meerdere problemen in een??
 

Ik weet niet zo goed waar ik mijn verhaal/ vraag mee moet beginnen...

probleem nummer 1:
ik ben vorig jaar gezakt op mijn eindstage en heb nu verlening (in de ouderenzorg)
nu loop ik tegen het punt aan dat het wéér de verkeerde kant op gaat.
ik heb moeite met het overzicht en het initiatief nemen in werkzaamheden, ik heb PDD-NOS en er bestaat dus een kans dat het daardoor komt.
nu is probleem dat ik niet weet of ik tegen mijn werkbegeleider moet zeggen dat ik PDD-NOS heb. dit vind ik moeilijk omdat ik bang ben dat ik een reactie krijg als; als autist kun je gewoon niet in de zorg werken en dus mn diploma niet kan halen.. terwijl ik wel héél graag mn diploma wil hebben.
NB omdat ik al verlening heb moet ik het deze keer halen anders moet ik gedwongen stoppen met de opleiding.

probleem nummer 2:
tijdens deze stage periode zit ik ook niet lekker in mn vel; ik voel me vaak wat down en ben heel erg onzeker over of ik het wel goed doe.
als ik negatieve feedback terugkrijg voel ik me heel snel aangevallen en ben bang dat ik een mislukkeling ben en dat het beter is om te stoppen met deze opleiding wat ik eigenlijk niet wil.
nu is het probleem dat mijn werkbegeleider door heeft dat ik niet lekker in mn vel zit, en vind zij het van belang om professionele hulp te zoeken wat kan zorgen voor een positief effect op mijn stage.
ik ben al veel in aanraking geweest met psychologen, psychiaters en therapeuten, ik ben meer in aanraking gekomen met dat soort mensen dan me lief is.
4 jaar geleden heb ik mogelijk een depressie gehad, ik was suicidaal maar weigerde om een test te doen, mn therapeut heeft me destijds geprobeerd te motiveren het wel te doen om het zeker te weten en daardoor een behandeling te starten.
dit heb ik toen geweigerd omdat ik helemaal klaar was met de psychiatrie en ik niet aan mn ouders durfde te vertellen dat ik mogelijk ene depressie heb.
hierdoor is toen het hele contact met mijn therapeut, psychiater en psycholoog verbroken
(oke ik dwaal af)
ik zelf ga liever niet meer terug naar psychiatrie omdat ik er nare ervaringen mee heb en ik heel veel moeite heb met het uiten van mijn gevoel en emoties (beter gezegd kan ik dat helemaal niet) en door de eerdere ervaringen voel ik me alleen maar slechter na zo'n gesprek en wil mezelf daar tegen beschermen.
al weet ik in mijn achterhoofd dat het beter is om wel weer terug te gaan naar de psychiatrie.

ik had al kort aan mijn werkbegeleider uitgelegd dat ik nare ervaringen heb met de psychiatrie maar ben hier niet verder op in gegaan.

wat is het verstandigst? uitleggen waarom ik liever niet terug ga naar de psyhiatrie uit angst dat het slechter word of weer terug gaan naar psyhiatrie met het risico dat ik me het eerste jaar verschrikkelijk voel (hierbij het probleem dat ik niet weet wat ik tegen mijn ouders moet zeggen)

wie het heeft uitgelezen, bedankt en graag hoor ik dan wat ik moet doen

groetjes van een vrouwelijke pdd nosser van 20 die niet meer wat te doen

Zorg dat school in elk geval op de hoogte is van jouw problemen en beperkingen, dan is het veel eenvoudiger voor docenten of eventueel examencommissie om hier rekening mee te houden.

Terugkeren naar psychische hulp is helemaal niet zo'n slecht idee. Je kunt prima naar een andere psycholoog die een behandeling kiest die beter bij jou past. Zo'n traject kan inderdaad zwaar zijn, maar de rest van je leven er alleen mee rondlopen is ook onnodig zwaar, terwijl zo'n (tijdelijk!) traject op lange termijn wel verlichting kan geven.

bedankt voor de reactie! school is op de hoogte van mijn PDD-NOS, doordat dit mijn verleningsstage is komt school nauwelijks tot niet in beeld. ik moet 1x in de 4 weken naar school en hebben dan vragenuurtje met een leraar die mij geen les heeft gegeven en hier niet van hoogt is, helaas heeft school ook geen invloed meer op mijn stage en het wel of niet slagen

Misschien kan je het ook met je stagebegeleider bespreken. Als hij of zij weet wat voor jou problemen veroorzaakt en jij aan kunt geven hoe jij beter met bepaalde dingen om kunt gaan, kan je je stage een stuk leefbaarder vormgeven ;)

Wees eerlijk en zeg het je werkbegeleider dat je PDD-NOS hebt.
Het gaat de verkeerde kant uit zeg je, veel opties heb je dus niet.
Het is de sociale sector, hopelijk heb je een sociale werkbegeleider en een sociale stageplaats die begrip tonen voor je situatie.
Kijk wat nu het belangrijks is: zelfzorg of je diploma!
Succes!