woordvolgorde de betekenis, in het Latijn de vervoeging.

verbuiging

Ook goed :p

Bij werkwoordsvormen spreek je van vervoeging, bij naamwoorden spreek je van verbuiging.

(y) Dankje! Dat wist ik niet.

"Aan hij..." kan met niet gebruiken in het Nederlands, er wordt gezegd "aan hem". Even om te verduidelijken!

Heb je het topic gelezen? Mijn voorbeeld dient natuurlijk om te illustreren hoe je in een taal zonder het woord 'hem' duidelijk kunt maken wie de gever en wie de ontvanger is.