Mijn schrijfsels
 

Hallo allemaal!

Ik werk sinds dit jaar mee aan het boekje van mijn studentenvereniging, maar voordat ik daar mijn schrijfsels in ga publiceren, zou ik graag eerst een beetje feedback van jullie krijgen. Het feit dat veel mensen die ik ken dat boekje lezen, houdt me namelijk een beetje tegen omdat ik zelf zelden tot nooit helemaal tevreden ben over een gedicht of verhaal. Bovendien krijg ik ook gewoon graag eerlijke feedback over mijn schrijfsels, zodat ik weet waar ik aan kan werken ;-) Daarom dus dit topic, met een selectie uit alles wat ik neerschrijf. Op het moment zijn het vooral gedichtjes, maar er zijn ook periodes waarin ik meer (kort)verhalen schrijf. In poëzie volg ik niet één bepaalde stijl, ik schrijf gewoon naar mijn gevoel en probeer wat uit.

Dit is een eerste gedicht:

Je naam

Je naam was als prachtige poëzie
hij klonk zo zacht en warm in mijn oren
een melodie die nooit mocht stoppen

Ik zei hem, zong hem, droomde hem
altijd aanwezig in mijn hoofd en hart
alles wat ik deed, deed ik alleen voor jou

Met potloodstreken krabbelde ik hem overal
hij was zo fantastisch om te lezen,
de letters dansten voor mijn ogen

Maar nu klinkt hij als kattengejank,
als een kraai die in mijn oren roept
en ik wil zo graag dat het ophoudt

Mijn mooie dromen werden nachtmerries
je zalige aanwezigheid deed me plots pijn
ik kon je niet meer zien of horen

Ik heb hem uitgegomd, die naam
die vreselijke letters, die pijnlijke herinnering
en ik heb jou uitgegomd met hem

En toch blijft hij zichtbaar, je naam
ondanks het gommen, ondanks de pijn
voor altijd in mijn hart geschreven – met liefde



Ik ben benieuwd wat jullie vinden! Zelf heb ik hier een beetje het gevoel dat er iets wringt, maar ik weet niet goed wat, dus als iemand van jullie datzelfde gevoel heeft en wel weet waar het zit, zou ik dat graag horen :-)

Niet perfect, maar zeker wel mooi! Je weet de emoties goed over te brengen op de lezer. (y)

Dankje :)

Oude liefde

Als een lang vergeten boek
verdwenen onder een laag stof

Als een oude jeugd-CD
bekrast in het versleten doosje

Als een naam gekerfd in een rots
pas na eeuwen herontdekt

Aanwezig, weggestopt,
verdrongen naar de achtergrond,
maar nooit helemaal verdwenen

Zo ben ook jij, ergens in mijn hart
want oude liefde
roest niet

Ik heb een nieuwe versie:

Je naam

Een zoete, eeuwige aanwezigheid
in mijn hoofd en hart

Mijn potloodstreken
krabbelden hem neer
letters dansend op papier
- wij zwevend in mijn dromen

Nu een schaduw over mijn ziel
- jij degene die me wakker houdt

Mijn gom heeft hem gewist
die naam,
die afschuwelijke letters
Mijn hoofd heeft jou gewist

Maar ondanks alles altijd zichtbaar
in mijn hart – met liefde

Wauw, wat een verbetering! Je bent heel goed omgegaan met het commentaar dat je de gevoelens niet letterlijk zou moeten beschrijven.
Ik vind het ritme van 'eeuwige aanwezigheid' heel mooi, die woorden geven prettig het zwevende gevoel dat je daarna beschrijft.
Wat zou je nog kunnen doen met ritme, binnenrijm, alliteratie?
Als dit een lied zou moeten worden, van waar tot waar zou je een melodielijn laten lopen?

Mooi! Het wordt een compleet ander gedicht zo, met toch hetzelfde thema!

Dankjullie! Ik ben aan het uitproberen wat ik nog met het ritme etc. kan doen ;)

Wat leuk om te zien hoe je elke strofe opnieuw bekeken hebt, en de essentie eruit hebt gelicht! Superleerzaam, zeker ook voor degenen die hier meelezen. Post gerust je tussenversies, ook van andere gedichten!

Mooie leugens
zalige verzinsels
en loze beloftes

Hoop aan diggelen
verdwenen vertrouwen
pijn aan het hart

Zachte smeekbeden
in dovemansoren
“laat me niet alleen”

Gebroken hart
nieuwe "hallo"
hart geheeld

of

Mooie leugens
zalige verzinsels
en loze beloftes

Hoop aan diggelen
verdwenen vertrouwen
pijn aan het hart

Zachte smeekbeden
in dovemansoren
“laat me niet alleen”

Gebroken hart



Ik denk dat ik zelf de tweede versie de beste vind.

Ik vind je nieuwe versie ook spannender. Het happy end van de eerste gaat zo snel terwijl je verder veel tijd neemt voor de fragmenten en de verbeelding daartussen.