Vinden jullie soms ook dat het grote mensenleven in de grote mensenwereld een beetje
 

tegenvalt zo nu en dan?

Ik word er steeds vaker mee geconfronteerd dat ik steeds minder tijd heb voor alles wat ik wil en voor mezelf enzo :herp:

En dat geld ook iets stoms is enzo en sociale contacten soms lastig zijn te onderhouden en al van dat :bob:

Hmm nee, niet dat het tegenvalt maar meer dat het afhankelijk is van de keuzes die je zelf maakt. Als kind word je min of meer geleefd en overkomen vervelende of leuke dingen je, als 'volwassene' kun je in principe iets veranderen als het je niet bevalt, al blijken we daar in de praktijk soms nog best huiverig voor ;)

Dat is waar. Wat een wijze en mooie woorden :cool: Keuzes maken is soms lastig. Ik werk voltijds in een winkel (met lastige uren) en huur daarnaast mijn atelier, waar ik het liefst veel vaker vertoef dan ik nu doe. Ik zou ander werk kunnen zoeken, maar hier verdien ik naar verhouding goed waardoor ik kan leven en nog een atelier kan hebben. Ik zou een huisgenoot kunnen nemen waardoor het financieel beter wordt en ik wat meer opzij zou kunnen zetten, maar mijn huis is niet geschikt omdat daar dan geen privacy mogelijk is. Ik houd nu per maand ongeveer 150 euro a 200 euro over wat ik spaar :herp:
Wat zijn jouw keuzes etc? Volgensmij ben jij meestal wel met je beide benen op de grond :bloos:

Ik wil nog lang niet volwassen zijn

ik vind mensen vooral vaak en veel tijd spenderen door te zeuren over dat ze zo weinig tijd hebben.

Dat begrijp ik! Soms ben ik een zeurpiet, dat weet ik ook wel :y

Nouja ik klaag vaak over dat ik veel in de stress zit over mijn PhD en dat ik het liefste de hele dag buiten zou zijn. Maar ik besef me ook dat ik momenteel wel in een bevoorrechte positie zit, waarbij ik goed verdien en ook veel vrijheid heb. Als ik het echt niet leuk vind, moet ik mijn baan/PhD afkappen en gewoon postbode of sportcoach worden of zo.. het blijft een keuze, niemand die me verplicht om dit te doen. Maar om een of andere reden doe je dat dan toch niet, en ik ben er nog niet helemaal uit of dat is omdat ik het toch wel leuk genoeg vind of dat ik het toch niet durf/het alternatief misschien ook niet zo perfect is.

En ik maak me veel zorgen over de toekomst, wat voor baan ik zal hebben, wat voor baan mijn vriend zal hebben, of onze carrierekeuzes elkaar niet in de weg zullen zitten etc. Maar wederom; het is mijn leven, niemand die me dwingt om het een of het ander te doen. Dat is aan de hele kant heel prettig maar aan de andere kant ook wel eng of zo. Op de middelbare school deed je gewoon wat iedereen verwachtte en dan hoefde je geen grote levensbeslissingen te maken ;)

ja maar meer als mensen zeggen wat doe jij nou? hoe oud ben je nu? tijd heb ik wel zat voor alles (Y)

ja.

Ja mijn vader vraagt steeds of ik al weet wat ik de rest van mijn leven wil doen :lisa: Moet ik dat beslissen?

wat een kutvraag.

Mja, het slaat ook nergens op want hij is zelf ook in een carriere gerold die iets totaal anders inhoudt dan wat hij gestudeerd heeft :P Maar het is goed bedoeld!

Ja, dat vind ik ook. :y

Nee. Het is nu zoveel beter en leuker dan toen ik klein was.

Ik vind het zeker niet tegenvallen, ik vind het gewoon soms 'een bietje moeilijk'. Maar ik denk wel dat ik nu gelukkiger ben dan ik als puber was.

