Kind in mij
 

Wanneer ik in jouw inktzwarte
diepzwarte ogen kijk zie ik mezelf staan
Onschuldig lachend in de zomerzon
Maar dan wel tien jaar terug

Wist ik wel dat de wereld vroeger rond was
Dat ik danste in de roze bloemenwolk
en dat een vlinder in mijn haren vloog
Dat ik ook een kind geweest ben

Wist jij wel dat jouw liefde mij herinnert
aan een vrolijke stralende jeugd
Dat jouw ogen mij even doen stralen
Dat jij iets magisch in mij los maakt

Totdat ik mezelf weer terug vind
blijf ik staren in het verleden
dat de diepzwarte inktzwarte spiegel aanbiedt
dank je wel, mijn liefste

Erg leuk en lief...Ik zou alleen 2x zwarte in de eerste strofe vervangen...2x leest niet echt lekker weg...

slecht (n)

motivatie?

Motivatie: Ondanks het niet scheppen van rijm, worden er regels op een rare manier verwrongen in rare zinsconstructies. 'Taal fout' gezien, misschien dat er meer in zitten, maar heb niet verder gezocht. Melodie is ook iets wat het gedicht ontbeert, het is meer gestrofeerd proza, of moet ik hier ge-allinieert zetten ;)

Overigens is 'slecht' ook weer niet te rechtvaardigen, denk ik zo, hm?

volgens mij kraakt denude alleen maar af ???

Maar euh.. In de eerste en laatste strofe vind ik het inktzwarte, diepzwarte dubbelop, lijkt me hetzelfde.. of teveel hetzelfde iig..

en in de derde strofe zou ik ervan maken:

aan een vrolijke stralende jeugd
Dat jouw ogen mij weer even doen stralen

anders lijkt het niets met elkaar te maken te hebben in die strofe ofzo.. of lijkt het stralen storend door dubbelop, ookal slaat het op iets anders.

dat "inktzwarte diepzwarte" vind ik juist goed!

mijn minpuntjes: regel 8 en 16; en het dubbele stralen in regel 10/11.

maar ik vind hem mooi :)

Nou jongen, dat is duidelijk :D Aan deze reactie heb ik wel wat. Misschien dat mensen dit gedicht al herkenden, maar dit is de tweede versie, en er gaat nog wel een derde versie komen. :)