alles gaat even verkeerd...
 

beste lezers,

ik zit met een flink probleem, al geruime tijd voel ik me niet zoals ik me moet voelen. ik voel me ongelukking, nutteloos, futloos en gewoon zwaar klote eigenlijk.
nu zit ik in het eerste jaar van docent muziek op het conservatorium, heb ik een leuke vriendin, veel vrienden, goede band met mn ouders dus op het eerste gezicht lijkt het alsof ik alles wel voor elkaar heb.

toch voel ik me klote. mijn school heeft er ook nogal onder geleden, ik ga mijn propodeuse-fase niet halen omdat ik te weinig studiepunten heb gehaald.
nu loop ik dus het risico dat ik een bindend negatief studieadvies krijg. dit is natuurlijk het laatste waar ik op zit te wachten omdat ik deze studie echt geweldig vind, het lukte gewoon allemaal niet doordat ik me zo rot voelde al die tijd.

nu ben ik in behandeling bij een psycholoog om te zorgen dat ik me beter ga voelen. deze gesprekken doen me meestal wel goed. maar ik ben er veel te laat mee begonnen omdat ik eigenlijk niet aan mezelf durfte toe te geven dat ik gewoon depressief ben. hierdoor gaat het nog een groter probleem worden om geen negatief studieadvies te krijgen. ik heb een gesprek gehad met mijn studiedecaan, die zei dat ik een medische verklaring nodig heb waar mijn diagnose/prognose in staat. ik heb alleen geen idee of er uberhaupt al een diagnose is gesteld. ik maak me hier echt super druk over en al dat gedoe aan mn hoofd maakt alles alleen maar erger. ik wil gewoon deze opleiding doen en me lekker voelen. het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend dat anderen dat wel altijd hebben maar bij mij gaat het op het moment allemaal zo lastig, ik weet gewoon even niet meer wat ik moet, daarom stort ik hier even mn hart uit.

als iemand eenzelfde situatie heeft of heeft meegemaakt, plz hoe gaan jullie er mee om?

gr

Bespreek dit met je psycholoog!

Je hoeft je echt niet schuldig te voelen dat je studieresultaten lijden onder je persoonlijke omstandigheden. Dat is helemaal niet raar. En daarnaast zijn er mensen die slechter presteren, niet omdat er iets aan de hand is, maar puur uit luiheid. Dan mag je best trots zijn op de dingen die je nog wel lukken nu het niet zo goed met je gaat.

ja ik bespreek alles ook met mijn psycholoog, ik ben alleen zo bang dat ik een negatief studieadvies krijg, ik ben gewoon zo stom geweest om alles op het laatste moment te regelen. ik weet dat ik er niet zoveel aan kan doen dat mijn studieresultaten slecht zijn maar ik wil deze studie gewoon zo graag afmaken. een jaar studievertraging vind ik niet eens zo erg. ik wil dit dus ik wil er ook helemaal voor gaan. ik hoop dat ik dar de kans nog voor krijg.

bedankt voor je positieve reactie trouwens :)

Neem morgen contact op met je psycholoog en zeg dat je een medische verklaring nodig hebt om te ontkomen aan je bsa. Het is nu tijd voor actie en het zal je vast ook goed doen als er dingen geregeld zijn zodat je dat hopelijk een beetje los kan laten.