Puberteit, lastig of niet?!
 

Hii,
Welkom allemaal, ikzelf ben hier nieuw. Ik kom hier om mee te praten op forums. Ik wil graag andere tips geven, maar soms heb ik zelf ook tips nodig. In dit geval dus. Ik zit in de puberteit en ik heb een goeie band met mijn ouders. Maar soms word ik dan gewoon een keer chagrijnig en dan word ik boos. Het lijkt alsof ze me rond deze tijden juist ''extra'' opdrachten voordragen. Ik weet niet of dat waar is, maar het lijkt gewoon zo. En dan voel ik me gewoon soms alleen. Ik vind het lastig om mijn emotie te uiten terwijl ik schrijf. Ik ben bang dat jullie mij niet snappen. Als jullie tips hebben, zijn deze van harte welkom.

Behoorlijk herkenbaar voor mij. Ga een keer met ze praten. Wel allebei apart. Bij mij voelt het als je met ze allebei tegelijk praat over zulke dingen dat het 2 tegen 1 is.

Ik snap je. Het lijkt inderdaad ook bij mij alsof ze me extra opdrachten voordragen. (Vooral als ik ongesteld ben, wat toevallig;):D). En dan word ik ook chagrijnig enzo. Mijn ouders begrijpen me gelukkig, want als ik chagereinig ben om iets kleins zeg ik iets van "ik word echt heel chagrijnig. Kan me ff met rust laten" tegen ze ofzo. En dan probeer ik afleiding te zoeken. Misschien kan jij ook zoiets tegen je ouders zeggen als je chagrijnig bent. Dan snappen ze je beter. Of begrijpen ze je al goed?

Je ouders begrijpen het wel, praten werkt het beste! ik had vroeger ook wel eens het idee dat ze mij juist in die periode meer lieten doen, maar daar word je ook alleen maar volwassener van.

Bedankt voor jullie reacties!!