Dat vind ik geenszins maar ja ik ben dan ook nog maar student! :p

Het leven gaaat vooorbij
Er is zo weinig tijd
Dus leef want jij bent vrijjj

Het is inderdaad een "grote mensen" wereld, niet een volwasse wereld.
Het is een zielig tering zooitje dat alleen probeert zichzelf te beteren.

Verder hebben de meeste het verstand van een Niet-Mens.
Van het hoogste tot het laagste.
De wereld is gemaakt voor criminelen om te overleven, en voor de sterke goeie mensen, om dood te gaan.

Verder worden we aangeleerd en dagelijks gebrainwasht hier blind voor te zijn.

Tenminste doen we onze rol goed, heel blind zijn, hard werken, en sterven zodat hun een mooi leven hebben!

Kuddo's!

Komt wel goed schatje.

Zwaar leven heb je.

Het is lastiger om met mensen af te spreken. Maar aan de andere kant is t ook wel weer heel leuk als je elkaar weer ziet. (y) En je merkt na een tijdje wie het waard is. Contacten worden hechter. (y)

:D

Dat was niet tegen miekepieke he. Volgens mij heeft Mieke best een leuk leven (y)

Dat snap ik

Hoezo?

Omdat mensen niet meer studeren maar overdag langdurige werkverplichtingen hebben en vaak 's avonds op hun krent voor de TV/Gamen/Netflix/Laptops willen zitten en relatief weinig zin meer hebben in actieve dingen.

Ik pak nu ook veel minder snel de fiets om 's avonds bij iemand langs te gaan omdat ik zoiets heb van; Time for some pies en kwaaiut.

Dat ja

Ik vind het heel fijn en voel me beter dan ooit, maar besef wel dat ik veel te naïef aan deze studie begonnen ben en vraag me dagelijks af of dit nou echt de juiste keuze is geweest voor mij. Verder houd ik van salaris dat gewoon op de bank wordt gestort en dat ik niet hoef op te halen in een enveloppe :bloos:

Mijn moeder ziet haar vriendinnen echt vaak, maar ze werkt ook op onregelmatige tijden. Moet ik daar maar een voorbeeld aan nemen ;)

Dus moet je er maar het beste van maken ;)

YOLO

Ik vind het ook niet altijd simpel omdat ik gewoon mijn leven wil leven maar mijn lijf niet altijd meewerkt. Ik heb ook heel erg het gevoel dat er allemaal maar verwacht wordt dat je meer dan fulltime werkt, sport, een sociaal leven hebt maar mijn huishouden vraagt ook energie en mijn vriend zie ik amper en soms is een avond op de bank voor de tv ook fijn :o

Dat scheelt wel veel ja :o

Workin' 9 to 5 what a way to make a living

Ik werk ook super onregelmatig, en zie daardoor juist minder vrienden, want ik ben altijd aan het werk als er iets is :o

Avonduren veel zeker?

Ja en nachten

Mja, dat werkt averechts. :o

Mema is loaded!

Dat met die sociale contacten is bij mij meer het autismedeel:p

Die verwachting schep je zelf door te denken dat het van je verwacht wordt ;)

Ik heb vooral veel het gevoel dat dingen als verantwoordelijkheidsgevoel enzo bij anderen heel natuurlijk komt en dat ik mezelf daar echt toe moet zetten. Maar misschien komt dat bij mij nog, ofzo. En verder voel ik me nog helemaal niet volwassen.

Dit inderdaad!

Maar verder:

Ik denk dat ook een verwachting is die je zelf schept :p ik ken bijna niemand voor wie bijvoorbeeld huishoudelijke klusjes vanzelf komen, of het lezen van alle relevante vakinformatie, of dat soort dingen.

Een mooi voorbeeld is ook de belastingaangifte. Wat was het ook al weer, iets van 80% die dat pas doet in het laatste weekend voor de deadline? De meeste mensen doen het wel, maar niet omdat het ze nou zo natuurlijk af gaat.